Kamperweg 25

1.1 Aanleiding en doelstelling

Het bestemmingsplan Kamperweg – Beeklandseweg uit 2008 is onjuist in het inmiddels vigerende plan Buitengebied West opgenomen. In het plan Kamperweg – Beeklandseweg is destijds bepaald dat er 1 woning (landhuis) aanwezig mag zijn met een schuur van 250 m² en een paardenbak. De paardenbak en de schuur worden nu gedeeltelijk op een andere locatie gebouwd dan in het plan Kamperweg - Beeklandseweg uit 2008 bepaald is. Tevens wordt de woning gesplitst in twee wooneenheden. Dit betekent dat een deel van het bestemmingsplan moet worden gerepareerd naar de oorspronkelijke bestemmingsplanopzet, waarin dergelijke ontwikkelingen waren toegestaan, en deels moet worden herzien, om de nieuwe perceelsindeling toe te kunnen staan.

Onderhavig bestemmingsplan zorgt ervoor dat de ontwikkelingen planologisch en juridisch mogelijk wordt gemaakt.

De vraag die gesteld moet worden is of het huidige verzoek aanvaardbaar is. Het ingediende plan wordt daarom op zijn eigen ruimtelijke gronden beoordeeld.

1.2 Begrenzing plangebied

Het plangebied ligt ten noordwesten van de kern Heerde. Het betreft het perceel Kamperweg 25. Ten westen van het plangebied is de rijksweg A50 gelegen. De globale ligging van het plangebied is op onderstaande afbeelding weergegeven.

Afbeelding - Globale ligging plangebied (bron: Bing Maps)

Afbeelding - Globale begrenzing plangebied

1.3 Geldende bestemmingsplan

Het geldende bestemmingsplan is "Buitengebied West", dat op 16 april 2012 door de gemeenteraad van Heerde is vastgesteld. In het geldende plan is de locatie bestemd voor "Wonen". Tevens geldt de dubbelbestemming "Waarde - Middelhoge archeologische verwachting". Ook geldt de gebiedsaanduiding "ehs-natuur". Tenslotte is de woning aangeduid met de aanduiding "karakteristiek".

Afbeelding - Uitsnede verbeelding geldende bestemmingsplan

Onderhavig plan past niet binnen de flexibiliteitsbepalingen (afwijkings- en wijzigingsbevoegdheden) van het geldende bestemmingsplan. Daarom is een partiële herziening voor de locatie van toepassing.

1.4 Leeswijzer

Een bestemmingsplan is een juridisch bindend instrument dat de ruimtelijke ordening regelt. In een bestemmingsplan wordt vastgelegd wat de bestemming van een stuk grond is. Zo wordt bepaald hoe de gronden gebruikt mogen worden en wat er op mag worden gebouwd.

Het bestemmingsplan bestaat formeel uit twee delen: regels en verbeelding, en gaat vergezeld van een toelichting:

• 1. de regels; hierin wordt per bestemming een omschrijving gegeven van de toegestane functies van de gronden en de zich daarop bevindende opstallen. Per bestemming wordt ook aangeven waar wel of niet mag worden gebouwd met eventueel bijbehorende maximale bouwmaten;
• 2. de verbeelding; op de verbeelding worden de verschillende bestemmingen van de gronden aangegeven;
• 3. de toelichting; hierin worden de overwegingen gegeven die hebben geleid tot het geven van een bepaalde bestemming aan een stuk grond evenals een uitleg van de gebruikte bestemmingen.

Wat er in de regels en op de verbeelding van een bestemmingsplan staat is voor iedereen juridisch bindend, dus voor burgers, bedrijven, instellingen en ook voor overheden.

