Sport en Spel Reek

2.1.1 Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte

De kaders van het rijksbeleid zijn opgenomen in de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (SVIR). In de SVIR schetst het Rijk de ambities tot 2040 en de doelen, belangen en opgaven tot 2028. Daarmee moet Nederland concurrerend, bereikbaar en veilig worden. De structuurvisie gaat uit van het adagium 'decentraal, tenzij'. Het Rijk kiest voor een selectievere inzet van rijksbeleid op slechts 13 nationale belangen. Voor deze belangen is het Rijk verantwoordelijk en wil het resultaten boeken. Buiten deze 13 belangen hebben decentrale overheden beleidsvrijheid. Dit betekent dat de verantwoordelijkheid voor het ruimtelijk beleid meer bij provincies en gemeenten komen te liggen. Het Rijk zal zich alleen bezig houden met de zaken die prioriteit hebben. Afspraken over verstedelijking, groene ruimte en landschap laat het Rijk over aan de provincies en gemeenten. Bij het beheren en ontwikkelen van natuur krijgen boeren en particulieren in het landelijk gebied een grotere rol. De structuurvisie is juridisch vertaald in het Besluit algemene regels ruimtelijke ordening (Barro), zie subparagraaf 2.1.2.

Planspecifiek
Dit bestemmingsplan heeft geen relatie met de nationale belangen, zoals deze in de SVIR zijn opgenomen.

2.1.2 Besluit algemene regels ruimtelijke ordening

Het Besluit algemene regels ruimtelijke ordening (Barro) borgt een aantal van de nationale ruimtelijke belangen die deel uitmaken van het geldende nationale ruimtelijke beleid, zoals beschreven in de SVIR. In het Barro, ook wel bekend als de AMvB Ruimte, zijn 14 nationale belangen opgenomen die juridische borging vereisen. Het besluit is gericht op doorwerking van de nationale belangen in provinciaal beleid en gemeentelijke bestemmingsplannen. Dat betekent dat het Barro voor de opgenomen onderwerpen regels geeft over bestemmingen en het gebruik van gronden. Daarnaast kan zij aan de gemeente opdragen in de toelichting bij een bestemmingsplan bepaalde zaken uitdrukkelijk te motiveren.

Planspecifiek
Dit bestemmingsplan heeft geen relatie met de nationale belangen, zoals deze in het Barro zijn opgenomen.

2.1.3 Ladder voor duurzame verstedelijking

De in de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte geïntroduceerde 'ladder voor duurzame verstedelijking' is als procesvereiste vastgelegd in het Besluit ruimtelijke ordening (Bro). In het geval van een nieuwe stedelijke ontwikkeling moet in de toelichting een onderbouwing opgenomen worden van nut en noodzaak van de nieuwe stedelijke ruimtevraag en de ruimtelijke inpassing. Hierbij wordt uitgegaan van de 'ladder voor duurzame verstedelijking'. De ladder wordt in artikel 3.1.6, lid 2 Bro als volgt omschreven:

'De toelichting bij een bestemmingsplan dat een nieuwe stedelijke ontwikkeling mogelijk maakt, bevat een beschrijving van de behoefte aan die ontwikkeling, en, indien het bestemmingsplan die ontwikkeling mogelijk maakt buiten het bestaand stedelijk gebied, een motivering waarom niet binnen het bestaand stedelijk gebied in die behoefte kan worden voorzien.'

In het kader van de ladder wordt ten aanzien van de definitie van bestaand stedelijk gebied de definitie uit de Bro gehanteerd: 'bestaand stedenbouwkundig samenstel van bebouwing ten behoeve van wonen, dienstverlening, bedrijvigheid, detailhandel of horeca, alsmede de daarbij behorende openbare of sociaal-culturele voorzieningen, stedelijk groen en infrastructuur.' Volgens de nota van toelichting bij het Bro moet worden bekeken of door het benutten van leegstaande verstedelijkingsruimte in bestaand stedelijk gebied kan worden voorzien in de behoefte. Zoals ook volgt uit onder andere de uitspraak met het nummer 201303578/1/R4 kunnen, naar het oordeel van de Raad van State, planologische mogelijkheden waarvan nog geen gebruik is gemaakt, als leegstaande verstedelijkingsruimte worden aangemerkt. Een dergelijke locatie wordt gezien als onderdeel van het bestaand stedelijk gebied.

Planspecifiek
Het hoofddoel van Sport en Spel Reek is “het minimaal in stand houden en verbeteren van de leefbaarheid in Reek door het behoud van de bestaande verenigingen en het versterken van de onderlinge samenwerking”. In één van de daarvan afgeleide doelstellingen wordt gesproken over het creëren van één centrale plek waar iedereen uit Reek terecht kan om te sporten, te spelen en/of te ontmoeten.

Door in dat kader te kiezen voor één nieuw centraal hoofdgebouw voor de multifunctionele sportaccommodatie ter hoogte van de huidige accommodatie van de voetbalvereniging, is het een logisch gevolg dat de bijbehorende uitbreiding van de (sport)velden in de directe nabijheid van dit nieuwe hoofdgebouw gerealiseerd wordt. Er is geen ruimte binnen het bestaand stedelijk gebied van de kern Reek om de ruimtebehoefte daarvan op te vangen. Daarvoor is de ruimtebehoefte van de uit de kern te verplaatsen tennisvelden en het ter verplaatsen terrein van Jong Nederland simpelweg te groot.

Wel is de oostelijke uitbreiding van het bestaande sportcomplex gelegen in de kernrandzone direct grenzend aan de bestaande kern. De gekozen locatie voor de tennisvelden en het terrein van Jong Nederland is daarmee een logische in aansluiting op de kern en passend binnen de ladder voor duurzame verstedelijking en de voorwaarden uit de Interim Omgevingsverordening (zie ook subparagraaf 2.2.2). Daarnaast heeft de provincie het hele gebied aan de zuidzijde van de kern Reek, waaronder de uitbreidingslocatie van de (sport)velden, aangewezen als een gebied waar 'Verstedelijking afweegbaar' is. Daarmee sorteert de provincie in haar eigen beleid al voor op nieuwe stedelijke ontwikkelingen aan deze zijde van de kern.

In tegenstelling tot de nieuwe locatie van de (sport)velden, bevindt de nieuwe sportzaal c.q. 'beweegbox' met aangrenzend hoofdgebouw zelf zich overigens wel helemaal binnen bestaand stedelijk gebied en is daarmee passend binnen de ladder voor duurzame verstedelijking (zie hiervoor ook de afbeelding in subparagraaf 2.2.2).

Het plan voldoet daarmee aan de eisen van de ladder voor duurzame verstedelijking.

2.1.4 Conclusie

In het plangebied zijn geen nationale belangen in het geding.

2.2.1 Brabantse Omgevingsvisie

De provincie Noord-Brabant heeft in december 2018 de Brabantse Omgevingsvisie vastgesteld. Deze Omgevingsvisie bevat de belangrijkste ambities voor de fysieke leefomgeving voor de komende jaren, met een doorkijk naar 2050. Dat gaat om ambities op gebied van de energietransitie, een klimaatproof Brabant, Brabant als slimme netwerkstad en een concurrerende, duurzame economie. Deze vier hoofdopgaven zijn belangrijk voor heel Brabant en spelen ook in de hele provincie. Dat betekent niet dat deze Brabantbreed op dezelfde manier worden opgepakt. Bij het uitwerken van een aanpak is het belangrijk om vanuit een gebiedspecifieke benadering de kansen en bedreigingen van de opgaven te benoemen en rekening te houden met de kansen vanuit andere hoofdopgaven. De basisopgave is echter de totstandkoming van een veilige en gezonde leefomgeving met een goed omgevingskwaliteit. Elke ontwikkeling in Brabant, klein of groot en waar dan ook, draagt bij aan de omgevingskwaliteit.

De omgevingsvisie geeft daarnaast aan op welke nieuwe manieren de provincie met betrokkenen wil samenwerken aan omgevingsvraagstukken en welke waarden daarbij centraal staan.

In de komende decennia is de kernopgave het toekomstbestendig maken van onze dorpen en steden. Transformatie van het stedelijk gebied wordt een belangrijke opgave. Het 'up to date' houden van het bestaand stedelijk gebied is essentieel voor een duurzame, sociale en economische ontwikkeling van de steden en dorpen van Brabant. De provincie zet ook in de nieuwe Omgevingsvisie in op duurzame verstedelijking. Dat betekent dat uitbreiding van het bestaande stedelijk gebied in steden en dorpen alleen wenselijk is vanuit kwalitatieve overwegingen en bij een concrete marktvraag. Herbestemmen is het nieuwe bouwen. Het beleid van de provincie richt zich dan ook op het opvangen van de lokale behoefte voor verstedelijking (wonen, werken en voorzieningen) in de bestaande kernen. Door de verstedelijking te concentreren zijn er meer mogelijkheden om een hoog voorzieningenniveau in stand te houden en verder te ontwikkelen.

Planspecifiek
Voorliggend bestemmingsplan voorziet in de concentratie van (sport)voorzieningen in en om het bestaande sportcomplex aan de Monseigneur Suijsstraat. Dit alles om een hoog voorzieningenniveau voor de kern Reek in stand te houden en verder te ontwikkelen.

2.2.2 Interim Omgevingsverordening Noord-Brabant

Provinciale Staten van Noord-Brabant hebben op 25 oktober 2019 de ‘Interim omgevingsverordening Noord-Brabant’ vastgesteld. Net zoals de Omgevingswet een groot aantal wetten vervangt, zo vervangt de Brabantse omgevingsverordening een aantal provinciale verordeningen. Naast een omgevingsvisie moet de provincie vanuit de Omgevingswet ook een omgevingsverordening vaststellen voor haar grondgebied. In de omgevingsvisie staat wat de provincie wil bereiken en wat ze wil doen om dat te bereiken. Soms vraagt dat om een nadere uitwerking van beleid en maatregelen in een (beleids)programma, soms zijn er regels nodig om de ambities te realiseren.

In de Interim omgevingsverordening zijn de bestaande regels samengevoegd van de Provinciale milieuverordening, Verordening natuurbescherming, Verordening Ontgrondingen, Verordening ruimte, Verordening water en de Verordening wegen.

De Interim omgevingsverordening is beleidsneutraal van karakter. Dat betekent dat de huidige regels zijn gehandhaafd met het huidige beschermingsniveau en dat er in beginsel geen nieuwe beleidswijzigingen zijn doorgevoerd.

Kaarten
Er zijn twee relevante kaarten voor het plangebied. Volgens de basiskaart 'Landelijk gebied' vallen de bestaande voetbalvelden en de locatie waar de uitbreiding van het sportcomplex plaats moeten vinden binnen de aanduiding 'Gemengd landelijk gebied'. Volgens de basiskaart 'Stedelijk ontwikkeling en erfgoed' vallen deze gronden ook binnen de aanduiding 'Verstedelijking afweegbaar'.

Het overige deel van het plangebied, ter hoogte van de bestaande sportzaal, de huidige accommodatie van de voetbalvereniging en de parkeervoorzieningen valt volgens de basiskaart 'Stedelijk ontwikkeling en erfgoed' binnen de aanduiding 'Stedelijk gebied' met de nadere aanduiding 'Landelijke Kern'.

Dit betekent dat de volgende regels relevant zijn voor het plangebied:

Afdeling 3.5: stedelijke ontwikkeling en mobiliteit

Artikel 3.45 afwijkende regels voor de ontwikkeling van stedelijke functies in kernrandzones
In de praktijk blijkt dat er behoefte bestaat aan een mogelijkheid voor nieuwvestiging van kleinschalige voorzieningen in kernrandzones of daarmee qua ligging en functie gelijk te stellen gebieden. Een kernrandzone is in de verordening gedefinieerd als 'overgangszone van bestaand stedelijk gebied naar het buitengebied, met daarin relatief veel bebouwing op korte afstand van elkaar met een toenemende menging van functies'; Dit soort kleinschalige voorzieningen is vaak gerelateerd aan een stedelijke omgeving, zoals sportvelden, volkstuinen, schuilhutten etc. Voorwaarde is dat deze voorzieningen gepaard gaan met beperkte bebouwing en dat de publiek aantrekkende werking beperkt is. Daarom zijn -al dan niet verenigingsgebonden- horeca-activiteiten (alcoholische drankverstrekking en fast-service e.d.) ongewenst.

