Buitengebied, partiële herziening Denekamperstraat 23

5.2 Archeologie

Op 1 september 2007 is de Wet op de Archeologische Monumentenzorg (Wamz) van kracht geworden. Deze wet, een wijziging op de Monumentenwet 1988, regelt de omgang met het archeologisch erfgoed. Nieuw in de wet is dat gemeenten een archeologische zorgplicht krijgen en dat initiatiefnemers van projecten waarbij de bodem wordt verstoord, verplicht zijn rekening te houden met de archeologische relicten die in het plangebied aanwezig (kunnen) zijn. Hiervoor is onderzoek noodzakelijk: het archeologisch vooronderzoek. Als blijkt dat in het plangebied behoudenswaardige archeologische vindplaatsen aanwezig zijn, dan kan de initiatiefnemer verplicht worden hiermee rekening te houden. Dit kan leiden tot een aanpassing van de plannen, waardoor de vindplaatsen behouden blijven, of tot een archeologische opgraving en publicatie van de resultaten.

Op grond van de provinciale archeologische verwachtingskaart heeft het plangebied deels een hoge, deels een lage trefkans voor archeologisch waardevolle vondsten (zie figuur 5.2.).

Figuur 5.2. Provinciale archeologische verwachtingskaart

De woning wordt gebouwd op een bestaand erf ter hoogte van de thans aanwezige schuren. Een groot deel van deze schuren zijn voorzien van mestkelders. De verwachting is gerechtvaardigd dat de eventueel aanwezige archeologische laag ter hoogte van de nieuwe woning in het verleden zodanig is verstoord dat aanvullend archeologisch veldonderzoek geen zin heeft.

In een ander deel van het plangebied wordt een oude beekloop hersteld. De oppervlakte waarop dieper dan 40 cm wordt gegraven beperkt zich tot maximaal 2.500 m². Doorgaans is een archeologisch onderzoek vereist bij bodemverstoring dieper dan 40 cm en met een oppervlakte van groter dan 2.500 m2. Hiervan is in dit geval geen sprake. In verband hiermee is ook op deze locatie geen archeologisch veldonderzoek vereist.