Volkel, Korte Heikantstraat 4-6

2.2.1 Bedrijfsactiviteiten

De varkenshouderij wordt ter plaatse gedeeltelijk beëindigd. Een deel van de milieuvergunning zal worden ingetrokken. E Vervolgens het vrijkomende wordt erf deels in gebruik genomen voor hoveniersbedrijf. De activiteiten van het hoveniersbedrijf bestaan hoofdzakelijk uit tuinaanleg en tuinonderhoud. Werkzaamheden vinden plaats op locatie bij de klanten. Op de locatie aan de Korte Heikantstraat vindt hoofdzakelijk stalling en onderhoud van materieel plaats. Daarnaast is er een katoor voor de de bedrijfsadministratie en tuinontwerp plaats. In het kantoor worden ook klanten ontvangen. De tuin bij de bedrijfswoning wordt om die reden ingericht als modeltuin. Tenslotte is er een kantine voor het personeel. Het bedrijf bestaat uit een tiental medewerkers waarvan een aantal in deeltijd werkzaam is. De werkzaamheden van het hoveniersbedrijf zijn seizoengebonden. In de wintermaanden is het weraanbod doorgaans kleiner. Om ook tijdens deze periode over voldoende inkomsten te beschikken is gezocht naar verbreding van de bedrijfsactiviteiten. Deze verbreding is gevonden in de gladheidbestrijding. Bijkomend voordeel is dat ten behoeve van deze activiteit gebruik kan worden gemaakt van het rijdend materieel van het hoveniersbedrijf. Het gemiddeld aantal dagen per winter dat gestrooid wordt bedraagt 20. Het laden van de zoutstrooiers vindt elders plaats, onder andere op werven van de provincie en defensie. Enkel de meest noordelijke stal blijft voorlopig in gebruik voor de varkenshouderij. In deze stal blijft ruimte voor het huisvesten van ongeveer 1.600 vleesvarkens. Het bedrijf neemt deel aan de stoppersrekening. Initiatiefnemers zijn voornemens de varkenshouderij in 2020 volledig te beëindigen.

2.2.2 Ruimtelijke structuur

De bebouwing die vrij komt door de beëindiging van een deel van de agrarische activiteiten wordt deels gesloopt. Het gaat daarbij om het oostelijke deel van de twee oudste varkensstallen. De overige bebouwing wordt aangewend als bedrijfsruimte en opslag voor het hoveniersbedrijf of blijft voorlopig in gebruik voor de varkenshouderij (meest noordelijke stal).

Om hinder naar omliggende woningen tot een absoluut minimum te beperken wordt voor zowel de bedrijfsactiviteiten van het hoveniersbedrijf en de gladheidbestrijding gebruik gemaakt van het noordelijke inrit op de Zeelandsedijk. Daarbij wordt het parkeren langs de Korte Heikantstraat door bedrijfsvoertuigen en personeel van het hoveniersbedrijf worden beëindigd. Dit kan door, ten behoeve van de eigen auto's van het personeel en de bedrijfswagens, gebruik te maken van de bestaande inrit op de Zeelandsedijken een nieuw parkeerterrein met 14 plaatsen voor personeel en leveranciers. Ter plaatse van deze inrit liggen slechts bedrijfsgebouwen en geen woningen van derden. Ten noorden van de bestaande varkensstallen wordt een nieuwe parkeervoorziening voor auto's van personeel en toeleveranciers gerealiseerd.

Om de uitstraling van de buitenactiviteiten op de omgeving te beperken worden alle buitenactiviteiten van het bedrijf geconcentreerd op een binnenterrein tussen de bestaande bebouwing. Om dit binnenterrein te realiseren wordt een deel van de bestaande bedrijfsbebouwing gesloopt. De bedrijfsgebouwen zijn door toegangsdeuren toegankelijk vanaf dit binnenterrein.

Bovengenoemde maatregelen zorgen er voor dat er geen sprake is van een onevenredige hinder van de bedrijfsactiviteiten, waaronder de gladheidbestrijding, op de omgeving en dragen bij aan een betere interne structuur van het bedrijf.