Om te voorkomen dat er ingevolge deze verordening een bestaand bouwperceel ontstaat waar vestiging van andere functies mogelijk wordt, geldt als maximale oppervlakte van de bebouwing 90 m². Dit is geborgd in de Omgevingsverordening door het hanteren van een definitie voor kleinschalige bebouwing of -voorziening: 'bebouwing, al dan niet ten behoeve van een voorziening, met een gezamenlijke omvang van ten hoogste 90 m²'.

Een bestemmingsplan borgt dat de omvang van de bebouwing daartoe beperkt blijft. Gelet op de bepalingen inzake vergunningvrij bouwen zoals opgenomen in het Besluit omgevingsrecht vraagt dat extra aandacht voor de regeling in het bestemmingsplan.

Artikel 3.42 duurzame stedelijke ontwikkeling en 3.43 verstedelijking afweegbaar
Er is een basisregeling geformuleerd voor een duurzame stedelijke ontwikkeling. Uitgangspunt daarbij is dat eerst de mogelijkheden in bestaand stedelijk gebied worden benut of de mogelijkheden in leegkomend of leegstaand erfgoed elders in de gemeente. Als daarbinnen vanuit kwalitatieve- of kwantitatieve overwegingen geen ruimte beschikbaar is, kan een afweging worden gemaakt voor nieuw ruimtebeslag in gebieden waar 'Verstedelijking afweegbaar' is.

Bij stedelijke ontwikkelingen is de relatie gelegd met de afspraken die in het regionaal overleg zijn gemaakt.

Zorgvuldig ruimtegebruik
Zorgvuldig ruimtegebruik is dat als basisprincipe is opgenomen vanuit de zorg voor een goede omgevingskwaliteit, is hierbij uitgangspunt. Dat betekent dat een stedelijke ontwikkeling voor wonen, werken of voorzieningen in beginsel plaatsvindt binnen bestaand stedelijk gebied en dat de ruimte binnen bestaand stedelijk gebied zo goed als mogelijk wordt benut. Hierbij past ook dat er wordt gekeken naar eventuele hergebruiksmogelijkheden van leegstaand of leegkomend erfgoed. Vanuit de ladder voor verstedelijking die in het Besluit ruimtelijke ordening is opgenomen gelden daarvoor ook voorwaarden (zie subparagraaf 2.1.3).

Regionaal overleg
Omdat de stedelijke ontwikkeling van wonen, werken en voorzieningen ook bovengemeentelijke gevolgen kan hebben, worden hierover binnen het regionale overleg afspraken gemaakt. Het is belangrijk dat stedelijke ontwikkelingen op een juist niveau zijn afgestemd met andere initiatieven zowel vanuit kwantiteit als vanuit kwaliteit. In dit artikel wordt de koppeling met die afspraken gelegd, waardoor deze doorwerking krijgen bij de ontwikkeling van plannen.

Planspecifiek
Om duidelijk te kunnen bepalen waar de bundelingsregels voor stedelijke ontwikkeling en de daarvan afgeleide regels van het beleid gelden is in de omgevingsverordening het bestaand stedelijke gebied van alle Brabantse kernen vastgesteld. Het plangebied is, voortvloeiend uit het beleid van de omgevingsvisie, deels gelegen binnen bestaand stedelijk gebied en deels aansluitend aan het bestaand stedelijk gebied in de kernrandzone als onderdeel van het 'Gemengd landelijk gebied'.

Meer specifiek is het deel van het plangebied waar de oostelijke uitbreiding met nieuwe (sport)velden is voorzien, gelegen direct aangrenzend aan een 'landelijke kern' binnen de kernrandzone in een gebied waar tevens 'verstedelijking afweegbaar' is.

Zoals in subparagraaf 2.1.3 al aangegeven, en op navolgende afbeelding is te zien, is de locatie waar de nieuwe sportzaal c.q. 'beweegbox' met aangrenzend hoofdgebouw is gelegen (ter plaatse van de huidige accommodatie van de voetbalvereniging) wel helemaal onderdeel van het bestaand stedelijk gebied:

De aanduiding 'verstedelijking afweegbaar' is qua regeling in het kader van dit bestemmingsplan minder relevant omdat de nieuwe tennisvelden en het terrein van Jong Nederland onderdeel zijn van een gebied dat hoort bij de kernrandzone, en er gebruik gemaakt kan worden van de regeling in artikel 3.45:

Artikel 3.45 'afwijkende regels voor de ontwikkeling van stedelijke functies in kernrandzones'

Als er sprake is van een kernrandzone, kan een bestemmingsplan ter plaatse van Landelijk gebied voorzien in de nieuwvestiging of uitbreiding van voorzieningen voor veldsporten, volkstuinen, schuilhutten en andere kleinschalige vrije-tijdsvoorzieningen als:

• a. de locatie in een kernrandzone ligt dan wel een gebied dat gezien de ligging en het feitelijk gebruik gerekend kan worden tot de kernrandzone;
• b. de beoogde ontwikkeling slechts een kleinschalige bebouwing of -voorziening met zich brengt;
• c. het bestemmingsplan borgt dat de voorziening inclusief de toegelaten bebouwing, kleinschalig blijft;
• d. de publieksaantrekkende werking beperkt is.

In subparagraaf 2.1.3 is aangegeven waarom de beoogde oostelijke uitbreiding van het sportcomplex past binnen de ladder voor duurzame verstedelijking. Ter toetsing aan artikel 3.45 kan daar het volgende aan worden toegevoegd:

Ad a
De locatie waarop de uitbreiding van de (sport)velden plaatsvindt, maakt onderdeel uit van de zuidelijke kernrandzone van Reek. Het gebied ten zuiden van de woonpercelen aan de zuidzijde van de Monseigneur Suijsstraat betreft namelijk een overgangszone tussen het stedelijk gebied en het landelijk gebied; de uitbreiding van het sportcomplex ligt ingeklemd tussen:

• a. het bestaande (voetbal)sportcomplex aan de westzijde (dat nog veel verder in zuidelijke richting het landelijk gebied in steekt en op zijn beurt weer wordt ingeklemd door vier burgerwoningen aan de Molenstraat, die op relatief korte afstand van elkaar staan);
• b. het bestaand stedelijk gebied van Reek aan de noordzijde direct gelegen aan de doorgaande Monseigneur Suijsstraat, één van de twee hoofdontsluitingswegen van Reek en oud lint richting het dorp Schaijk;
• c. een kleine groenzone met daarachter de lintbebouwing aan de Monseigneur Borretstraat (gelegen binnen stedelijk gebied) aan de oostzijde. Deze groenzone zorgt ervoor dat de uitbreiding van het sportcomplex al grotendeels aan het oog onttrokken wordt vanaf de oostelijke Monseigneur Borretstraat. Ook loopt er langs deze groenzone een openbaar wandelpad dat de Monseigneur Borrestraat verbindt met het sportpark.

Met de beoogde landschappelijke inpassing aan de zuidzijde van de uitbreiding van het sportcomplex worden ook de minder fraaie achterkanten van de woonpercelen aan de zuidzijde van de Monseigneur Suijsstraat afgeschermd.

Ad b
De bouwmogelijkheden voor gebouwen en overkappingen buiten het bouwvlak en buiten bestaand stedelijk gebied, zijn beperkt tot 90 m².

Ad c
In het bestemmingsplan is geborgd dat de 'voorziening', in casu de (sport)velden in de vorm van nieuwe tennisvelden en een buitenterrein voor Jong Nederland, inclusief de toegelaten bebouwing (zie ook ad b), kleinschalig blijft. Het nieuwe gebouw, met daarin de sportzaal c.q. “beweegbox” en de overige functies voor de sportverenigingen, is in zijn geheel gelegen binnen het stedelijk gebied.

Ad d
De publieksaantrekkende werking van de nieuwe (sport)velden op de betreffende gronden zijn beperkt. Het betreft slechts 4 tennisbanen. De bijbehorende verenigingsgebonden horeca-activiteiten (alcoholische drankverstrekking en fast-service e.d.) zijn opgenomen in het nieuwe hoofdgebouw, dat gerealiseerd wordt binnen bestaand stedelijk gebied.

Ingevolge artikel 3.9 van de Verordening moet elke ruimtelijke ontwikkeling buiten bestaand stedelijk gebied gepaard gaan met een kwaliteitsverbetering van het landschap. Om de ruimtelijke kwaliteit te versterken, wordt een groene overgang van het sportcomplex naar het omliggende landelijk gebied afgedwongen. Het sportcomplex grenst namelijk aan de zuidzijde aan het buitengebied. De landschappelijke inpassing (zie bijlage Bijlage 1 Landschapsplan bij de regels) is geborgd via een voorwaardelijk verplichting in sublid 4.4.2 van de planregels. Doordat ter plaatse van de uitbreiding van het sportcomplex (perceel nr. 557 (deels) slechts beperkt gebouwen mogen worden opgericht, wordt daarnaast voorkomen dat de randen van het plangebied verrommelen en is een groene overgang naar het buitengebied verzekerd.

Gelet hierop wordt de beoogde ontwikkeling passend geacht binnen de kaders van de Interim Omgevingsverordening.

2.2.3 Conclusie

Het bestemmingsplan is passend binnen de provinciale beleidskaders.

2.3.1 Structuurvisie Landerd

Op 30 januari 2014 heeft de gemeenteraad de Structuurvisie Landerd vastgesteld. De visie schrijft vanuit de bestaande situatie naar een wensbeeld. De gemeente maakt onderscheid in beleid voor gebieden en beleid per thema. Voor dit plan is vooral de algemene hoofdkoers voor Landerd relevant.

Kenmerkend voor de Landerdse samenleving zijn termen als zelfredzaamheid, zorgzaamheid, organisatiekracht en ondernemingszin. Landerd kent een grote betrokkenheid en gemeenschapszin. De gemeenschappen in de dorpen en kernen zijn tot op zeker hoogte zelfstandig en hebben een eigen karakter. De gemeente heeft respect voor deze eigenheid, ondersteunt het versterken hiervan en het vergroten van de diversiteit.

Landerd kent op dit moment een goed voorzieningenaanbod. De gemeente is voor de toekomst alert op trends die hierop van invloed zijn, zoals een veranderende samenstelling van de huishoudens als gevolg van vergrijzing en een stagnerende bevolkingsgroei (en later krimp). Op termijn zal ook in Landerd het voorzieningenaanbod onder druk komen te staan. De van oorsprong zelfstandige en min of meer zelfvoorzienende dorpen zullen naar verwachting steeds meer transformeren naar woondorpen. Ondanks deze verandering blijft sprake van sociale binding. Een ontmoetingsplek binnen en buiten is voor inwoners daarbij van groot belang.

De publieke voorzieningen staan onder druk. De gemeente ziet een toenemend risico op leegstand over de volledige breedte: scholen, gemeenschapshuizen en sportvoorzieningen. De gemeente Landerd richt zich voor wat betreft deze voorzieningen primair op:

• Het investeren in functies en niet in voorzieningen (‘stenen’).
• Het zo breed mogelijk invullen van leegkomende ruimtes om de gebouwtechnisch goede voorzieningen in ieder geval exploitabel te houden. Daarbij doet de gemeente echter ook een appèl op de gebruikers en verenigingen zelf. Verenigingen moeten meer zelfredzaam worden.
• Het stimuleren van een kanteling naar een verenigingsdenken met bijbehorende eigen verantwoordelijkheden.
• Het invulling geven aan haar basisverantwoordelijkheid voor (accommodaties voor) basisonderwijs, voorzieningen voor bewegingsonderwijs, WMO, jeugd & jeugdzorg en openbare speelplekken. Overige sport-, zorg-, sociaal-culturele- en commerciële voorzieningen maken geen onderdeel uit van het basispakket waarvoor de gemeente verantwoordelijk is.
• Het scheppen van randvoorwaarden voor en ondersteunen van de organisaties en instellingen die voorzieningen aanbieden voor zorggerelateerde voorzieningen, kinderopvang, culturele-, muziek- en andere verenigingen.
• Ondersteuning van vrijwilligerswerk en aandacht voor initiatieven uit de samenleving om de leefbaarheid en de zelfredzaamheid te vergroten. Eigen verantwoordelijkheid en zelfrealisatie spelen daarbij een belangrijke rol.

