De Lutte Noord

2.1 Ruimtelijke structuur

Sinds het jaar 900 is er in de Lutte bewoning aanwezig in de vorm van boeren erven. In 1786 heeft de Lutte een eigen kerkhuis en 1931 is de eerste steen gelegd voor de huidige kerk.

Na de tweede wereldoorlog groeit de Lutte uit tot een kerkdorp. De oudste straten zijn de Dorpsstraat en Plechelmusstraat. Rond dit oude lint zijn de woonwijken gegroepeerd.

De oudste uitbreidingen zijn te vinden aan de noordzijde van de Dorpstraat, de Beatrixstraat en omgeving (jaren vijftig) en aan de zuidzijde, de Merelstraat en de Nachtegaalstraat (jaren vijftig en zestig). Vervolgens is in zuidelijke richting verder gebouwd in de jaren zeventig (Leeuwerikstraat, Appelvinkstraat en omstreken) en tachtig (Ijsvogelstraat/Zwaluwstraat). Ook is in de jaren zeventig de Pastoor Geerdinkstraat en omgeving gebouwd. In de jaren negentig is Het Haverkotte en de Smidskaap bebouwd.

Het plangebied is de laatste fase van de Noordelijke uitbreidingen. Qua ruimtelijke structuur zal de nieuwe woningbouw aansluiten bij de voorgaande uitbreidingsfasen De Haverkotte en de Smidskaap.

De ruimtelijke opbouw van de woningbouw in de Haverkotte en de Smitskaap vertonen veel gelijkenissen met de woningbouw in de rest van de Lutte. Ruimtelijk kenmerken deze uitbreidingsfasen zich door:

• koopwoningen, uit de middeldure tot dure klasse
• bestaand uit 2 bouwlagen met een dak
• gebouwd voor een strakke voorgevelrooilijn
• loodrecht georiënteerd op de openbare weg
• strakke gelijkmatige verkaveling met rechte ontsluitingswegen
• gemêleerde woningbouw in de Haverkotte welke in de Smitskaap overgaat tot meer gelijksoortige woningen.