Het meest noordelijke gebouw blijft in gebruik voor de varkenshouderij. Het gebouw ten zuiden hiervan wordt gedeeltelijk deel wordt gebruikt voor opslag ten behoeve van het hoveniersbedrijf. Het oostelijke deel van het gebouw wordt deels ingericht met een kantine en een kleedruimte voor het personeel. Opslag vindt hoofdzakelijk in de gebouwen plaats. De buitenopslag blijft beperkt tot hoofdzakelijk zand, grint en compost. Dit materiaal leent zich niet voor opslag binnen gebouwen. De buitenopslag is gelegen aan de oostzijde van het perceel. De buitenopslag is omgeven door bedrijfsbebouwing en beplanting en dus vanuit de openbare weg niet of nauwelijks zichtbaar. De opslag is hiermee voldoende landschappelijk ingepast.

Ten noorden van de huidige bedrijfswoningen worrden twee bestaande bedrijfsgebouw gesloopt. In de bedrijfswoning wordt een kantoor gerealiseerd. Hiertoe wordt de bestaande woning uitgebreid aan de achterzijde. Hierdoor kan één van beide bedrijfswoning ook worden vergroot waardoor deze ook een volwaardig karakter krijgt. Het gebouw ten noordwesten van het kantoor wordt gebruikt als werkplaats en stalling van het wagenpark.

Figuur 4: Gewenste situatie (inrichtingsplan)
Bron: De Groot Hoveniers

De resterende bedrijfsbebouwing zal bestaan uit:

• Stalling wagenpark en een werkplaats met een gezamenlijke oppervlakte van circa 515 m²;
• Kantine en opslag met een gezamenlijke oppervlakte van 698 m²;
• Bestaande varkensstal met een oppervlakte van 952 m²; .

De gezamenlijke oppervlakte van de bedrijfsbebouwing van het hoveniersbedrijf bedraagt dus 1.213 m². De afname van bedrijfsbebouwing bedraagt dus 328 m².

De bestaande bouw- en goothoogtes van de bebouwing blijven gerespecteerd. De aard en uitstraling van de bebouwing sluit aan op de bestaande agrarische bedrijfsbebouwing in het buitengebied.

2.2.3 Landschappelijke inpassing

Bij nieuwe ontwikkelingen is het van belang dat de ruimtelijke kwaliteit van de omgeving niet verloren gaat of, als mogelijk, juist wordt versterkt. Tevens is vanuit het ruimtelijke beleid een goede landschappelijke inpassing een vereiste. Om te onderzoeken of de ontwikkeling mogelijk kan bijdragen aan de ruimtelijke kwaliteit van de omgeving is een tekening opgesteld waarop is aangegeven hoe de voorgenomen ontwikkeling landschappelijk zal worden ingepast. Deze tekening is opgenomen in figuur 4 en in de bijlagen.

Het beeld van de bedrijfslocatie kent twee gezichten. Vanaf de zijde van de Korte Heikantstraat wordt het beeld bepaald door de oorspronkelijke boerderij met tuin en een bestaande bomenrij. De huidige boerderij en de omliggende tuin onttrekken de bedrijfsbebouwing grotendeels aan het zicht.

Vanaf de Zeelandsedijk wordt, in de huidige situatie, het zicht op de locatie gedomineerd door een bestaande varkensstal. De landschappelijke inpassing van de noordezijde krijgt vorm door de aanleg van hagen en bosplantsoen, en het realiseren bomen, beplanting en een poel nabij de Zeelandsedijk. Daarnaast komt een bomenrij langs de toegangsweg. Het bospantsloen onttrekt de bestaande varkensstal grotendeel aan het zicht. In het aanwezige weiland wordt een paardenbak gerealiseerd. Deze wordt rondom omheind en voorzien van een haag.

Aan de zuidzijde van de Korte Heikantstraat is een driehoekige open ruimte gelegen die het open hart vormt van het buurtschap Heikant vormt. De bewoners van de Heikantstraat en de Korte Heikantstraat kijken hier op uit. Initiatiefnemer heeft er voor gekozen dit gebied natuurlijk in te richten. Hierdoor is de waarde van het gebied voor het buurtschap verder versterkt.

Tussen de bedrijfswoningen en de toekomstige bedrijfsbebouwing wordt een modeltuin aangelegd die een inspiratiebron kan vormen voor (toekomstige) klanten van het hoveniersbedrijf.

Op basis van het inrichtingsplan kan geconcludeerd worden dat het plan tot een verbetering van de landschappelijke inpassing van de locatie leidt. Dit geldt met name voor de noordzijde (Zeelandsedijk) van het bedrijf.