De toelichting is als volgt opgebouwd:

• in hoofdstuk 2 wordt de huidige en toekomstige situatie van het plangebied uiteengezet;
• hoofdstuk 3 gaat in op het ruimtelijk relevante beleidskader van het rijk, de provincie en de gemeente;
• in hoofdstuk 4 wordt de ontwikkeling getoets aan alle planologische en milieutechnische randvoorwaarden. Hier vindt ook de toetsing aan de wijzigingsvoorwaarden uit het geldende bestemmingsplan plaats;
• hoofdstuk 5 gaat in op de juridische aspecten van het plan en worden de regels kort toegelicht;
• in hoofdstuk 6 wordt ingegaan op de economische en maatschappelijke uitvoerbaarheid van het plan.

3.1 Inleiding

Om de leesbaarheid van het plan te waarborgen zijn enkel de voor dit bestemmingsplan relevante rijks-, provinciale en gemeentelijke beleidsstukken opgenomen in dit hoofdstuk. Dit generieke beleid vormt het kader waarbinnen het huidige gebruik plaats dient te vinden. Het beschreven beleidskader is daarmee een belangrijke bouwsteen voor de opzet van de juridische regelingen.

3.2 Nationaal beleid

3.3 Provinciaal beleid

3.4 Gemeentelijk beleid

4.1 Inleiding

In dit hoofdstuk wordt ingegaan op de planologische en milieutechnische randvoorwaarden. De ontwikkeling wordt getoetst op haalbaarheid ten aanzien van de verschillende randvoorwaarden, zoals archeologie, flora & fauna en geluid.

4.2 Archeologie en cultuurhistorie

4.3 Bodem

Bij ruimtelijke ontwikkelingen is het uitgangspunt dat de bodemkwaliteit geschikt is voor de toekomstige functie. Wanneer een toekomstige functie mogelijk wordt belemmerd door de bodemkwaliteit (denk bijvoorbeeld aan een groentetuin op een voormalige vuilstortplaats), zal een verkennend bodemonderzoek moeten aantonen of dit daadwerkelijk het geval is. In het kader van een goede ruimtelijke ordening is het daarom van belang om te kijken of de toekomstige functie van het gebied niet in strijd is met de kwaliteit van de bodem.

Aangezien het plangebied reeds een gevoelige bestemming toestaat (namelijk wonen) en de splitsing binnen het hoofdgebouw plaatsvindt, wordt een verkennend bodemonderzoek niet noodzakelijk geacht.

Opgemerkt wordt dat bij eventueel hergebruik van grond ten behoeve van de bouw van het bijgebouw rekening dient te worden gehouden met het beleid uit het Besluit Bodemkwaliteit dat per 1 juli 2008 van kracht is geworden.

Het aspect bodem vormt geen belemmering voor de ontwikkeling van het plan.

4.4 Water

Algemeen
De watertoets houdt in dat vroegtijdig in het planvormingsproces rekening moet worden gehouden met de waterhuishouding. Sinds 2003 bestaat de wettelijke verplichting om de watertoets bij ruimtelijke plannen en besluiten te betrekken. Daarom moet in een vroegtijdig stadium van de planvorming overleg plaatsvinden met de waterbeheerder. In een dergelijk overleg wordt stilgestaan bij de consequenties van het nieuwe ruimtelijke plan ten aanzien van de waterhuishouding en mogelijk te nemen waterhuishoudkundige maatregelen. De watertoets is in de toelichting bij het bestemmingsplan opgenomen in de vorm van de waterparagraaf.

Locatiespecifiek
Ten aanzien van de waterhuishouding treden er geen veranderingen op ten opzichte van de oude situatie. Er vindt slechts een beperkte toename van verharding of bebouwing plaats (250 m²). Verder worden er ook geen nieuwe waterpartijen of -gangen gegraven, dan wel dichtgemaakt.

De waterbeheerder van het plangebied is het waterschap Vallei en Veluwe. Aangezien onderhavig plan binnen de categorie "postzegelplannen" valt, hoeft dit plan niet apart aan de waterbeheerder worden voorgelegd in het kader van het vooroverleg ex artikel 3.1.1 van het Besluit ruimtelijke ordening.

Het aspect water, zoals verwoord in deze waterparagraaf, vormt geen belemmering voor de ontwikkeling van het plan.

