Cabauwsekade 29

4.5 Archeologie

Op 16 januari 1992 is in Valletta (Malta) het Europees Verdrag inzake de bescherming van het archeologisch erfgoed (Verdrag van Malta) ondertekend. Het Nederlandse parlement heeft dit verdrag in 1998 goedgekeurd. Het Verdrag van Malta voorziet in bescherming van het Europees archeologisch erfgoed onder meer door de risico's op aantasting van dit erfgoed te beperken. Deze bescherming is in Nederland wettelijk verankerd in de Monumentenwet 1988. Op basis van deze wet zijn mogelijke (toevals)vondsten bij het verrichten van werkzaamheden in de bodem altijd beschermd. Er geldt een meldingsplicht bij het vinden van (mogelijke) waardevolle zaken. Dat melden dient terstond te gebeuren. In het kader van een goede ruimtelijke ordening in relatie tot de Monumentenwet kan vooronderzoek naar mogelijke waarden nodig zijn zodat waar nodig die waarden veiliggesteld kunnen worden en / of het initiatief aangepast kan worden.

Planspecifiek

Om te onderzoeken of er sprake is van archeologische waarden, heeft het onderzoeks- en adviesbureau BAAC bv een archeologisch bureauonderzoek en verkennend booronderzoek uitgevoerd. Dit onderzoek is als bijlage bij deze ruimtelijke onderbouwing gevoegd. Op basis van het bureauonderzoek is geconcludeerd dat het plangebied zich in een gebied met een middelhoge tot hoge archeologische verwachting bevindt (zie afbeelding).

Afbeelding 6: uitsnede van de gemeentelijke archeologische verwachtingskaart rondom plangebied.

In de afdekkende jongere komkleien zijn geen (bodemkundige) aanwijzingen aangetroffen die kunnen duiden op bewoning vanaf de (late) middeleeuwen. De hoge verwachting voor vindplaatsen uit die periode is derhalve naar beneden toe bijgesteld tot laag.

Indien de geplande bodemverstorende activiteiten dieper zullen reiken dan 1,5 m-mv dient een archeologisch vervolgonderzoek plaats te vinden in de vorm van een karterend booronderzoek. Dit is in onderhavig geval niet aan de orde. Het initiatief is daarmee op het gebied van archeologie uitvoerbaar.