In cijfers betekent dit het volgende:

Toename erfverharding:
Totaal bestaande erfverharding	2310 m²
Bebouwing wordt verharding	195,40 m²
Singel wordt verharding	166 m²
Weiland wordt verharding	299 m²
Verharding wordt singel	165 m²
Totaal erfverharding in het nieuwe plan	2805,40 m²
Landschappelijke investering
Bomen	14 stuks
Bosplantsoen	977m²
Hagen	199 m
Schapenraster	121 m
Houten hekwerken	188 m
Wadi	124 m³

Voor het gehele inrichtingsplan wordt verwezen naar bijlage 1.

3.1.1 Wet ruimtelijke ordening (Wro) en Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo)

Op 1 juli 2008 is de fundamentele herziening van de Wet op de Ruimtelijke Ordening (WRO) in werking getreden, de zogenaamde Wet ruimtelijke ordening (Wro). De wetswijziging zorgt voor een duidelijke taakverdeling tussen de overheden waarbij ruimtelijke beleidsplannen van rijk, provincie en gemeenten in hoge mate verticaal op elkaar zijn afgestemd. In de Wro is de sturingsfilosofie dat elke overheid op basis van de eigen verantwoordelijkheid en de daarbij behorende instrumenten vooral proactief optreedt ter realisering van haar eigen ruimtelijk beleid. Hiertoe stelt elke overheidslaag een structuurvisie vast. De Nota ruimte en het Streekplan worden aangemerkt als structuurvisie in het kader van de Wro.

De Wro geldt niet alleen als wettelijk kader voor overheden, maar ook als houvast voor burgers. Het bestemmingsplan is hierbij een belangrijk instrument; het bepaalt wat er wel en niet gebouwd mag worden. Aangezien de gewenste ontwikkeling nog niet mogelijk is in de huidige ruimtelijke wettelijke kaders van de betreffende gemeenten, dienen deze aangepast te worden. Dit kan onder andere door een rechtstreekse wijziging van het vigerend bestemmingsplan of het nemen van een projectbesluit. De Wro regelt hierbij de overheidstaken en de rechten en plichten van burgers, bedrijven en instellingen.

De Wro biedt drie mogelijke bestemmingsplanprocedures, namelijk een partiële herziening, een wijzigingsplan en een projectbesluit.

Op 1 oktober 2010 is de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) in werking getreden. Deze nieuwe wet bevat een herziening van het ruimtelijk beleid ten aanzien van vergunningen en bestemmingsplannen. Alle vergunningen worden hierin samengevoegd tot een omgevingsvergunning. Dit heeft niet alleen invloed op bijvoorbeeld de bouw- of milieuvergunningen, maar ook op projectbesluiten. Een projectbesluit is met de invoering van de Wabo komen te vervallen en opgenomen in een integrale omgevingsvergunning. Er is na invoering van de Wabo dus geen sprake meer van een projectbesluit, maar van een aanvraag van een omgevingsvergunning tot het buitenplans afwijken van het bestemmingsplan.

Er zijn dus nog steeds drie bestemmingsplanprocedures mogelijk, namelijk een partiële herziening, een wijzigingsplan en een omgevingsvergunning tot het buitenplans afwijken van het bestemmingsplan.

Als de voorgenomen ontwikkeling in strijd is met het vigerende bestemmingsplan, maar er is in dat bestemmingsplan een wijzigingsbevoegdheid opgenomen waarbinnen deze ontwikkeling zou passen, dan kan worden volstaan met een wijzigingsplan, zoals gesteld in artikel 3.6 Wro. Mocht de voorgenomen ontwikkeling in strijd zijn met het bestemmingsplan en er is geen wijzigingsbevoegdheid opgenomen waarbinnen de ontwikkeling zou passen kan gekozen worden voor een omgevingsvergunning of partiële herziening.

Een omgevingsvergunning tot buitenplans afwijken van het bestemmingsplan, ook vaak projectomgevingsvergunning of buitenplanse afwijking genoemd, biedt de mogelijkheid af te wijken van de bepalingen zoals opgenomen in het vigerend bestemmingsplan, mits aan de ontwikkeling een aanvraag voor een omgevingsvergunning ten grondslag ligt, conform artikel 2.12 lid 1 onder a onder 3o van de Wabo.