Wanneer er heroverwegingen van gebouwexploitatie aan de orde zijn voor voorzieningen, dan zal de gemeente aansturen op multifunctionele gebouwen dan wel multifunctioneel gebruik. Met inachtneming van de mogelijkheden die bestaande gebouwde voorzieningen op dat moment al bieden, zowel vanuit het oogpunt van kostenbesparing, zuinig ruimtegebruik en een goede bereikbaarheid, maar ook om de sociale interactie te bevorderen. Het zoveel mogelijk slim combineren van voorzieningen (ook organisatorisch) vormt een belangrijke kans: versterking, ketensamenwerking en kruisbestuiving. Daarbij zullen ook allianties met andere partijen worden gezocht.

De gemeente heeft ten aanzien van het thema Voorzieningen in het bijzonder aandacht voor de volgende doelen die relevant zijn voor het plangebied:

• Het binden van jongeren aan de gemeenschap.
• De realisatie van seniorenvoorzieningen.
• Het zorgdragen voor een hart in de dorpen en aantrekkelijke en levendige centrumgebieden.
• Het bieden van kansen aan initiatiefnemers voor het vestigen van voorzieningen.

Nieuwe ruimtelijke ontwikkelingen op het gebied van voorzieningen zullen worden getoetst aan de mate waarin een ontwikkeling zich voegt naar de aard, maat, schaal en beleving van de omgeving: er moet sprake zijn van een goede ruimtelijke inpassing. Ieder gebied stelt vanuit zijn karakter, kwaliteiten en gevoeligheden andere eisen aan de schaal, maat en omvang van ontwikkelingen en andere eisen aan een goede landschappelijke-/stedenbouwkundige inpassing van ontwikkelingen.

Planspecifiek
Door het creëren van één centrale plek waar iedereen uit Reek terecht kan om te sporten, te spelen en/of te ontmoeten, wordt een stevige basis gelegd voor een duurzaam voorzieningenaanbod in Reek. De multifunctionele sportaccommodatie zal daarbij naar verwachting, zowel binnen als buiten, fungeren als een belangrijke ontmoetingsplek voor de inwoners van Reek en is daarmee van groot belang voor de gemeenschap. Door de voorzieningen in het centraal gelegen hoofdgebouw door meerdere verenigingen te laten gebruiken, kunnen kosten bespaard worden, neemt de ketensamenwerking toe, ontstaan nieuwe mogelijkheden voor kruisbestuiving, is sprake van zuinig ruimtegebruik en wordt de sociale interactie tussen de inwoners bevorderd.

Gelet hierop wordt de beoogde ontwikkeling passend geacht binnen de kaders van de gemeentelijke structuurvisie.

5.1.1 Verkeer

Huidige (planologische) situatie
De gemeente Landerd is qua stedelijkheidsgraad aan te merken als 'niet stedelijk gebied' en het plangebied maakt onderdeel uit van de rest bebouwde kom waardoor de verkeersgeneratie voor een sportzaal volgens publicatie 381 'Toekomstbestendig parkeren' van het CROW uitkomt op 13,15 voertuigbewegingen per 100 m² bvo. Hierbij is uitgegaan van het midden van de bandbreedte.

De sportzaal heeft in de huidige situatie een bruto oppervlakte van 478 m². Dit betekent dat er in de huidige (planologische) situatie vanwege de sportzaal 4,78 x 13,15 = 62,9 voertuigbewegingen gemiddeld per etmaal gegenereerd worden.

Voor sportvelden, waaronder voetbalvelden, zijn geen verkeersgeneratiecijfers beschikbaar. Daarvoor moet dus een beredeneerde aanname gedaan worden. Kijkend naar de verhouding tussen het aantal benodigde parkeerplaatsen voor de sportzaal in de bestaande situatie (zie hierna in subparagraaf 5.1.2) en de verkeersgeneratie van de sportzaal is sprake van een verhouding van circa 1 parkeerplaats tot 4,5 voertuigbewegingen. Uitgaande van 2,14 ha voetbalvelden (3 voetbalvelden: maximale netto oppervlakte per veld 7.140 m²) betekent dit 42,8 x 4,5 = 192,8 voertuigbewegingen per etmaal.

In totaal bedraagt de verkeersgeneratie in de huidige (planologische) situatie daarmee 62,9 + 192,8 = 255,6 afgerond 256 voertuigbewegingen per etmaal.

Toekomstige situatie
De sportzaal c.q. beweegbox heeft in de toekomstige situatie een oppervlakte van circa 400 m². Dit betekent voor de nieuwe sportzaal een verkeersgeneratie van 4,0 x 13,15 = 52,6 voertuigbewegingen per etmaal.

Omdat er aan de velden van de voetbalvereniging geen wijzigingen plaatsvinden, kan van dezelfde verkeersgeneratie uitgegaan worden als in de bestaande situatie: 192,8 voertuigbewegingen per etmaal.

Voor de tennisvelden komt de verkeersgeneratie, uitgaande van 0,27 ha aan tennisvelden (vier tennisvelden: maximale netto oppervlakte per veld 668,9 m²) neer op 5,4 x 4,5 = 24,3 voertuigbewegingen gemiddeld per etmaal.

Voor het terrein van Jong Nederland komt de verkeersgeneratie, uitgaande van 0,165 ha aan tennisvelden neer op 3,3 x 4,5 = 14,85 voertuigbewegingen gemiddeld per etmaal.

De totale verkeersgeneratie komt daarmee op 52,6 + 192,8 + 24,1 + 14,9 = 284,3 voertuigbewegingen.

Gemiddeld per etmaal zal de verkeersgeneratie daarmee in de toekomstige situatie toenemen ten opzichte van de huidige (planologische situatie) met 284,3 - 255,5 = 28,7 voertuigbewegingen.

De Monseigneur Suijsstraat is een erftoegangsweg met een max snelheid van 30 km/u. De huidige (etmaal)intensiteiten op deze weg liggen rond de 1.800 motorvoertuigen. Bij dergelijke wegen is in het duurzaam veilig concept geen maximum gesteld aan intensiteiten op erftoegangswegen. Wel is er een leefbaarheidscriterium van 5.000 motorvoertuigen per etmaal. Met de toename van circa 30 voertuigen komt men nog lang niet aan dit criterium zodat de leefbaarheid op deze weg ook niet in het gedrang komt.

5.1.2 Parkeren

Op basis van het bestemmingsplan 'Parapluplan wonen en parkeren Landerd' moet voor het bepalen van de parkeerbehoefte uitgegaan worden van publicatie 381 'Toekomstbestendig parkeren' van het CROW.

Huidige (planologische) situatie
De gemeente Landerd is qua stedelijkheidsgraad aan te merken als 'niet stedelijk gebied' en het plangebied maakt onderdeel uit van de rest bebouwde kom waardoor de parkeernorm voor een sportzaal volgens publicatie 381 'Toekomstbestendig parkeren' van het CROW uitkomt op 2,85 parkeerplaatsen per 100 m² bvo. Hierbij is uitgegaan van het midden van de bandbreedte. De sportzaal heeft in de huidige situatie een oppervlakte van circa 478 m². Dit betekent dat er in de huidige (planologische) situatie voor de sportzaal 4,78 x 2,85 = 13,6 parkeerplaatsen nodig zijn.

De parkeerbehoefte van de voetbalvereniging bedraagt 20,0 parkeerplaatsen per hectare netto terrein. Uitgaande van 2,14 ha (3 voetbalvelden: maximale netto oppervlakte per veld 7.140 m²) bedraagt de parkeerbehoefte 42,8 parkeerplaatsen

In totaal bedraagt de parkeerbehoefte in de huidige (planologische) situatie daarmee 13,6 + 42,8 = 56,4 parkeerplaatsen, afgerond 57 parkeerplaatsen.

Toekomstige situatie
Voor de parkeerbehoefte van de nieuwe sportzaal in de toekomstige situatie is ook gekeken naar publicatie 381 'Toekomstbestendig parkeren'. De sportzaal heeft in de toekomstige situatie een oppervlakte van circa 400 m². Dit betekent dat voor de nieuwe sportzaal 4,0 x 2,85 = 11,4 parkeerplaatsen nodig zijn.

Omdat er aan de velden van de voetbalvereniging geen wijzigingen plaatsvinden, kan van dezelfde parkeerbehoefte uitgegaan worden als in de bestaande situatie: 42,8 parkeerplaatsen.

Voor de tennisvelden komt de parkeerbehoefte, uitgaande van 0,27 ha aan tennisvelden, neer op een parkeerbehoefte van 5,4 parkeerplaatsen.

Voor Jong Nederland komt de parkeerbehoefte, uitgaande van 0,165 ha aan buitenruimte, neer op een parkeerbehoefte van 3,3 parkeerplaatsen.

In totaal bedraagt de totale parkeerbehoefte in de toekomstige situatie daarmee 11,4 + 42,8 + 5,4 + 3,3 = 62,9 parkeerplaatsen, afgerond 63 parkeerplaatsen.

Per saldo zal de parkeerbehoefte daarmee in de toekomstige situatie toenemen ten opzichte van de huidige (planologische situatie) met 63 - 57 = 6 parkeerplaatsen toenemen.

Aan de noordwestzijde van het plangebied, ter hoogte van de bestaande sportzaal, wordt een parkeerterrein gerealiseerd voor minimaal 80 auto's. Daarmee wordt ruimschoots aan de toekomstige parkeerbehoefte voldaan. Het aanleggen van deze parkeerplaats is overigens al mogelijk op basis van de bestemmingsomschrijving van de bestemming 'Sport' in het geldende bestemmingsplan.

5.2.1 Regelgeving

Op grond van het Besluit ruimtelijke ordening (Bro) moet in verband met de uitvoerbaarheid van een project rekening worden gehouden met de bodemgesteldheid. Bij functiewijzigingen moet worden bekeken of de bodemkwaliteit voldoende is voor de beoogde functie en moet worden vastgesteld of er sprake is van een saneringsnoodzaak. In de Wet bodembescherming is bepaald dat indien de desbetreffende bodemkwaliteit niet voldoet aan de norm voor de beoogde functie, de grond zodanig moet worden gesaneerd, dat zij kan worden gebruikt door de desbetreffende functie (functiegericht saneren). De Wet bodembescherming heeft betrekking op landbodems; waterbodems vallen onder de Waterwet. Op grond van de Woningwet en de Bouwverordening moet voor elke individuele bouwlocatie aangetoond te worden dat de bodem geschikt is voor de beoogde bebouwing, alvorens een omgevingsvergunning verleend kan worden.

Bij het opstellen van een bestemmingsplan is de vraag of de aanwezige bodemkwaliteit past bij het huidige of toekomstige gebruik van die bodem en of deze optimaal op elkaar kunnen worden afgestemd. Het uitgangspunt hierbij is dat eventueel aanwezige bodemverontreiniging geen onaanvaardbaar risico oplevert voor de gebruikers van de bodem en dat de bodemkwaliteit niet verslechtert door grondverzet. Dit is het zogenaamde stand still-beginsel. Het vaststellen van de bodemkwaliteit wordt bij het opstellen/wijzigen van een bestemmingsplan dan ook alleen van belang geacht voor de locaties waar ontwikkelingen gepland zijn (zoals functiewijzigingen, bouwen, graven/ophogen).

5.2.2 Doorvertaling bestemmingsplan

Er is een verkennend bodemonderzoek, een onderzoek naar asbest in bodem en een onderzoek naar PFAS uitgevoerd in het plangebied. Dit onderzoek is als bijlage 1 bij deze toelichting opgenomen. De belangrijkste resultaten uit dit onderzoek zijn:

Deellocatie A: aan te kopen perceel (bouwland)

• In de bovengrond zijn geen verontreinigende stoffen zijn aangetoond. Deze grond is, indicatief getoetst aan het besluit bodemkwaliteit, geclassificeerd als “altijd toepasbaar”;
• In de ondergrond zijn geen verontreinigende stoffen aangetoond. Deze grond is, indicatief getoetst aan het besluit bodemkwaliteit, geclassificeerd als “altijd toepasbaar”;
• In het grondwater op het westelijke terreindeel is een licht verhoogde concentratie aan naftaleen aangetoond;
• Voor deze verhoogde concentratie is geen direct oorzaak bekend. Het grondwater op het oostelijke terrein blijkt licht verontreinigd met barium. Hieraan wordt een natuurlijke oorzaak toegekend;
• Bij de uitvoering van het veldonderzoek is op het maaiveld van het bouwland plaatselijk asbesthoudend materiaal aangetroffen. Op het zuidwestelijke terreindeel is grijze golfplaat aangetroffen bestaande uit 10 - 15 % chrysotiel en 2 - 5 % crocidoliet. Op het noordoostelijke terreindeel is rode plaat aangetroffen bestaande uit 10 - 15 % chrysotiel.