4.5 Flora en fauna

Algemeen
In Nederland wordt de natuur beschermd op basis van gebiedsbescherming en soortenbescherming.

Gebiedsbescherming
De volgende natuurgebieden kunnen van invloed zijn op het project:

• Natura 2000;
• Beschermde natuurmonumenten;
• Ecologische hoofdstructuur.

Natura 2000
Binnen de Europese Unie wordt beoogd een samenhangend netwerk van leefgebieden en soorten te realiseren, Natura 2000 genaamd. De Vogel- en Habitatrichtlijngebieden maken hiervan deel uit. Voor beschermde Natura 2000-gebieden geldt dat er door projecten en handelingen (in of in de nabijheid van het Natura 2000-gebied) geen verslechtering van de kwaliteit van de habitats of een verstorend effect op de soorten waarvoor het gebied is aangewezen mag optreden (Natuurbeschermingswet).

Het plangebied grenst direct aan het Natura 2000-gebied "Veluwe" en ligt daardoor binnen de invloedsfeer van het Natura 2000-gebied. Omdat met onderhavig plan de bestaande woonfunctie wordt gecontinueerd, hoeft in het kader van de Natuurbeschermingswet geen nader onderzoek te worden uitgevoerd.

Beschermde natuurmonumenten
Beschermde natuurgebieden hebben als doel om gebieden met een natuurwetenschappelijk of landschappelijke betekenis te vrijwaren tegen ingrepen. De aanwijzing vindt op rijksniveau plaats. Voor beschermde natuurmonumenten geldt dat het verboden is om handelingen te verrichten die schadelijk zijn voor de wezenlijke kenmerken van het natuurmonument, tenzij er een vergunning kan worden verleend (Natuurbeschermingswet). In het plangebied komen geen beschermde natuurmonumenten voor.

Ecologische Hoofdstructuur
Door nieuwe natuur te ontwikkelen, kunnen natuurgebieden met elkaar worden verbonden. Zo kunnen planten zich over verschillende natuurgebieden verspreiden en dieren van het ene naar het andere gebied gaan. Het totaal van al deze gebieden en de verbindingen ertussen vormt de Ecologische Hoofdstructuur (EHS) van Nederland.

Conform de Ruimtelijke Verordening Gelderland worden in een gebied gelegen binnen de EHS geen bestemmingen toegestaan waardoor de wezenlijke kenmerken of waarden van het gebied significant worden aangetast. In de provinciale streekplanuitwerking "Kernkwaliteiten en omgevingscondities EHS" zijn deze kernmerken en waarden uiteengezet en is aangegeven wanneer Gedeputeerde Staten een ruimtelijke ingreep vinden leiden tot significante aantasting. Daarbij is tevens vermeld dat ondergeschikte uitbreidingen van bestaande functies hiervan uitgezonderd zijn, wanneer deze uitbreidingen een gering effect hebben op de kernkwaliteiten en omgevingscondities.

Doordat in de bestaande situatie sprake is van een woonbestemming, waarbij het hele terrein is ingericht als intensief gemaaid grasveld en er reeds bestaande bouwmogelijkheden aanwezig zijn voor de bouw van een bijbehorend bouwwerk, is er geen sprake van een significante aantasting van de EHS.

Soortbescherming
De Flora- en faunawet beschermt een groot aantal in het wild levende planten- en diersoorten, ook buiten beschermde natuurgebieden. De wet verbiedt een aantal handelingen die kunnen leiden tot schade aan (populaties of individuen van) beschermde soorten (algemene verbodsbepalingen).

Wanneer het bestemmingsplan handelingen mogelijk maakt die beschermde planten en dieren kunnen bedreigen, is het verplicht om vooraf te toetsen of deze plannen kunnen leiden tot overtreding van algemene verbodsbepalingen. Wanneer dit het geval dreigt te zijn, moet onderzocht worden of er maatregelen genomen kunnen worden om dit te voorkomen, indien dit niet mogelijk is dienen de gevolgen voor beschermde soorten zoveel mogelijk beperkt te worden.