Een partiële herziening, zoals gesteld in artikel 3.1 Wro, wordt ook wel postzegelplan genoemd. Dit is in feite een op zichzelf staand bestemmingsplan dat voor slechts het betreffende deel van het grondgebied van de gemeente waarop de ontwikkeling plaatsvindt geldt.

Om de voorgenomen ontwikkeling mogelijk te maken is het van belang een van de drie mogelijke procedures te doorlopen. Ten behoeve van de voorgenomen ontwikkeling zal, zoals is bepaald in overleg met de gemeente, het vigerende bestemmingsplan partiëel worden herzien. Deze toelichting dient ter verantwoording van de te doorlopen bestemmingsplanprocedure.

3.1.2 Besluit algemene regels ruimtelijke ordening

Op 17 december 2011 is de Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) Ruimte (gedeeltelijk) in werking getreden. Deze nieuwe AMvB Ruimte heeft de eerdere ontwerp AMvB Ruimte 2009 vervangen. Juridisch wordt de AMvB Ruimte aangeduid als Besluit algemene regels ruimtelijke ordening (Barro).

In het Barro zijn de nationale belangen die juridische borging vereisen opgenomen. Het Barro is gericht op doorwerking van de nationale belangen in gemeentelijke bestemmingsplannen. Het Barro is deels opgebouwd uit hoofdstukken afkomstig van de ontwerp AMvB Ruimte die eind 2009 is aangeboden en deels uit nieuwe onderwerpen.

In het Barro wordt een aantal projecten die van nationaal belang zijn genoemd en met behulp van digitale kaartbestanden exact ingekaderd. Per project worden vervolgens regels gegeven, waaraan bestemmingsplannen zullen moeten voldoen.

Het besluit bepaalt tevens:

"Voor zover dit besluit strekt tot aanpassing van een bestemmingsplan dat van kracht is, stelt de gemeenteraad uiterlijk binnen drie jaar na het tijdstip van inwerking van dit besluit een bestemmingsplan vast met inachtneming van dit besluit."

Volgens de toelichting bij dit artikel geldt als hoofdregel, dat de regels van het Barro alleen van toepassing zijn wanneer na inwerkingtreding van het Barro een nieuw bestemmingsplan voor het eerst nieuwe ontwikkelingen mogelijk maakt. Alleen wanneer het Barro expliciet een aanpassing van bestemmingsplannen vergt, moet dat binnen drie jaar gebeuren.

In het Barro zijn voorlopig zes projecten van nationaal belang beschreven:

• Mainport ontwikkeling Rotterdam;
• Kustfundament;
• Grote rivieren;
• Waddenzee en Waddengebied;
• Defensie;
• Erfgoederen van uitzonderlijke universele waarde.
  

Binnenkort zullen nog volgen:

• Hoofdwegen en hoofdspoorwegen;
• Ektriciteitsvoorziening;
• Buisleidingen van nationaal belang voor vervoer van gevaarlijke stoffen;
• Ecologische hoofdstructuur;
• Primaire waterkeringen buiten het kustfundament;
• IJsselmeergebied.
  

Op termijn zal ook nog volgen, blijkens publicaties van de Rijksoverheid, een onderwerp “duurzame verstedelijking”.

Volgens de toelichting van de Rijksoverheid draagt het Barro bij aan versnelling van de besluitvorming bij ruimtelijke ontwikkelingen van nationaal belang en “vermindering van de bestuurlijke drukte”.
De bedoeling is duidelijk: belemmeringen die de realisatie van de genoemde projecten zouden kunnen frustreren of vertragen worden door het Barro op voorhand onmogelijk gemaakt. Dat zal inderdaad kunnen leiden tot een versnelde uitvoering van die projecten.

Daar staat tegenover dat de regelgeving voor lagere overheden weer wat ingewikkelder is geworden; gemeenten die een bestemmingsplan opstellen dat raakt aan een belang van één van de projecten in het Barro, zullen nauwkeurig de regelgeving van het Barro moeten controleren.

Het Barro vormt daarmee een nieuwe, dwingende checklist bij de opstelling van bestemmingsplannen.

Bij het Barro zijn kaarten opgenomen welke de genoemde projecten in beeld brengen. De planlocatie is niet in een van de aangewezen projectgebieden gelegen. Hiermee zijn de bepalingen uit het Barro niet van toepassing op de planlocatie en is geen sprake van strijdigheid met de nationale belangen.