Deellocatie B: terreindelen ten behoeve van afvoer grond; onderzoek PFAS en standaardpakket grond

• In de bovengrond van het westelijk deel van het bouwland / geplande tennisbanen zijn geen verontreinigingen met de parameters uit het standaardpakket voor grondmonsters aangetoond. Voor PFOA (som) en PFOS (som) zijn gehalten boven de bepalingsgrenzen aangetoond, maar liggen beneden de tijdelijke landelijke achtergrondwaarde. Alle gehalten liggen onder de maximale toepassingswaarden;
• In de bovengrond rondom de kantine is een lichte verontreiniging met PAK aangetoond. Het gemeten gehalte ligt onder de tussenwaarde. Voor PFOA (som), PFOS (som) en PFBA zijn gehalten boven de bepalingsgrenzen aangetoond, maar liggen beneden de tijdelijke landelijke achtergrondwaarde. Alle gehalten liggen onder de maximale toepassingswaarden;
• In de bovengrond rondom de gymzaal/toekomstige parkeerruimte zijn geen verontreinigingen met de parameters uit het standaardpakket voor grondmonsters aangetoond. Voor PFOS (som) en PFOA (som) zijn gehalten boven de tijdelijke landelijke achtergrondwaarde aangetoond. Het gehalte aan PFBA ligt boven de bepalingsgrens, maar ligt beneden de tijdelijke landelijke achtergrondwaarde. Alle gehalten liggen onder de maximale toepassingswaarden.

Er zijn geen parameters aangetoond in gehalten/concentraties boven de tussenwaarde. Dit houdt in dat er op basis van de Wet bodembescherming geen aanleiding is voor het uitvoeren van nader onderzoek en/of sanerende maatregelen.

De aangetoonde milieuhygiënische bodemkwaliteit levert geen belemmeringen op voor de voorgenomen herinrichting van het gebied.

Ondanks dat er geen asbest is aangetoond in de bodem, heeft de gemeente aanleiding gezien voor het uitvoeren van indicatief asbestonderzoek. Dit onderzoek is als bijlage 2 bij de toelichting gevoegd. Zintuiglijk zijn tijdens de graafwerkzaamheden geen antropogene kenmerken waargenomen die duiden op mogelijke bodemverontreinigingen.

Ook geeft de ODBN in haar beoordeling aan dat ter plaatse van deellocatie B in het kader van de omgevingsvergunning voor bouwen te zijner tijd alsnog de ondergrond en grondwater onderzocht moeten worden. Dit onderzoek wordt te zijner tijd in het kader van de aanvraag omgevingsvergunning voor bouwen uitgevoerd.

Het aspect 'bodem' vormt geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van dit bestemmingsplan.

5.3.1 Regelgeving

Belangrijke basis voor de ruimtelijke afweging van het aspect geluid is de Wet geluidhinder (Wgh). Overeenkomstig de Wgh zijn (spoor-)wegen en industrieterreinen waar zich grote lawaaimakers kunnen vestigen voorzien van zones. Het gebied binnen deze zones geldt als akoestisch aandachtsgebied waar een toetsing uitgevoerd moet worden. Daarbij beperkt de Wgh zich tot een toetsing ter plaatse van zogenaamde geluidsgevoelige objecten. Dit zijn onder andere woningen, onderwijsgebouwen, gezondheidszorggebouwen, kinderdagverblijven, woonwagenstandplaatsen en ligplaatsen voor woonboten.

Voor de geluidsgevoelige gebouwen en terreinen die binnen bepaalde afstanden (zones) van de verschillende geluidsbronnen liggen, schrijft de Wgh voor dat een aangewezen bevoegd gezag (meestal Burgemeester en Wethouders) (maatwerk)grenswaarden bepaalt. De terminologie die de wet hiervoor hanteert is: ten hoogste toelaatbare geluidsbelasting. De getalsmatige invulling van deze grenswaarden voor nieuwe of bestaande geluidgevoelige bestemmingen verschillen per locatie en per geluidssoort. Naast grenswaarden op de gevels van de geluidsgevoelige gebouwen, zijn er in de Wgh ook grenswaarden gericht op de bescherming van het akoestische klimaat binnen de bestaande gebouwen.

Regelgeving
In de Wgh en het Besluit geluidhinder (Bgh) is de zonering van wegen en het daarbij horende normenstelsel geregeld. Een zone is het akoestisch aandachtsgebied. Volgens de Wgh bevinden zich langs alle wegen wettelijke geluidzones, met uitzondering van woonerven en 30-km/uur-gebieden.

Bij vaststelling van een bestemmingsplan moet voor alle wegen waarvan de zone een overlap met het plangebied kent, een akoestisch onderzoek worden verricht (artikel76 lid 1 Wgh). De breedte van deze zone is afhankelijk van het aantal rijstroken en de aard van de omgeving (stedelijk of buitenstedelijk), zie navolgende tabel.

Overzicht zonebreedtes (vanaf de as van de weg tot de volgende breedte aan weerszijden van de weg)

De definities van het buitenstedelijk en stedelijk gebied zijn opgenomen in artikel 1 van de Wgh. Als buitenstedelijk gebied wordt aangemerkt het gebied buiten de bebouwde kom en het gebied binnen de zone van een autoweg of autosnelweg, die binnen de bebouwde kom ligt. Voor nieuwe woningen bedraagt de wettelijke (voorkeurs)grenswaarde 48 dB.

5.3.2 Doorvertaling bestemmingsplan

Omdat in het plangebied zelf geen nieuwe geluidgevoelige bestemmingen worden opgericht, hoeft er geen akoestisch onderzoek weg- en/of railverkeerslawaai te worden uitgevoerd.

Voor het aspect industrielawaai (geluiduitstraling van het sport- en spelcomplex naar de omliggende burgerwoningen) wordt verwezen naar paragraaf 5.4.

Het aspect 'weg- en railverkeerslawaai' vormt geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van dit bestemmingsplan.

5.4.1 Regelgeving

Wanneer ruimtelijke ontwikkelingen in de directe omgeving van inrichtingen en/of bedrijven worden gerealiseerd, zal een milieukundig onderzoek uit moeten wijzen in hoeverre er sprake is van mogelijke beperkingen ten gevolge van de aanwezige inrichtingen en of bedrijven. Maar ook andersom moet aandacht worden besteed aan de rechten van de aanwezige inrichtingen en/of bedrijven. Het is immers niet de bedoeling dat nieuwe ontwikkelingen de huidige bedrijfsvoering in de directe omgeving zullen beperken. Datzelfde geldt uiteraard ook voor de situatie dat inrichtingen en/of bedrijven wijzigen in de nabijheid van bestaande gevoelige functies.

Via de milieuwetgeving wordt milieuhinder zoveel mogelijk voorkomen. Alle bedrijven en inrichtingen die in potentie hinder zouden kunnen veroorzaken, moeten een vergunning hebben in het kader van de Wet milieubeheer of moeten middels een melding aantonen dat zij aan de hierin gestelde richtwaarden kunnen voldoen. De gestelde richtwaarden zijn veelal vertaald in minimale afstanden tussen de inrichtingen waar activiteiten plaatsvinden en de milieugevoelige functies in de directe omgeving. Behalve van de aard en omvang van een bedrijf of inrichting, is deze mede afhankelijk van de omgevingskarakteristiek. Voor een rustige woonomgeving gelden andere afstanden (strengere eisen) dan voor bijvoorbeeld drukke woonwijken of een gemengd gebied.

Voor het vaststellen van de genoemde minimum richtafstanden tussen inrichtingen en milieugevoelige functies worden in de regel de lijsten zoals deze zijn opgenomen in de handreiking 'Bedrijven en milieuzonering' gebruikt. Bedrijven zijn in de VNG-handreiking ingedeeld in een aantal categorieën met bijbehorende gewenste richtafstanden tot milieugevoelige functies. De categorieën geven de zwaarte van bedrijvigheid en mogelijke milieuhinder weer. De richtafstanden kunnen, zonder dat dit ten koste gaat van het woon- en leefklimaat, met één afstandstap worden verlaagd indien sprake is van omgevingstype gemengd gebied.

Richtafstanden VNG-publicatie 'Bedrijven en milieuzonering'

Bovenstaande tabel geeft een overzicht van de richtafstanden voor verschillende bedrijfscategorieën ten opzichte van een woonwijk en gemengd gebied. Indien de richtafstand niet wordt overschreden, kan verdere toetsing voor het aspect in beginsel achterwege blijven: inpassing is dan mogelijk. Indien niet aan de richtafstanden wordt voldaan, is een nadere beschouwing danwel onderzoek nodig.

5.4.2 Doorvertaling bestemmingsplan

In het kader van de voorgenomen herontwikkeling aan de Monseigneur Suijsstraat te Reek is er een quickscan bedrijven en milieuzonering verricht. Het onderzoek betreft stap 1 uit de ruimtelijke onderbouwing: het toetsen of binnen de richtafstanden gevoelige bestemmingen zijn gelegen. In aanvulling op de quickscan is tevens invulling gegeven aan stap 2: het toetsen van de geluidsbelasting op omliggende gevoelige bestemmingen. Het onderzoek naar milieuzonering en industrielawaai is als bijlage 3 bij de toelichting gevoegd.

Het plangebied is gelegen aan de rand van de kern Reek, en is in de bestaande situatie grotendeels bestemd als Sport. De omgeving van het plangebied is daarmee te typeren als een gemengd gebied.

Net als voor veldsportcomplexen met verlichting is de richtafstand van 30 m (in gemengd gebied) ook van toepassing op tennisvelden (met verlichting) en sporthallen/-zalen. Op navolgende afbeelding is de toekomstige richtafstand (rode contour) geprojecteerd om het plangebied, in vergelijking met de richtafstand voor de bestaande bestemming Sport (groene contour):

Onderzoeksresultaten
De nieuw te realiseren bestemming Sport heeft ten opzichte van de bestaande bestemming beperkt impact op omliggende gevoelige bestemmingen. Vanwege het toevoegen van functies en de te verwachten toename van bestemmingsverkeer is een nader akoestisch onderzoek uitgevoerd. Hieruit volgt dat het langtijdgemiddeld beoordelingsniveau als gevolg van de meeste onderdelen van het plan voldoet aan de richtwaarden uit de VNG-publicatie. Uitzondering is het geluid als gevolg van de tennisvereniging in de avondperiode. Ter plaatse van twee woningen treedt een overschrijding van 1 dB op. Door het plaatsen van een 3,0 m hoog en 50,0 m lang scherm langs de velden wordt deze overschrijding gemitigeerd(zie zwarte lijn op navolgende afbeelding):

De richtwaarde voor het maximale geluidniveau wordt overschreden als gevolg van twee onderdelen. Met betrekking tot de overschrijding als gevolg van de voetbalvelden wordt gesteld dat hier sprake is van een ongewijzigde representatieve bedrijfssituatie en bestaande of reeds geprojecteerde woningen, zodat geen sprake is van een verslechtering van het woon- en leefklimaat.

Als gevolg van dichtslaande autoportieren op het nieuwe parkeerterrein wordt de richtwaarde in de avond- en nachtperiode overschreden. Bij toepassing van stap 3 uit de publicatie is niet langer sprake van overschrijding. Ook kan aan de grenswaarden uit het Activiteitenbesluit worden voldaan. Op grond hiervan wordt gesteld dat sprake is van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat.

Voor het bestaande sportcomplex is bovendien in het geldende bestemmingsplan opgenomen dat binnen het hele bestemmingsvlak 'Sport' bij recht parkeervoorzieningen gerealiseerd mogen worden. In die zin treedt er planologisch gezien ook geen wijziging op voor de omliggende woningen.

De geluidsbelasting als gevolg van de verkeersaantrekkende werking (indirecte hinder) voldoet aan de richtwaarden.

Het aspect 'milieuzonering' vormt geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van dit bestemmingsplan.