Het terrein bestaat ho0fdzakelijk uit intensief gemaaid grasland. Door een verschuiving van de bouwmogelijkheden van een paardenbak en het bijgebouw worden de natuurlijke en landschappelijke waarden niet aangetast. Het gebruik van het terrein wordt juist door dit plan meer geconcentreerd aan de zuidkant, waar voorheen aan de noordkant nog ruimte was voor het bijgebouw. Het uitvoeren van een ecologisch onderzoek is dan ook niet noodzakelijk.

Uiteraard is de wettelijke zorgplicht onverminderd van toepassing, dat wil zeggen dat beschermde planten niet moedwillig beschadigd of verwijderd mogen worden en beschermde dieren niet moedwillig verwond of gedood mogen worden. Deze zorgplicht heeft echter geen ruimtelijke relevantie voor het bestemmingsplan, maar is altijd van toepassing.

Het aspect flora en fauna vormt geen belemmering voor de ontwikkeling van het plan.

4.6 Geluid

Algemeen
In 2007 is de gewijzigde Wet geluidhinder (Wgh) in werking getreden. Er wordt daarin onderscheid gemaakt tussen geluidsgevoelige en overige gebouwen. In de wet worden de volgende geluidgevoelige objecten genoemd:

• a. woningen;
• b. onderwijsgebouwen;
• c. ziekenhuizen en verpleeghuizen;
• d. bij Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) aan te wijzen andere gezondheidszorggebouwen dan bedoeld onder b; een gymnastieklokaal maakt voor de toepassing van de wet geen deel uit van een onderwijsgebouw.

Op basis van de Wgh zijn er drie geluidsbronnen waarmee bij de vaststelling van bestemmingsplannen rekening gehouden dient te worden: wegverkeers-, railverkeers- en industrielawaai.

In de nabijheid van het plangebied is geen spoorweg of geluidgezoneerd industrieterrein aanwezig. Er is slechts sprake van wegverkeerslawaai als gevolg van de A50 en de Kamperweg. In de huidige situatie is er reeds sprake van een woonbestemming, waarbij het hoofdgebouw geldt als een geluidgevoelig object. Er wordt echter een nieuw geluidgevoelig object opgericht, binnen de bestaande schaal waarmee er een nieuwe geluidsgevoelig object wordt toegevoegd. Daarom is er een akoestisch onderzoek uitgevoerd naar de geluidbelasting op de nieuwe woning. Op basis van dit onderzoek is een hogere grenswaarde vastgesteld van 53 dB. Door middel van aanvullende isolerende maatregelen is gegarandeerd dat de binnenwaarde de grenswaarde van 33 dB niet overschrijdt.

Het aspect geluid vormt geen belemmering voor de ontwikkeling van het plan.

4.7 Luchtkwaliteit

Sinds 15 november 2007 zijn de belangrijkste luchtkwaliteitseisen opgenomen in de Wet milieubeheer. Hierin is van bepaalde projecten getalsmatig vastgelegd dat ze "niet in betekenende mate" (NIBM) bijdragen aan de luchtverontreiniging. Met de inwerkingtreding van het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL) op 1 augustus 2009, zijn deze grenzen verruimd. Doordat het NSL in werking is getreden, draagt op grond van het Besluit niet in betekenende mate een project niet bij zolang de toename van de concentratie fijnstof of stikstofdioxide maximaal 3% bedraagt van de grenswaarde. De 3%-grens is gedefinieerd als 3% van de grenswaarde voor de jaargemiddelde concentratie van fijn stof (PM10) of stikstofdioxide (NO2). Dit komt overeen met 1,2 microgram/m³ voor zowel PM10 als NO2.

In de Regeling NIBM is een lijst met categorieën van projecten (inrichtingen, kantoor- en woningbouwlocaties) opgenomen die niet in betekenende mate bijdragen aan de luchtverontreiniging. Deze projecten kunnen zonder toetsing aan de grenswaarden voor het aspect luchtkwaliteit uitgevoerd worden. Voor woningbouwlocaties geldt dat voor maximaal 1.500 woningen (in geval van één ontsluitingsweg) of 3.000 woningen (in geval van twee ontsluitingswegen met een gelijkmatige verkeersverdeling) geen beoordeling op luchtkwaliteit meer hoeft plaats te vinden.