3.1.3 Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte

Op 13 maart 2012 heeft het Ministerie van Infrastructuur en Milieu (I&M) de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (SVIR) vastgesteld. In de SVIR geeft de Rijksoverheid haar visie op de ruimtelijke en mobiliteitsopgaven voor Nederland richting 2040 en op de manier waarop zij hiermee om zal gaan. Daarmee biedt het een kader voor beslissingen die de Rijksoverheid in de periode tot 2028 wil nemen, om Nederland concurrerend, bereikbaar, leefbaar en veilig te houden. In de SVIR maakt het Rijk helder welke nationale belangen zij heeft in het ruimtelijk en mobiliteitsdomein en welke instrumenten voor deze belangen door de Rijksoverheid worden ingezet.

Overheden, burgers en bedrijven krijgen de ruimte om oplossingen te creëren. Het Rijk gaat zo min mogelijk op de stoel van provincies en gemeenten zitten en richt zich op het versterken van de internationale positie van Nederland en het behartigen van de nationale belangen. De Rijksoverheid brengt het aantal procedures en regels stevig terug en brengt eenheid in het stelsel van regels voor infrastructuur, water, wonen, milieu, natuur en monumenten. Het Rijk wil de beperkte beschikbare middelen niet versnipperen. Het investeert dáár waar de nationale economie er het meest bij gebaat is, in de stedelijke regio’s rond de main-, brain- en greenports inclusief de achterlandverbindingen. Om nieuwe projecten van de grond te krijgen zoekt het Rijk samenwerking met marktpartijen en andere overheden.

Zo lang er geen sprake is van een nationaal belang zal het rijk de beoordeling en uitvoering van ontwikkelingen dus aan de provincies en gemeenten overlaten. In onderhavig geval is geen sprake van een nationaal belang, een gebied van nationaal belang of een nadelige invloed op ontwikkelingen van nationaal belang. Hiermee dient verdere toetsing dan ook plaats te vinden aan het provinciale beleid.
 

3.1.4 Conclusie

Vanuit het Besluit algemene regels ruimtelijke ordening (Barro) zijn projecten van nationaal belang in kaart gebracht. Binnen deze projectgebieden worden aan bestemmingsplannen van gemeenten bindende voorschriften opgelegd. Bij nieuwe ontwikkelingen dient aan deze bindende voorschriften te worden voldaan. De planlocatie is niet gelegen in een van de projectgebieden uit het Barro. Hiermee is geen sprake van strijdigheid met de nationale belangen.

Vanuit de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte worden beleidsuitgangspunten gesteld ten aanzien van gebieden van nationaal belang. Zo lang geen sprake is van nationale belangen wordt beoordeling van plannen in handen van provincies en gemeenten gegeven. In onderhavig geval is geen sprake van een nationaal belang, waarmee verdere toetsing plaats dient te vinden aan het provinciale beleid, zoals is verwoord in de omgevingsvisie en de verordening Ruimte van provincie Noord Brabant.

3.2.1 Structuurvisie Ruimtelijke Ordening

Op 1 januari 2011 is de Structuurvisie Ruimtelijke Ordening in werking getreden. Hiermee voldoet de provincie Noord-Brabant aan de eis conform de Wet ruimtelijke ordening (Wro) waarin provincies verplicht worden gesteld voor het gehele grondgebied een structuurvisie op te stellen. De structuurvisie bevat ruimtelijk beleid tot 2025 met een doorkijk naar de lange termijn (2040) en is bindend voor het ruimtelijk handelen van de provincie. De visie geeft een ruimtelijke vertaling van de opgaven en doelen uit de Agenda van Brabant. Daarnaast ondersteunt de structuurvisie het beleid op andere provinciale beleidsterreinen zoals het economisch-, mobiliteits-, sociaal-, cultureel-, milieu- en natuurbeleid.

Het grondgebied van provincie Noord-Brabant is opgedeeld in verschillende soorten gebieden, waarvoor elk eigen beleidsuitgangspunten van toepassing zijn. Volgens de Structurenkaart en Visiekaart van provincie Noord-Brabant, zoals te zien in onderstaande figuren, is de planlocatie gelegen in een gebied dat is aangemerkt als 'Gemengd landelijk gebied' met de nadere aanduiding 'Accentgebied agrarische ontwikkeling' en in een 'zoekgebied verstedelijking'.

Figuur 6: Structurenkaart Structuurvisie Ruimtelijke Ordening (plangebied rood omcirckeld).
Bron: Provincie Noord-Brabant.