5.5.1 Regelgeving

Op 15 november 2007 is de wijziging van de Wet milieubeheer in werking getreden. Deze wet vervangt het 'Besluit luchtkwaliteit 2005' en is één van de maatregelen die de overheid heeft getroffen om:

• negatieve effecten op de volksgezondheid als gevolg van te hoge niveaus van luchtverontreiniging aan te pakken.
• mogelijkheden voor ruimtelijke ontwikkeling te creëren ondanks de overschrijdingen van de Europese grenswaarden voor luchtkwaliteit.

De paragraaf luchtkwaliteit in de Wet milieubeheer voorziet onder meer in een gebiedsgerichte aanpak van de luchtkwaliteit via het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL). De programma-aanpak zorgt voor een flexibele koppeling tussen ruimtelijke activiteiten en milieugevolgen. Van bepaalde projecten met getalsmatige grenzen is vastgesteld dat deze 'niet in betekenende mate' (NIBM) bijdragen aan de luchtverontreiniging. Deze mogen zonder toetsing aan de grenswaarden voor luchtkwaliteit uitgevoerd worden. Luchtkwaliteitseisen vormen onder de nieuwe 'Wet luchtkwaliteit' geen belemmering voor ruimtelijke ontwikkeling als:

• er geen sprake is van een feitelijke of dreigende overschrijding van een grenswaarde.
• een project, al dan niet per saldo, niet tot een verslechtering van de luchtkwaliteit leidt.
• een project 'niet in betekenende mate' bijdraagt aan de luchtverontreiniging (meer dan 3 % ten opzichte van de grenswaarde). Het gaat hier bijvoorbeeld om woningbouwlocaties met één ontsluitingsweg en niet meer dan 1.500 nieuwe woningen, dan wel, in geval van twee ontsluitingswegen met een gelijkmatige verkeersverdeling, netto niet meer dan 3.000 woningen.
• een project is opgenomen in een regionaal programma van maatregelen of in het NSL, dat in werking is getreden nadat de EU in april 2009 derogatie heeft verleend.

Als aannemelijk kan worden gemaakt dat aan één of meerdere van de bovengenoemde criteria wordt voldaan, kan het project zonder toetsing aan de gestelde grenswaarden voor luchtkwaliteit worden uitgevoerd.

In de Ministeriële regeling 'niet in betekenende mate bijdragen' zijn voor verschillende categorieën van projecten grenzen gesteld aan de projectomvang, waaronder een project met zekerheid NIBM bijdraagt aan de concentraties luchtverontreinigende stoffen in de buitenlucht.

Gevoelige bestemmingen als scholen, kinderdagverblijven, bejaarden- en zorgtehuizen genieten op grond van het Besluit gevoelige bestemmingen (luchtkwaliteitseisen) extra bescherming: substantiële uitbreiding of nieuwvestiging binnen 50 m van een provinciale weg of 300 m van een rijksweg is alleen toegestaan als de concentraties luchtvervuilende stoffen zich onder de grenswaarden bevinden, waardoor geen onacceptabele gezondheidsrisico's optreden. De zones worden afgemeten vanaf de rand van de weg. In de context van dit besluit worden ziekenhuizen, woningen en sportaccommodaties dus niet als gevoelige bestemming gezien.

5.5.2 Doorvertaling bestemmingsplan

Met dit bestemmingsplan wordt de vernieuwing van een bestaand sportcomplex mogelijk gemaakt inclusief uitbreiding met tennisvelden en een terrein voor Jong Nederland. In subparagraaf 5.1.1 Verkeer is bepaald dat er een toename van het aantal voertuigbewegingen plaatsvindt. Uit een berekening uitgevoerd met de NIBM-tool blijkt dat er (zelfs in het worst-case scenario dat alle voertuigbewegingen nieuw zouden zijn) op basis van deze gegevens sprake is van een NIBM-bijdrage aan de verslechtering van de luchtkwaliteit:

Er is geen sprake van de realisatie van een gevoelige bestemming zoals opgenomen in het 'Besluit gevoelige bestemmingen'.

Tevens blijkt uit raadpleging van de NSL-monitoringstool dat de luchtkwaliteit wat betreft NO2 en PM10 in en om het plangebied in het jaar 2020 met <35 µg/m³ ruimschoots aan de norm van 40 µg/m³ voldoet. Wat betreft de concentratie PM2,5 wordt met een waarde van <20 µg/m³ ook ruimschoots aan de betreffende norm van 25 µg/m³ voldaan.

Het aspect 'luchtkwaliteit' vormt geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van dit bestemmingsplan.

5.6.1 Regelgeving

Wet geurhinder en veehouderij
De Wet geurhinder en veehouderij (Wgv) bevat het beoordelingskader voor geurhinder van veehouderijen die vergunningsplichtig zijn op basis van de Wet milieubeheer (Wm). Het beoordelingskader is als volgt:

• voor diercategorieën waarvan de geuremissie per dier is vastgesteld (in de Regeling geurhinder en veehouderij (Rgv)) geldt een maximale geurbelasting) op een geurgevoelig object;
• voor andere diercategorieën geldt een minimale afstand van de dierenverblijven ten opzichte van geurgevoelige objecten.

Daarbij wordt onderscheid gemaakt tussen concentratiegebieden (conform Reconstructiewet) en niet-concentratiegebieden en tussen situaties binnen de bebouwde kom en buiten de bebouwde kom. De wet beschrijft in artikel 3 de maximale norm voor geurbelasting van een veehouderij ten opzichte van een gevoelig object in vier situaties, zie navolgende tabel:

		Concentratiegebied	Niet-concentratiegebied
Binnen bebouwde kom	diercategorieën Rgv	maximum 3 ouE/m³	maximum 2 ouE/m³
	andere diercategorieën	minimum 100 m t.o.v. geurgevoelig object	minimum 100 m t.o.v. geurgevoelig object
Buiten bebouwde kom	diercategorieën Rgv	maximum 14 ouE/m³	maximum 8 ouE/m³
	andere diercategorieën	minimum 50 m t.o.v. geurgevoelig object	minimum 50 m t.o.v. geurgevoelig object

Geurnormen Wgv

De Wgv biedt gemeenten de mogelijkheid om afwijkende geurnormen vast te stellen voor (delen van) het grondgebied. Op deze wijze kan de gemeente een geurhinderbeleid vaststellen dat is afgestemd op de plaatselijke situatie.

Regeling geurhinder en veehouderij
In de Regeling geurhinder en veehouderij (Rgv) is de wijze vastgelegd waarop:

• de geurbelasting wordt bepaald;
• de afstand tussen veehouderij en geurgevoelig object) wordt gemeten.

Activiteitenbesluit
Per 1 januari 2013 zijn agrarische activiteiten onder de werkingssfeer van het Activiteitenbesluit gebracht. In het Activiteitenbesluit zijn voor alle agrarische activiteiten, waaronder akkerbouwbedrijven en veehouderijen, eisen opgenomen. Voor de veehouderijen is aangesloten bij de systematiek uit de Wgv, dat wil zeggen dat in bepaalde gevallen een maximaal toegestane geurbelastingen geldt (diercategorieën waarvoor een geuremissiefactor is vastgesteld, bijvoorbeeld varkens en pluimvee) en in andere gevallen vaste afstandseisen gelden (diercategorieën waarvoor geen geuremissiefactor is vastgesteld, waaronder melkrundvee).

Geur bij niet-agrarische bedrijven
Het voorkomen van (nieuwe) geurhinder is het algemene uitgangspunt in het rijksbeleid. Dit uitgangspunt is uitgewerkt in het landelijk informatiedocument ‘Handleiding Geur Industrie’ en beschrijft de methodiek voor de bepaling van het aanvaardbaar hinderniveau voor geur ten gevolge van bedrijfsmatige activiteiten. Vanwege het lokale aspect van geurhinder is de hoogte van het aanvaardbaar hinderniveau niet landelijk vastgelegd. Het bevoegd gezag moet daar een eigen afweging in maken.

5.6.2 Doorvertaling bestemmingsplan

Een sportcomplex, is behalve de kantine, geen geurgevoelige bestemming. Los hiervan zijn in (de directe nabijheid van) het plangebied geen (agrarische) bedrijven gevestigd die relevante geurhinder veroorzaken.

De omgevingsdienst (ODBN) geeft aanvullend aan dat de maximale voor- en achtergrondbelasting vanuit de omliggende veehouderijen weliswaar niet exact berekend zijn, maar dat deze minder dan 2 OUE/m³ respectievelijk 5 OUE/m³ bedragen. Dit op basis van de regionale geurkaart ODBN-regio 2019.2). De afstand vanaf de buitenzijde van enig geurgevoelig object tot het dichtstbijzijnde emissiepunt danwel de begrenzing van een dierenverblijf is meer dan 100 m. Hiermee wordt voldaan aan zowel het wettelijk kader als de gezondheidskundige advieswaarde.

Het aspect 'geur' vormt geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van dit bestemmingsplan.

5.7.1 Regelgeving

Externe veiligheid gaat over het beheersen van de risico's die ontstaan voor de omgeving bij het gebruik, de opslag en het vervoer van gevaarlijke stoffen als vuurwerk, lpg en munitie over weg, water en spoor en door buisleidingen. Het beleid rondom externe veiligheid is vastgelegd in circulaires, regelingen, AMvB's en wetten.

In Nederland worden twee maten gehanteerd voor externe veiligheidsrisico's, namelijk het plaatsgebonden risico en het groepsrisico. Bij het plaatsgebonden risico (PR) gaat het om de kans per jaar dat een denkbeeldig persoon overlijdt als rechtstreeks gevolg van een ongeval met gevaarlijke stoffen als deze persoon zich onafgebroken en onbeschermd in de nabijheid van een risicovolle inrichting of transportas bevindt. Het plaatsgebonden risico wordt weergegeven als een contour rondom de risicovolle inrichting of de transportas.

Het groepsrisico (GR) is de cumulatieve kans dat een (werkelijk) aanwezige groep van 10, 100 of 1.000 personen overlijdt als rechtstreeks gevolg van een ongeval met gevaarlijke stoffen. Het groepsrisico moet verantwoord worden voor het gebied waarbinnen zich de gevolgen van een incident met gevaarlijke stoffen voordoen. Dit is de zogenaamde 1 %-letaliteitsgrens; de afstand vanaf een risicobedrijf waarop nog slechts 1 % van de blootgestelde mensen in de omgeving overlijdt bij een ongeval op het risicobedrijf (invloedsgebied).

Het Besluit externe veiligheid inrichtingen (Bevi) legt veiligheidsnormen op aan bedrijven die een risico vormen voor personen buiten het bedrijfsterrein, bijvoorbeeld rondom chemische fabrieken, LPG-tankstations en spoorwegemplacementen waar goederentreinen met gevaarlijke stoffen rangeren. Deze bedrijven verrichten soms risicovolle activiteiten dichtbij woningen, kantoren, ziekenhuizen, scholen of winkels. Het besluit verplicht gemeenten en provincies wettelijk vanaf de inwerkingtreding van het besluit bij het verlenen van milieuvergunningen en het maken van ruimtelijke plannen met externe veiligheid rekening te houden. Het gaat daarbij niet alleen om het oprichten van of veranderen van inrichtingen of projecteren van nieuwe bestemmingen. Ook bij het vaststellen of herzien van een bestemmingsplan moet de externe veiligheid worden beoordeeld.

In het Besluit externe veiligheid buisleidingen (Bevb) is geregeld hoe een gemeente moet omgaan met risico’s langs relevante buisleidingen. De hogedruk gasleidingen van Gasunie zijn het meest relevant. De risico’s worden vooral bepaald door de maximale druk en diameter van de leiding, maar ook door getroffen maatregelen.

De Wet basisnet voorziet in een wijziging van de Wet vervoer gevaarlijke stoffen ('Wvgs') ter verankering van een landelijk basisnet voor het vervoer van gevaarlijke stoffen. Het basisnet is een samenstel van wegen, binnenwateren en hoofdspoorwegen waaraan een bepaalde risicoruimte voor het vervoer van gevaarlijke stoffen wordt toegekend. Als deze risicoruimte, de zogenaamde risicoplafonds, door een groei van het vervoer van gevaarlijke stoffen wordt overschreden of dreigt te worden overschreden, moet de minister maatregelen nemen. De risicoplafonds moeten daarnaast in acht worden genomen bij het toestaan van nieuwe ruimtelijke ontwikkelingen in de omgeving van basisnetroutes. Op deze manier kan de veiligheid langs de transportroutes voor gevaarlijke stoffen in toenemende mate worden gegarandeerd. Gelijktijdig met de Wet Basisnet zijn ook andere regelingen in werking getreden zoals de wijziging van het Besluit vervoer gevaarlijke stoffen (Bvgs), de Regeling basisnet en het Besluit externe veiligheid transportroutes (Bevt). In het Besluit externe veiligheid transportroutes (Bevt) is een aandachtsgebied gedefinieerd waarbinnen het groepsrisico verantwoord moet worden (200 m). Buiten deze zone hoeft in het invloedsgebied alleen ingegaan te worden op de bestrijdbaarheid en zelfredzaamheid (beperkte verantwoording).