Bij onderhavig bestemmingsplan is sprake van de realisatie van een nieuwe woning binnen het bestaande hoofdgebouw. Het aantal verkeersbewegingen in het plangebied neemt daardoor dusdanig weinig toe, dat geconcludeerd mag worden dat er ook geen significante aantasting van de luchtkwaliteit zal plaatsvinden.

Het aspect luchtkwaliteit vormt geen belemmering voor de ontwikkeling van het plan.

4.8 Externe veiligheid

Algemeen
Bij de planvorming moet rekening worden gehouden met het aspect externe veiligheid: het risico dat mensen lopen die zich in de buurt bevinden van plaatsen waar gewerkt wordt met gevaarlijke stoffen, waar gevaarlijke stoffen worden op- en overgeslagen en waar gevaarlijke stoffen worden getransporteerd. Te denken valt daarbij aan lpg-tankstations, chloortransporten, buisleidingen en vuurwerk. Daarnaast valt te denken aan bedrijven die zijn opgenomen in het "Bedrijven register risicovolle situaties gevaarlijke stoffen".

De risico's of gevaarbronnen binnen of in de nabijheid van het plangebied dienen te worden geïnventariseerd. Het bestemmingsplan moet voldoen aan de grenswaarde voor het individueel (of plaatsgebonden) risico en aan de oriënterende waarde voor het groepsrisico. Het individuele risico betreft het risico dat een individuele burger kan overlijden vanwege de aanwezigheid van één of meer risicohoudende activiteiten. Deze kans mag dus niet hoger zijn dan de vastgestelde grenswaarde; voor nieuwe situaties bedraagt deze 10-6 per jaar voor het individueel risico (een kans van één op een miljoen per jaar). Voor bestaande situaties is dit 10-5 (een kans van één op honderdduizend per jaar). Het groepsrisico betreft de kans dat groepen omwonenden van een bepaalde risico-opleverende activiteit dodelijk getroffen kunnen worden door een ongeval. Daarbij is relevant hoeveel mensen op welke plaats in de omgeving van een bron aanwezig kunnen zijn. Hoe meer mensen rond een bron wonen of werken, hoe groter het groepsrisico. De norm van het groepsrisico is afhankelijk van het aantal eventuele dodelijke slachtoffers en bedraagt 10-5/jaar voor 10 doden (een kans van 1 op 100.000 per jaar op 10 dodelijke slachtoffers), 10-7/jaar voor honderd doden, 10-9/jaar voor duizend doden etc. en betreft zoals al gezegd een oriënterende waarde. Gelet op de afhankelijkheid van de omgeving en de concrete situatie is het moeilijk om het groepsrisico ruimtelijk weer te geven.

In oktober 2004 is het Besluit externe veiligheid inrichtingen (Bevi) in werking getreden. Uit het Bevi komt naar voren dat er ten aanzien van bestemmingsplannen alleen milieukwaliteitseisen (grenswaarden, richtwaarden en afstanden) worden gesteld voor zover het bestemmingsplan risicogevoelige functies (kwetsbare en beperkt kwetsbare objecten) toestaat dan wel risicovolle functies in de omgeving zijn gesitueerd.

Afbeelding - Uitsnede risicokaart (bron: www.risicokaart.nl)

Inrichtingen
In de nabijheid van het plangebied bevinden zich geen inrichtingen die op basis van het BEVI een belemmering vormen voor de ontwikkeling van het plan.

Transportroutes
De rijksweg A50 ligt op een afstand van circa 400 meter van het plangebied verwijderd en circa 475 meter van het hoofdgebouw, waarbinnen de nieuwe woning wordt mogelijk gemaakt. Het plangebied ligt daarmee buiten de plaatsgebonden risicocontour van de rijksweg, maar binnen het invloedsgebied van de rijksweg ten aanzien van groepsrisico.