Figuur 7: Visiekaart Structuurvisie Ruimtelijke Ordening (plangebied roodomcirkeld).
Bron: Provincie Noord-Brabant.

Het beleid voor het landelijk gebied is gericht op:

• 1. Ruimte voor een breed georiënteerde plattelandseconomie
• 2. Ruimte voor agrarische ontwikkeling
• 3. Een duurzame land- en tuinbouw
• 4. Versterking van het landschap

Het 'gemengd landelijk gebied' is in de structuurvisie aangemerkt als een gebied waarbinnen verschillende functies in evenwicht met elkaar worden ontwikkeld. Agrarische functies worden in samenhang met andere functies (in de omgeving) uitgeoefend. In het gemengd landelijk gebied wordt voldaan aan de vraag naar kleinschalige stedelijke voorzieningen, recreatie, toerisme en ondernemen in een groene omgeving. Daarnaast wil de provincie ook dat er ruimte beschikbaar blijft om de agrarische productiestructuur te behouden en te versterken. Aan gemeenten wordt daarom gevraagd deze primair agrarische gebieden te beschermen. Dat betekent dat (stedelijke) functies die ten koste gaan van de ruimte voor agrarisch gebruik of die strijdig zijn met de landbouw in die gebieden geweerd worden. Hierdoor blijft er ruimte gereserveerd voor agrarische ontwikkelingen.

In gebieden met het 'accent agrarische ontwikkeling' ziet de provincie ruimte en kansen om de agrarische productiestructuur te verduurzamen en te versterken.

Ten aanzien van vrijkomende agrarische bebouwing is in de structuurvisie opgenomen dat binnen het gemengd landelijk gebied de ontwikkeling van woon-, recreatie- en werkfuncties mogelijk. Nieuwe ontwikkelingen moeten qua aard, schaal en functie in de omgeving passen en rekening houden met de omgevingskwaliteiten. De noodzaak of wens tot sanering van overtollige bedrijfsbebouwing wordt betrokken bij de toepassing van de zorgplicht voor ruimtelijke kwaliteit (deel A paragraaf 4.4). Er wordt rekening gehouden met (ontwikkelingsmogelijkheden van) omliggende bestaande functies, zoals volwaardige agrarische bedrijven, recreatiebedrijven of woonfuncties.

Op de structurenkaart zijn de zoekgebieden verstedelijking aangegeven. Zolang binnen de 'zoekgebieden verstedelijking' nog geen verstedelijking heeft plaatsgevonden, is daar feitelijk het perspectief van gemengd landelijk gebied aanwezig.

Een hoveniersbedrijf kan worden gezien als een functie die qua aard, schaal en functie past in het landelijk gebied. De uitstraling van het bedrijf naar de omgeving is beperkt mede doordat de opslag van machines en materiaal hoofdzakelijk plaat vindt binnen de bestaande gebouwen. De locatie is aan de noordzijde zeer goed ontsloten en het geheel is of wordt landschappelijk goed ingepast. Hiermee kan gesteld worden dat de voorgenomen ontwikkeling past binnen de beleidskaders zoals gesteld in de Structuurvisie Ruimtelijke Ordening van provincie Noord-Brabant. Verdere toetsing aan het provinciale beleid vindt plaats aan de hand van de Verordening Ruimte van Noord-Brabant.

3.2.2 Verordening Ruimte

Op 23 april 2010 is de eerste fase van de Verordening Ruimte Noord-Brabant door Gedeputeerde Staten van de provincie vastgesteld. Als aanvulling hierop heeft provincie Noord-Brabant een ontwerp van de tweede fase van deze verordening opgesteld. Deze tweede fase van de Verordening Ruimte is vastgesteld op 22 juni 2010. De gehele Verordening Ruimte is vastgesteld door Provinciale Staten van de provincie Noord-Brabant op 17 december 2010 en is op 8 maart 2011 in werking getreden.