5.7.2 Doorvertaling bestemmingsplan

Op navolgende afbeelding is een uitsnede weergegeven van de provinciale risicokaart. Hierop is informatie weergegeven ten aanzien van inrichtingen met gevaarlijke stoffen, transportroutes en buisleidingen:

Uitsnede risicokaart met globale aanduiding plangebied (blauwe omcirkeling, Bron: www.risicokaart.nl)

In (de directe nabijheid van) het plangebied bevinden zich geen risicovolle inrichtingen en/of objecten danwel routes van gevaarlijke stoffen, die mogelijk risico's kunnen opleveren voor de personen die zich in het plangebied bevinden.

De meest nabijgelegen risicovolle inrichting betreft het LPG-vulpunt van het brandstofverkooppunt aan de Rijksweg 72 in Reek met een (relatief beperkte) vergunde jaarlijkse doorzet van 500 m³ per jaar. Gezien de afstand van meer dan 400 m tot de zuidwestelijke rand van het plangebied, is deze inrichting niet van invloed op de beoogde ontwikkeling.

Het aspect 'externe veiligheid' vormt geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van dit bestemmingsplan.

5.8.1 Regelgeving

Op 1 januari 2017 is de Wet natuurbescherming (Wnb) in werking getreden. De Wnb kent drie algemene beschermingsregimes waarin de voorschriften van de Vogelrichtlijn, Habitatrichtlijn en twee verdragen (Bern en Bonn) zijn geïmplementeerd en waarin aanvullende voorschriften zijn gesteld voor de dier- en plantensoorten die niet onder die specifieke voorschriften vallen, maar wel bescherming behoeven. In hoofdstuk 3 van de Wnb zijn de beschermingsregimes in drie aparte paragrafen neergelegd. Per beschermingsregime is bepaald welke verboden er gelden en onder welke voorwaarden ontheffing of vrijstelling kan worden verleend door het bevoegd gezag. Het gaat om de volgende beschermingsregimes:

• 1. Vogels (paragraaf 3.1): alle vogels in de zin van de Vogelrichtlijn;
• 2. Dieren en planten (paragraaf 3.2): alle dieren en planten, genoemd in de bijlagen bij de Habitatrichtlijn en de verdragen van Bern en Bonn;
• 3. Overige soorten (paragraaf 3.3): soorten genoemd in de bijlage bij de Wnb, die niet onder de reikwijdte van paragraaf 3.2 vallen.

De verboden en afwijkingsmogelijkheden die zijn opgenomen in de paragrafen 3.1 en 3.2, zijn direct overgenomen uit de genoemde richtlijnen en verdragen. Deze bepalingen zijn dus ook uitsluitend van toepassing op de soorten waarvoor dit onmiddellijk voortvloeit uit deze richtlijnen en verdragen. De bepalingen in paragraaf 3.3 zien op de 'overige soorten' die zijn genoemd in de bijlagen A en B bij de Wnb. Laatstgenoemde groep is te vergelijken met de Tabel 2-soorten uit de Flora- en faunawet.

Verbodsbepalingen Wet natuurbescherming

De Wnb brengt voor de bescherming van soorten in ieder geval de volgende drie voor de praktijk belangrijke wijzigingen met zich:

• 1. Allereerst is onder de Wnb niet langer de minister van Economische Zaken, maar zijn Gedeputeerde Staten van de provincies het bevoegd gezag voor het verlenen van ontheffingen.
• 2. Ten tweede kunnen de in de praktijk gehanteerde “tabelsoorten” niet langer gebruikt worden. In plaats daarvan wordt met de nieuwe indeling van de Wnb gewerkt.
• 3. Tot derde is de inhoud van de verboden en de ontheffingsgrondslagen gewijzigd.

In de Wet natuurbescherming zijn de bevoegdheden van het rijk (Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO)) aan de provincies overgedragen. Zij maken dan de afwegingen voor de vergunningen en ontheffingen. De beschermde status van soorten kan per provincie verschillen. Provincies hebben de bevoegdheid om bij provinciale verordening vrijstelling te verlenen voor nationaal beschermde soorten. Er is dan geen ontheffing nodig voor werkzaamheden.

Onder de Wet natuurbescherming geldt een zorgplicht voor alle in het wild levende dieren. De zorgplicht houdt in dat werkzaamheden, die nadelig kunnen zijn voor dieren en planten, in redelijkheid zo veel mogelijk worden nagelaten of maatregelen genomen om onnodige schade aan dieren en planten te voorkomen.

5.8.2 Doorvertaling bestemmingsplan

Quickscan ecologie
Er is een quickscan Wet natuurbescherming uitgevoerd in het plangebied. Dit onderzoek is als bijlage 4 bij deze toelichting opgenomen.

Gebiedsbescherming
Het plangebied maakt geen onderdeel uit van een Natura 2000-gebied of het Natuurnetwerk Brabant. Gelet op de aard van de werkzaamheden, de afstand tot de gebieden en de beoogde situatie is van externe werking op omliggende Natura 2000-gebieden geen sprake. Een Aerius-berekening, Voortoets en/of ‘nee, tenzij’-toets acht het onderzoeksbureau niet noodzakelijk.

Deze inschatting wordt bevestigd door het (desondanks) uitgevoerde stikstofdepositieonderzoek voor de aanleg- en de gebruiksfase, dat als bijlage 6 bij de toelichting is gevoegd. Het projecteffect op de Natura 2000-gebieden is kleiner dan of gelijk aan 0,00 mol/ha/j. Bij een dergelijke projecteffect zal het beoogde plan niet voor een significante toename in stikstofdepositie zorgen en kunnen negatieve effecten worden uitgesloten. Op basis van het onderzoek blijkt dat er geen vergunning benodigd is voor het aspect stikstof.

In het plangebied zijn geen houtopstanden aanwezig waarvoor bij kap een meldingsplicht geldt in het kader van de Wet natuurbescherming.

Soortenbescherming
Het plangebied heeft mogelijke een essentiële betekenis voor beschermde soorten. Er moet aanvullend onderzoek uitgevoerd worden naar kleine marterachtige (afhankelijk van de locatie waar ontwikkelingen plaatsvinden) en vleermuizen. Het plangebied is daarnaast mogelijk geschikt leefgebied voor algemene zoogdieren, foeragerende vleermuizen, amfibieën, insecten en broedvogels. Deze soorten zijn niet beschermd (behoudens de Algemene zorgplicht) onder de Wet natuurbescherming.

Te treffen maatregelen

• Tijdens de werkzaamheden moet voorzichtig worden gehandeld met alle voorkomende flora en fauna (Algemene zorgplicht).
• Wanneer ondanks zorgvuldig handelen, onderzoek en advies schade lijkt te ontstaan voor beschermde flora en fauna, moet direct contact opgenomen worden met een ter zake deskundige.
• Alle aanwezige vegetatie of bodemmateriaal (takken, stronken) gefaseerd verwijderen. Dit om bodembewonende dieren de kans te bieden in de nabijgelegen omgeving een ander leefgebied te benutten.
• Er wordt gelegenheid gegeven aan dieren, die tijdens de werkzaamheden worden gevonden, te vluchten of zich te verplaatsen naar een schuilplaats buiten het bereik van de werkzaamheden.
• Het plangebied tijdens de werkzaamheden en in de nieuwe situatie bij voorkeur niet verlichten en in de periode april-oktober de werkzaamheden tussen zonsopgang en zonsondergang uitvoeren (buiten schemerperiodes). Mocht verlichting noodzakelijk zijn hierbij een vleermuisvriendelijke verlichtingswijze toepassen (amberkleurig licht, lichtbundel nederwaarts richten, toepassen geconvergeerde lichtbundel).
• Mogelijke overwinteringslocaties van algemene amfibieën (vorstvrije structuren als stenenstapels, houtwallen, dichte struwelen etc.) moeten verwijderd of ongeschikt gemaakt worden buiten de overwinteringsperiode oktober – april.
• De werkzaamheden opstarten/uitvoeren buiten het broedseizoen van vogels (medio maart t/m medio juli). Als de werkzaamheden in het broedseizoen worden uitgevoerd moet voor de aanvang door een ter zake deskundig gecontroleerd worden of er broedvogels aanwezig zijn. E.e.a. op aanwijzing van deskundige. Als dit niet mogelijk is moeten de potentiële nestlocaties buiten het broedseizoen ongeschikt gemaakt worden.

Conclusie
De beoogde ontwikkeling leidt met voorbehoud ten aanzien van kleine marterachtige en vleermuizen niet tot aantasting van beschermde natuurwaarden en/of beschermde gebieden. Voorafgaand aan de werkzaamheden moet met aanvullend onderzoek worden vastgesteld of het plangebied een relevante functie heeft voor kleine marterachtige en vleermuizen. Mogelijk moet in het verlengde hiervan een ontheffing worden aangevraagd. Tijdens de uitvoering van de werkzaamheden moet rekening worden gehouden met de (mogelijke) aanwezigheid van foeragerende vleermuizen en algemene broedvogels. Voor deze soorten moeten maatregelen worden getroffen om effecten te voorkomen. De aanwezigheid van beschermde soorten en hun leefgebied vormen geen bezwaar voor de beoogde ontwikkeling (vrijstellingsbesluit). Gezien het voorgaande onderzoek is er geen reden om aan te nemen dat eventueel benodigde ontheffingen, mits de juiste maatregelen worden getroffen en een wettelijk belang kan worden aangevoerd, niet verkregen zouden kunnen worden.

Nader onderzoek
Er is een nader onderzoek naar vleermuizen en steenmarters uitgevoerd in het plangebied. Dit onderzoek is als bijlage 5 bij deze toelichting opgenomen.

Aangetroffen beschermde natuurwaarden
In het plangebied zijn de volgende soorten en functies aangetroffen waar gedurende de sloop en in de nieuwe situatie rekening mee gehouden dient te worden:

• Functie van een thans te behouden eik als kraamverblijf of groter zomerverblijf van de rosse vleermuis en de zuidelijk gelegen houtsingel als vliegroute voor de rosse vleermuis;
• Functie van de randen van het plangebied als jachtgebied en als migratieroute voor de steenmarter;
• Ligging van het plangebied aan de rand van een territorium van de das en incidenteel gebruik van het plangebied zelf als jachtgebied.

Effecten en ontheffing
Op basis van de huidige plannen lijkt het behoud van de aangetroffen verblijfplaats van de rosse vleermuis en de functionele omgeving (singels) tot de mogelijkheden. Hetzelfde geldt voor de aanwezige migratieroute voor de steenmarter. Indien deze functies behouden kunnen blijven is géén ontheffing benodigd. Op de das worden géén effecten verwacht omdat het plangebied zich bevindt aan de rand van een territorium en géén sprake is van continu gebruik of een overige belangrijke functie. Om effecten en eventuele overtreding van verbodsbepalingen te voorkomen, is het gewenst een mitigatieplan en ecologisch werkprotocol voorafgaand aan de ingrepen op te stellen. Hierin dient het volgende te worden uitgewerkt:

• Uitvoer van de sloop buiten de kwetsbare periode (voortplanting) van de rosse vleermuis. Ná 15 juli en vóór 1 mei;
• Behoud van de eik met de aangetroffen verblijfplaats en de houtsingel te zuiden daarvan. Bij eventuele noodzakelijke doorsnijding van de houtsingel dient dit beperkt te worden tot het strikt noodzakelijke en mag de tussenruimte niet meer bedragen dan 25 m.
• Toepassen van vleermuisvriendelijke verlichting en op deze wijze behoud van de functionele leefomgeving van de rosse vleermuis.
• Behoud van de houtsingels aan de rand van de huidige sportvelden in het westelijke deel van het plangebied. Bij het toepassen van buitenverlichting dienen de houtsingels voldoende donker te blijven;
• Extra mogelijkheden bieden voor de das door de toekomstige tennisbanen eveneens te voorzien van houtsingels. Verlichting dient te worden beperkt tot de tennisbanen zelf.
• Opnemen zorgplichtmaatregelen overige soorten, zoals broedende vogels algemeen en algemene grondgebonden zoogdieren (grondwerk).