Ten aanzien van de verantwoording van het groepsrisico kan het volgende worden gemeld. In het kader van het bestemmingsplan "Buitengebied West", dat is vastgesteld op 16 april 2012, is reeds geconcludeerd dat de oriëntatiewaarde voor groepsrisico nergens wordt overschreden. Het toevoegen van een woning binnen een bestaand hoofdgebouw zal er ook niet toe leiden dat de oriëntatiewaarde voor groepsrisico wordt overschreden.

Binnen het plangebied is sprake van een reguliere woonfunctie. Er kan daardoor vanuit worden gegaan dat de aanwezige personen naar alle waarschijnlijkheid niet verminderd zelfredzaam zullen zijn. Dit is mede gestoeld op het feit dat de locatie in het buitengebied ligt en men voor gebruik van eventuele voorzieningen afhankelijk is van de auto.

Direct tegenover het plangebied loopt de Kommerseweg in zuidoostelijke richting. Deze weg loopt van de risicobron (A50) af en biedt daardoor de mogelijkheid van de risicobron af te vluchten.

Buisleidingen
Het plangebied is niet gelegen binnen een risicocontour van een transportleiding.

Natuurbrand
Een natuurbrand is een brand in bos-, heide- of duingebied. In Nederland komen bos- en heidebranden vaker voor dan duinbranden. Op de risicokaart staan de gebieden aangegeven waar een grote natuurbrand kan ontstaan.

Het gevaar is dat mensen – wandelaars, fietsers, campinggasten – verrast worden door het vuur en worden ingesloten. Een natuurbrand kan zich in een droge periode snel en onvoorspelbaar ontwikkelen. De bestrijding is lastig, omdat bluswater vaak van elders moet worden aangevoerd en de wind de brand aanwakkert.

De meeste natuurbranden ontstaan door menselijke onvoorzichtigheid (weggegooide sigaret, vuurkorven, barbecues en dergelijke) of kwaadwillendheid (brandstichting). Soms is er sprake van natuurinvloeden zoals blikseminslag. Factoren als het soort begroeiing (heide, naaldbos), het aantal en type gebruikers (wandelaars, kampeerders) en de weersomstandigheden (droogte, wind) hebben invloed op het risico.

Ten aanzien van dit risico geldt net als voor de transportroutes voor gevaarlijke stoffen, dat er voldoende vluchtmogelijkheden van de bron af zijn. Er kan namelijk worden gevlucht via de Kommerseweg in zuidoostelijke richting, of via de Kamperweg in zuidelijke richting.

Opgemerkt wordt dat gebouwen in (de buurt van) bos-, heide- en duingebieden moeten een gebruiksvergunning hebben waarin voorwaarden staan voor ontvluchtingsmogelijkheden, ontruimingsplannen, bereikbaarheid- en bluswatervoorzieningen.

Het aspect externe veiligheid vormt geen belemmering voor de ontwikkeling van het plan.

4.9 Milieuhinder bedrijvigheid

Agrarische bedrijven
De Wet geurhinder en veehouderij (Wgv) schrijft voor op welke wijze een bevoegd gezag de geurhinder vanwege dierenverblijven moet beoordelen indien een veehouderij een milieuvergunning aanvraagt. Indirect heeft de Wgv ook consequenties voor de totstandkoming van geurgevoelige objecten en dus voor de ruimtelijke ordening, dit wordt wel de ‘omgekeerde werking’ genoemd. De reden hiervoor is duidelijk: een geurnorm is bedoeld om mensen te beschermen tegen overmatige geurhinder, omgekeerd moet een bevoegd gezag dan ook niet toestaan dat mensen zichzelf blootstellen aan die overmatige hinder. De ruimtelijke plannen waarvoor de omgekeerde werking moet worden beoordeeld, zijn met name bestemmingsplannen waarin locaties voor woningbouw, zoals een woonwijk of een Ruimte voor ruimte-woning, of recreatie en toerisme worden vastgelegd.