Het aspect 'ecologie' vormt, mits een mitigatieplan en ecologisch werkprotocol wordt opgesteld, geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van dit bestemmingsplan.

5.9.1 Regelgeving

In artikel 3.1.6 lid 5 van het Besluit ruimtelijke ordening is bepaald dat in de toelichting van een ruimtelijk plan ten minste een beschrijving wordt opgenomen van de wijze waarop met de in het gebied aanwezige cultuurhistorische waarden en in de grond aanwezige of te verwachten monumenten rekening is gehouden.

Op 1 juli 2016 is de Erfgoedwet in werking getreden. Met deze wetswijziging wordt de huidige Monumentenwet 1988 opgesplitst: een gedeelte (dat ziet op de fysieke leefomgeving) zal in 2019 opgaan in de Omgevingswet, het overige gedeelte is opgenomen in de nieuwe Erfgoedwet. Daarbij is voorzien in overgangsrecht. De bedoeling is dat in de Erfgoedwet een betere integratie met verschillende soorten erfgoed komt. Daarnaast worden de procedures uniformer en daarmee overzichtelijker.

Onderdelen van de Monumentenwet 1988 met betrekking tot de fysieke leefomgeving, worden opgenomen in de Omgevingswet. De aanwijzing van ruimtelijk cultureel erfgoed - beschermde stads- en dorpsgezichten en cultuurlandschappen - en omgang met het cultureel erfgoed in de fysieke leefomgeving, komen in de Omgevingswet terecht en zijn dus niet in de Erfgoedwet geregeld. Hierbij wordt wel als vuistregel gehanteerd: omgang met het erfgoed in de Omgevingswet, duiding van het erfgoed in de Erfgoedwet.

De inwerkingtreding van de Omgevingswet staat vooralsnog gepland voor 2021. Voor de onderdelen die in de Omgevingswet zullen worden opgenomen is een overgangsregeling in de Erfgoedwet opgenomen voor de periode 2016 - 2021. De bepalingen uit de Monumentenwet 1988 die naar de Omgevingswet over zullen gaan, blijven van kracht tot de Omgevingswet in werking treedt.

Het Besluit ruimtelijke ordening en de Erfgoedwet schrijven niet voor in welke mate met archeologie rekening moet worden gehouden. De gemeente heeft wat dit betreft beleidsvrijheid en kan het archeologische belang afwegen ten opzichte van andere belangen, de belangen van de burger en van de gemeente.

5.9.2 Doorvertaling bestemmingsplan

Archeologie
Er is een archeologisch vooronderzoek in de vorm van een bureau- en verkennend booronderzoek uitgevoerd in het plangebied. Dit onderzoek is als bijlage 7 bij deze toelichting opgenomen.

Uit het bureau- en veldonderzoek blijkt dat het plangebied zowel een hoge als een lage verwachting heeft op het aantreffen van archeologische resten uit het Laat-Paleolithicum B tot en met de Nieuwe tijd. In het bureauonderzoek is de hoge verwachting gebaseerd op de ligging van het plangebied op een dekzandwelving op oudere rivierterrassen. De dekzandwelving heeft op basis van de relatief hoge ligging ten opzichte van de omliggende vlaktes gunstige omstandigheden voor bewoning vanaf het Laat-Paleolithicum B. Ten noorden van het plangebied, lager op de welving, zijn archeologische resten aangetroffen uit de Late Middeleeuwen – Nieuwe tijd. Deze resten bestaan uit karresporen en perceelsgreppels. In het plangebied worden nederzettingsresten uit alle periodes verwacht. Op basis van de ontgrondingenkaart van Noord-Brabant bestaat echter de verwachting dat het archeologisch relevante niveau reeds is aangetast in een deel van het plangebied.

• Uit het veldonderzoek blijkt dat de ondergrond in een deel van het plangebied inderdaad aangetast is door ontgrondingswerkzaamheden tot een diepte van 70-110 cm -Mv (9,39 - 9,89 m +NAP). Hierdoor is de top van het dekzand zodanig verstoord geraakt dat de aanwezigheid van intacte archeologische resten onwaarschijnlijk is en sprake is van een lage verwachting.
• In twee delen van het plangebied (het noordwestelijk en centrale deel) is echter nog sprake van een intacte bodemopbouw in de top van het dekzand, vanaf een diepte van 55-65 cm -Mv (9,71 - 10,26 m +NAP). Deze intacte bodemopbouw bestaat uit een (restant van een) B-horizont. In de top van het dekzand en aan de basis van de het oude bouwlanddek kunnen archeologische resten uit alle periodes worden aangetroffen. De top van het dekzand wordt afgedekt door een oud bouwlanddek, aangelegd vanaf de Late Middeleeuwen.

Op basis van het uitgevoerde vooronderzoek is zowel een hoge als een lage verwachting op het aantreffen van archeologische resten vastgesteld.

• In die gebieden waar sprake is van een hoge verwachting, adviseren wij om voorafgaand aan eventuele grondroerende ingrepen die het archeologisch relevante niveau tot 20 cm benaderen een aanvullend karterend en waarderend archeologisch onderzoek uit te voeren. Gezien de grotendeels onverharde terreinsituatie kan een dergelijk onderzoek het beste worden uitgevoerd in de vorm van een Inventariserend Veldonderzoek door middel van Proefsleuven (IVO-P). Het vervolgonderzoek dient op basis van een vooraf door de bevoegde overheid goedgekeurd Programma van Eisen (PvE) te worden uitgevoerd en conform de Kwaliteitsnorm Nederlandse Archeologie 4.1 (KNA 4.1).
• In die delen van het plangebied waar sprake is van een lage verwachting op het aantreffen van archeologische resten adviseren wij om in het kader van eventuele toekomstige ingrepen geen nader onderzoek uit te voeren. Mochten er hier tijdens toekomstige ingrepen onverhoopt toch archeologische resten worden aangetroffen, dan wijzen wij de initiatiefnemer en de uitvoerder van de werkzaamheden op de wettelijke plicht dergelijke toevalsvondsten direct te melden bij de bevoegde overheid (conform Erfgoedwet 2016, artikel 5.10).

Voor de rood gearceerde delen zal (indien noodzakelijk) nader archeologische onderzoek uitgevoerd moeten worden in de vorm van proefsleuvenonderzoek.

Cultuurhistorie
Uit de cultuurhistorische waardenkaart (CHW) van de provincie Noord-Brabant blijkt dat in het uiterste zuidwesten van het plangebied sprake is van overlap met de molenbiotoop van de Hellemolen (Witte molen) aan de Rijksweg 76 in Reek. In dit gedeelte van het plangebied bevinden zich de bestaande voetbalvelden. Hier zijn in het kader van dit bestemmingsplan verder geen ontwikkelingen voorzien, zodat er geen verslechtering zal optreden voor de bestaande molenbiotoop. Op navolgende afbeelding is een afstand van 400 m uitgezet vanaf het middelpunt van de molen:

De Monseigneur Suijsstraat en de Schaijksestraat in het verlengde daarvan zijn (ter hoogte van de noordwestzijde van het plangebied, op het bestaande sportcomplex) voorzien van de aanduiding historische stedenbouw. Op de CHW wordt daar het volgende over gezegd:

"Historische lintbebouwing die onderdeel uitmaakt van het straatdorp Schaijk-Reek. Het lint bestaat uit een doorlopende reeks van grondgebonden hoeven (karakteristiek 1800-1925). Er is een visuele relatie naar het achterliggende land met oude ontginning, waarin relicten van opstrekkende parcellering terug te vinden zijn. Met name aan de noordelijke zijde is er tussen de bebouwing door een markante zichtrelatie met de open en voorheen natte graslanden van de voormalige Beerse Overlaat. De nederzetting is waarschijnlijk ontstaan in de periode 1.000 - 1.200, op de overgang van de noordelijke kleiige akkergronden naar de zuidelijke zanderige heideontginningen. Bebouwingsbeeld bestaande grotendeels uit eenlaags boerderijen, de nok van de veelal afgewolfde zadeldaken staan afwisselend haaks op en parallel aan het tracé van de Haagstraat. De boerderijen worden gescheiden door zandwegen, inritten, tuinen en erven. In het bebouwingslint is sprake van een verspringende rooilijn, relicten van erfbeplanting en perceelsrandscheiding."

Ter plaatse van het bestaande sportcomplex is deze historische stedenbouw niet als zodanig beleefbaar. Het bestaande sportcomplex bevindt zich ten zuiden van het bebouwingslint, achter de bestaande lintstructuur, en is zodoende niet van invloed hierop. Er is aan de zuidzijde geen sprake van een markante zichtrelatie met de open en voorheen natte graslanden van de voormalige Beerse Overlaat. Die bevindt zich juist aan de noordzijde van het lint. De uitbreiding van het sportcomplex is bovendien voorzien buiten deze aanduiding en daarmee ook niet van invloed op deze historische stedenbouwkundige structuur.

In het plangebied is verder geen sprake van monumentale bebouwing of andere (cultuurhistorische) waardevolle objecten danwel structuren.

5.9.3 Conclusie

De archeologische dubbelbestemming uit het geldende bestemmingsplan blijft voor de niet vrijgegeven delen in het plangebied gehandhaafd tot de resultaten van het archeologisch proefsleuvenonderzoek bekend zijn.

Het aspect 'cultuurhistorie' vormt geen belemmering voor de vaststelling van dit bestemmingsplan.

5.10.1 Regelgeving

Mede ten gevolge van de waterproblemen die in een aantal winters aan het eind van de 20e eeuw in Nederland optraden ten gevolge van hevige regenval, is het besef gegroeid dat water een belangrijke plaats verdient in toekomstige ruimtelijke plannen. Om het hoofd te kunnen bieden aan zeespiegelstijging, toenemende neerslag en rivierwaterafvoer en verdergaande bodemdaling, nu en in de toekomst, is het van essentieel belang dat het waterbeheer een belangrijke plaats inneemt in de ruimtelijke ordening. Sleutelbegrippen hierbij zijn: meer ruimte voor water en waterbewust bouwen en inrichten.

Directe aanleiding voor het kabinetsstandpunt 'Anders omgaan met water, waterbeleid in de 21e eeuw' (WB21)', is de zorg over het toenemende hoogwater in de rivieren, wateroverlast en de versnelde stijging van de zeespiegel. Het kabinet is van mening dat er een aanscherping in het denken over water moet plaatsvinden. Nadrukkelijker zal rekening moeten worden gehouden met de (ruimtelijke) eisen die het water aan de inrichting van Nederland stelt.

Op 22 december 2009 is de Waterwet in werking getreden. In de Waterwet zijn alle vergunningen betreffende 'water' opgenomen. Met de Waterwet zijn Rijk, waterschappen, gemeenten en provincies beter uitgerust om wateroverlast, waterschaarste en waterverontreiniging tegen te gaan. Ook voorziet de wet in het toekennen van functies voor het gebruik van water zoals scheepvaart, drinkwatervoorziening, landbouw, industrie en recreatie. Afhankelijk van de functie worden eisen gesteld aan de kwaliteit en de inrichting van het watersysteem.

Onderhavig plangebied ligt binnen het beheergebied van het Waterschap Aa en Maas. Het waterschapsbeleid is onder meer beschreven in het Waterbeheerplan 2016 – 2021. Het waterbeheerplan 'Waardevol Water' is een strategisch document. Hierin wordt aangegeven wat de doelen zijn voor de periode 2016 - 2021 en hoe het waterschap dit wil bereiken. Het plan is afgestemd op het Stroomgebiedsbeheerplan Maas, het Nationaal Waterplan en het Provinciaal Waterplan.

Met betrekking tot hydrologisch neutraal ontwikkelen hebben de 3 Brabantse waterschappen Aa en Maas, De Dommel en Brabantse Delta hun beleid sinds 1 maart 2015 geharmoniseerd. In de Keur 2015 zijn nieuwe beleidsuitgangspunten opgenomen voor hydrologisch neutraal bouwen. De nieuwe beleidsregels zijn opgenomen in de regeling ‘Hydrologische uitgangspunten bij de Keurregels voor afvoeren van hemelwater, Brabantse waterschappen’. De keur is een verordening met de regels die het waterschap hanteert bij de bescherming van waterkeringen, watergangen (sloten, beken en rivieren) en bijbehorende kunstwerken (gemalen, stuwen). De nieuwe keur is eenvoudiger en er is minder vaak een vergunning nodig dan voorheen. Activiteiten rondom kleine watergangen zijn in veel gevallen zelfs vrijgesteld van regels.

Watertoets
Onderdeel van het rijksbeleid is de invoering van de watertoets. De watertoets moet worden toegepast op nieuwe ruimtelijke plannen. Als een gemeente een ruimtelijk plan wil opstellen, stelt zij de waterbeheerder vroegtijdig op de hoogte van dit voornemen. De waterbeheerders stellen dan een zogenaamd wateradvies op. Het ruimtelijk plan geeft in de waterparagraaf aan hoe is omgegaan met dit wateradvies.

5.10.2 Doorvertaling bestemmingsplan

Er is een watertoets inclusief geohydrologisch onderzoek uitgevoerd in het plangebied. Dit onderzoek is als bijlage 8 bij de toelichting opgenomen.

Op basis van de toekomstig verhard oppervlak en de bergingseis bedraagt de waterbergingsopgave voor het plangebied in totaal circa 523 m³ (8.710 m² x 0,06 m).

In de toekomstige situatie zal het schone hemelwater (zogenaamde hemelwaterafvoer; HWA) niet direct op het vuilwater (zogenaamde droogweerafvoer; DWA) worden aangesloten maar separaat binnen het plangebied worden verwerkt. Dit betekent dat bij de verdere planuitwerking water expliciet en op evenwichtige wijze in beschouwing wordt genomen en dat hemelwater op een duurzame wijze wordt verwerkt. De ontwikkeling zal daarmee hydrologisch neutraal zijn.

Bij de voorbeeldberekeningen is verder uitgegaan van de volgende uitgangspunten:

• GHG 12 m +NAP (1,2 m –mv);
• maximum diepte van de voorziening van 1,0 m -mv;
• talud 1:3;
• watercompensatie opgave 523 m³.

Wanneer een buffer/wadi wordt aangelegd met een diepte van 1,0 m en een talud van 1 op 3 is, uitgaande van een volledige vulling, met inachtneming van een waking van 0,1 m, 460 m² benodigd om de volledige wateropgave te kunnen bergen. Ter plaatse van de het plangebied is voldoende ruimte aanwezig om deze wateropgave te kunnen bergen. In de algemene gebruiksregels is daarom in artikel 9.1 Waterberging een gebruiksregel opgenomen om deze berging te waarborgen. Dit biedt ook flexibiliteit bij de nadere uitwerking van de inrichting van de sportaccommodatie.

Hemelwater wordt, indien mogelijk, zoveel mogelijk zichtbaar afgevoerd richting de buffer/wadi. Daar waar dit niet mogelijk blijkt zal afvoer verbuisd plaatsvinden.

Het vuilwater (zogenaamde droogweerafvoer; DWA) zal in de toekomstige situatie worden aangesloten op het bestaande rioleringsstelsel in de omgeving.

Op basis van de randvoorwaarden en uitgangspunten is de ontwikkeling in zowel ruimte als tijd waterneutraal uit te voeren. Er worden dan ook vanuit het oogpunt van de waterhuishouding geen belemmering verwacht ten aanzien van de bestemmingsplanherziening en de uitvoering van het plan.

Het aspect 'waterhuishouding' vormt geen belemmering voor de vaststelling van dit bestemmingsplan.

5.11.1 Regelgeving

Planologisch relevante leidingen en hoogspanningsverbindingen moeten worden gewaarborgd. Tevens moet rond dergelijke leidingen rekening worden gehouden met zones waarbinnen mogelijke beperkingen gelden. Planologisch relevante leidingen zijn leidingen waarin de navolgende producten worden vervoerd:

• gas, olie, olieproducten, chemische producten, vaste stoffen/goederen;
• aardgastransportleiding met een diameter groter of gelijk aan 18”;
• defensiebrandstoffen;
• warmte en afvalwater, ruwwater of halffabrikaat voor de drink- en industriewatervoorziening met een diameter groter of gelijk aan 18”.

5.11.2 Doorvertaling bestemmingsplan

In of in de directe omgeving van het plangebied zijn geen hoofdtransportleidingen of persleidingen van water, olie, aardgas, brandstof en/of hoogspanningsverbindingen gelegen, die in het kader van het bestemmingsplan op de verbeelding met bijbehorende bebouwingsvrije zones moeten worden opgenomen.

 

5.12.1 Regelgeving

Op 1 april 2011 is het gewijzigde Besluit milieueffectrapportage in werking getreden. Een belangrijke wijziging betreft het indicatief maken van de drempelwaarden in onderdeel D (betreft de m.e.r.-beoordeling) van de bijlage bij het Besluit milieueffectrapportage. Concreet betekent dit dat, ook wanneer ontwikkelingen onder de in bijlage D opgenomen drempelwaarden blijven, het bevoegd gezag zich er nog steeds van moet vergewissen of activiteiten geen aanzienlijke milieugevolgen kunnen hebben, de zogenaamde 'vergewisplicht'.

De consequentie van de nieuwe regeling is dat in elk besluit of plan dat betrekking heeft op activiteiten die voorkomen op de D-lijst aandacht moet worden besteed aan m.e.r. Het komt er op neer dat voor elk besluit of plan dat betrekking heeft op activiteit(en) die beneden de drempelwaarden vallen uit de D-lijst, een toets moet worden uitgevoerd of belangrijke nadelige milieugevolgen kunnen worden uitgesloten. Voor deze toets, die dus een nieuw element is in de m.e.r.-regelgeving, wordt de term vormvrije m.e.r.-beoordeling gehanteerd. Deze vormvrije m.e.r.-beoordeling kan tot twee conclusies leiden:

• belangrijke nadelige milieugevolgen zijn uitgesloten: er is geen m.e.r.(-beoordeling) noodzakelijk;
• belangrijke nadelige gevolgen voor het milieu zijn niet uitgesloten: er moet een m.e.r.-beoordeling plaatsvinden of er kan direct worden gekozen voor m.e.r.

5.12.2 Doorvertaling bestemmingsplan

In bijlage D van het Besluit m.e.r. is een groot aantal activiteiten genoemd waarvoor een m.e.r.-beoordelingsplicht geldt. Eén van de genoemde activiteiten betreft ‘de aanleg, wijziging of uitbreiding van een stedelijk ontwikkelingsproject, met inbegrip van de bouw van winkelcentra of parkeerterreinen’ (activiteit D11.2). Deze activiteit is m.e.r.-beoordelingsplichtig indien deze betrekking heeft op een oppervlakte van 100 ha of meer of een aangesloten gebied van 2.000 woningen of meer omvat of een bedrijfsvloeroppervlakte van 200.000 m2 of meer.

De beoogde activiteiten in dit bestemmingsplan liggen met het toevoegen van vier tennisvelden en een buitenterrein voor Jong Nederland aan een bestaand sportcomplex ruim onder de plandrempel waarvoor conform het Besluit m.e.r. een m.e.r.-beoordeling noodzakelijk is. Gelet hierop, wordt geconcludeerd dat de drempelwaarden niet worden overschreden, waardoor in onderhavig plan kan worden volstaan met het uitvoeren van een zogenaamde ‘vormvrije m.e.r.-beoordeling’. De in dit hoofdstuk beschreven onderzoeksresultaten voldoen niet alleen aan de onderzoeksverplichting van het Besluit ruimtelijke ordening, maar kunnen ook worden opgevat als de vormvrije m.e.r.-beoordeling en bevestigen dit oordeel. Daarbij wordt geconcludeerd dat belangrijke nadelige milieugevolgen zijn uitgesloten.

Omdat de gemeente zelf de initiatiefnemer is in dit project, hoeft zij geen m.e.r.-beoordeling in de vorm van een aanmeldnotitie op te stellen. Het college heeft op basis van de informatie uit deze toelichting besloten dat er geen milieueffectrapportage hoeft te worden opgesteld.

6.1.1 Inleidende regels

Begrippen
In artikel 1 is een omschrijving gegeven van de in het bestemmingsplan gebruikte begrippen. Deze worden opgenomen om interpretatieverschillen te voorkomen.

Wijze van meten
In artikel 2 is een omschrijving gegeven van de te gebruiken wijze van meten.

6.1.2 Bestemmingsregels

De regels in verband met de bestemmingen kennen allemaal een gelijke opbouw (voor zover van toepassing). De bestemmingsomschrijving betreft de centrale bepaling van elke bestemming. Het betreft een omschrijving waarin limitatief de functies worden genoemd, die binnen de bestemming zijn toegestaan.

De bouwregels zijn direct gerelateerd aan de bestemmingsomschrijving. Ook het gebruik van gronden en bebouwing is gekoppeld aan de bestemmingsomschrijving. In de bouwregels staan uitsluitend bepalingen die betrekking hebben op het bouwen. Bouwregels zijn dan ook alleen van toepassing bij de toetsing van aanvragen van een omgevingsvergunning voor het bouwen. De afwijking van de bouwregels geven burgemeester en wethouders de bevoegdheid om onder voorwaarden door middel van een omgevingsvergunning af te wijken van een specifieke regel.

De specifieke gebruiksregels vormen een nadere concretisering van het toegestane gebruik. In het kader van een omgevingsvergunningstelsel zijn bepaalde werken en werkzaamheden niet toegestaan zonder dat hiervoor een omgevingsvergunning is verkregen van het daartoe bevoegde gezag.

Sport
Binnen deze bestemming zijn sportvoorzieningen mogelijk. Verspreid over het bestemmingsvlak zijn voor de sportzaal en de tennisvelden specifieke functieaanduidingen opgenomen om te borgen dat deze sportvoorzieningen uitsluitend op deze locaties gerealiseerd mogen worden.

Binnen het bestemmingsvlak is één groter bouwvlak opgenomen waar alle gebouwde sportvoorzieningen (sportzaal, was- en kleedruimten, overige ruimten en kantine) geclusterd zullen worden. De sportzaal (in de vorm van een beweegbox) dient daarbij als afscherming van de sportkantine, waarvan via de functieaanduiding specifieke vorm van horeca – kantine' is verzekerd dat deze ook alleen ten zuiden van de sportzaal gerealiseerd kan worden.

Buiten het bouwvlak wordt op beperkte schaal aanvullend nog wat kleinschaligere bebouwing toegestaan, onder andere voor opslagdoeleinden.

Waarde - Archeologie 3 en 4 (dubbelbestemmingen)
Voor terreinen met een middelhoge tot hoge archeologische verwachting wordt duurzaam behoud nagestreefd. Het behoud in situ van archeologische vindplaatsen geschiedt mede door een op het behoud afgestemd beheer (dubbelbestemming archeologie).

6.1.3 Algemene regels

In hoofdstuk 3 van de regels zijn de algemene regels opgenomen:

Anti-dubbeltelregel
De anti-dubbeltelregel is opgenomen om te voorkomen dat, wanneer volgens een bestemmingsplan bepaalde gebouwen en bouwwerken niet meer dan een bepaald deel van een bouwperceel mogen beslaan, het opengebleven terrein niet nog eens meetelt bij het toestaan van een ander gebouw of bouwwerk, waaraan een soortgelijke eis wordt gesteld.

Algemene bouwregels
Voor het hele plangebied gelden een aantal algemene bouwregels voor ondergronds bouwen.

Algemene wijzigingsregels
In deze regels wordt aan burgemeester en wethouders de bevoegdheid gegeven om meerdere bestemmingen te wijzigen. De voorwaarden, die bij toepassing van de wijzigingsbevoegdheid in acht moeten worden genomen, zijn daarbij aangegeven.

Overige regels
In deze bepaling zijn de regels uit het paraplubestemmingsplan voor parkeren overgenomen.

6.1.4 Overgangs- en slotregels

Overgangsrecht
In deze bepaling is vorm en inhoud gegeven aan het overgangsrecht. Het overgangsrecht is een standaardbepaling welke is overgenomen uit het Besluit ruimtelijke ordening.

Slotregel
Als laatste is de slotregel opgenomen. Deze bepaling omschrijft de titel van het plan.