In de omgeving van het plangebied zijn geen agrarische bedrijven aanwezig.

Niet-agrarische bedrijven
Ten aanzien van de milieuzonering rond in het plan voorkomende bedrijfsactiviteiten is aangesloten bij de publicatie Bedrijven en Milieuzonering 2009 van de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG). Hierbij gaat het om de in deze publicatie opgenomen categorisering van bedrijfstypen en de daarbij behorende richtafstanden ten opzichte van woonbebouwing (uitgaande van een rustige woonwijk of een rustig buitengebied).

Er zijn geen niet-agrarische bedrijven in de omgeving van het plangebied, die ruimtelijk een knelpunt vormen. Daarbij is er reeds sprake van een woonbestemming. Bij eventuele toekomstige ontwikkelingen dient rekening te worden gehouden met de richtafstanden uit de publicatie Bedrijven en Milieuzonering 2009 of een nieuwere variant daarvan, indien deze te zijner tijd beschikbaar is.

Het aspect bedrijvigheid vormt geen belemmering voor de voorgenomen ontwikkeling.

4.10 Verkeer en parkeren

De locatie wordt ontsloten via de Kamperweg. Deze weg staat zowel in verbinding met de kern Heerde in het zuiden, als met de kern Wezep in het noorden. Tevens is er een aansluiting op de rijksweg A50 ten noorden van het plangebied. Het plangebied is daarmee uitstekend ontsloten.

Het erf is ruimschoots groot genoeg om te kunnen voorzien in parkeergelegenheid op eigen erf, zodat geen afwenteling van de parkeerdruk op de omgeving hoeft plaats te vinden.

De aspecten verkeer en parkeren vormen geen belemmering voor de ontwikkeling van het plan.

5.1 Regels

De regels vormen samen met de verbeelding het juridisch deel van het bestemmingsplan. Zowel verbeelding als regels voldoen aan de geldende landelijke standaarden voor de uitwisseling en vergelijkbaarheid van digitale bestemmingsplannen (IMRO 2012 en SVBP 2012). De regels sluiten aan op het geldende bestemmingsplan "Buitengebied West".

5.2 Verbeelding

Het plangebied is getekend op 1 gekleurde plankaart, schaal 1 : 1000. De verbeelding is IMRO-gecodeerd getekend en heeft het ID-nummer NL.IMRO.0246.806BUWHKamperw25-VA01, conform IMRO 2012.

6.1 Maatschappelijke uitvoerbaarheid

Vooroverleg
Aangezien het plan geen rijks- of provinciale belangen raakt, is het niet formeel voorgelegd aan respectievelijk de Inspectie Leefomgeving en Transport en de provincie Gelderland in het kader van het vooroverleg ex artikel 3.1.1 van het Besluit ruimtelijke ordening. De provincie heeft wel te kennen gegeven dat zij kan instemmen met het plan en dat er geen belangen worden geschaad.

Het plan valt verder binnen de categorie "postzegelplannen" en hoeft daarom niet aan het Waterschap Vallei en Veluwe te worden voorgelegd in het kader van het vooroverleg.

Zienswijzen
Het ontwerp-bestemmingsplan heeft met ingang van 9 oktober 2013 gedurende zes weken ter inzage gelegen. Gedurende deze termijn hebben belanghebbenden hun zienswijze op het plan kenbaar kunnen maken. Een en ander is voorafgaand aan de terinzagelegging op de voorgeschreven wijze gepubliceerd. Er zijn geen zienswijzen binnen gekomen.

6.2 Economische uitvoerbaarheid

Het uitvoeren van het plan heeft geen financiële gevolgen voor de gemeente. Het plan is een particulier initiatief en de afspraken hieromtrent zijn vastgelegd in een anterieure overeenkomst. Het plan wordt met privaat geld gefinancierd en dus komen eventuele financiële gevolgen die ontstaan door de ontwikkeling van het plangebied voor rekening van de initiatiefnemer en niet voor de gemeente. De economische uitvoerbaarheid van het plan is daarmee aangetoond.