In de Verordening Ruimte zijn specifieke regels opgenomen ten behoeve van vrijkomende agrarische bedrijfslocaties. De verordening maakt daarbij onderscheid tussen agrarisch verwante bedrijven en overige niet-agrarische bedrijven. Een hoveniersbedrijf wordt aangemerkt als agrarisch verwant. Deze bedrijven zijn in de verordening namelijk als volgt gedefinieerd: "bedrijf dat geheel of in overwegende mate gericht is op het verlenen van diensten aan particulieren of niet-agrarische bedrijven waarbij gebruik gemaakt wordt van het telen van gewassen, het houden van dieren of het toepassen van andere land-, bos- of natuurbouwkundige methoden, met uitzondering van mestbewerking". Gelet op het ondergeschikte karakter van de gladheidsbestrijding past het bedrijf onder deze definitie. Het ondergeschikte karakter van de gladheidsbestrijding komt tot uitdrukking in de beperkte duur van deze activiteit (alleen in vorstperioden gedurende de winter) en de beperkte oppervlakte (stallingsruimte strooiers) die benodigd is.

In de verordening is opgenomen dat een bestemmingsplan dat is gelegen in een agrarisch gebied kan voorzien in een VAB-vestiging of een uitbreiding van een agrarisch bedrijf, mits de beoogde ontwikkeling niet leidt tot een bestemmingsvlak met een omvang van meer dan 1,5 hectare en mits de toelichting een verantwoording bevat waaruit blijkt dat:

• a. de inrichting van het bestemmingsvlak een gunstige verhouding tussen bruto en netto ruimtebeslag bevordert;
• b. er sprake is van een bebouwingspercentage en bouwhoogte welke passend zijn bij de aard van de omgeving en de beoogde ontwikkeling.

ad a. Het nieuwe bestemmingsvlak heeft een omvang van 7.400 m² en dus aanzienlijk kleiner dan 1,5 hectare. Het plan voorziet in sloop van een deel van de voormalige agrarische bedrijfsbebouwing en daarmee in een afname van het bebouwd oppervlak. Van het nieuwe bouwvlak wordt slechts 3.716 m² in gebruik genomen ten behoeve van het hoveniersbedrijf. Hiermee wordt de verhouding tussen bruto en netto ruimtebeslag verbeterd.

ad b. Het perceel maakt deel uit van een buurtschap dat een hogere gemiddelde ` bebouwingsdichtheid kent dan het omliggende landelijke gebied. Door uitvoer van het plan neemt het bebouwd oppervlak van het perceel af. De bouwhoogte van de bebouwing sluit aan op de bouwhoogte van de agrarische bebouwing in de omgeving van het plangebied. De ontwikkeling past hiermee in de omgeving.

In artikel 2.2 van de verordening is aanvullend nog opgenomen dat een bestemmingsplan dat voorziet in een ruimtelijke ontwikkeling buiten bestaand stedelijk gebied, een verantwoording moet bevatten van de wijze waarop financieel, juridisch en feitelijk is verzekerd dat de realisering van de beoogde ruimtelijke ontwikkeling gepaard gaat met een aantoonbare en uitvoerbare fysieke verbetering van de aanwezige of potentiële kwaliteiten van bodem, water, natuur, landschap of cultuurhistorie of van de extensieve recreatieve mogelijkheden van het gebied waarop de ontwikkeling haar werking heeft. Ten aanzien van ontwikkelingen die in dit bestemmingsplan mogelijk worden gemaakt is een overeenkomst gesloten met de initiatiefnemer waarin is geregeld dat het opgestelde landschapsplan wordt uitgevoerd. Daarnaast is in de regels van het bestemmingsplan een bepaling opgenomen waarin is geregeld dat de nieuwe bebouwing alleen in gebruik mag worden genomen als de landschappelijke maatregelen worden uitgevoerd. De inpassing mag worden meegenomen in de berekening van de tegenprestatie. De gemeente is van oordeel dat de tegenpresentatie in de vorm van de in paragraaf 2.2.3 beschreven maatregelen voldoende is. Dit is in bijlage 2 financieel onderbouwd.

Berekening investering ruimtelijke kwaliteit Op basis van de volgende berekening op basis van de handreiking kom ik tot de volgende waardestijging van de ondergrond: Waarde bedrijfskavel binnen de kern: € 100,- per m² Nuancering in verband met ligging in buitengebied: € 50,- per m² Waarde agrarisch bouwperceel: € 25,- per m² Verschil in waarde: € 25,- per m² Waarde agrarisch onbebouwd: € 6,- per m² Waarde groen: € 1,- per m² Oppervlakte bedrijfsbestemming conform aanvraag initiatiefnemer: 3.716 m² Oppervlakte bosplantsoen en poel met natuurlijke oever: 1.101 m² Waardevermeerdering agrarisch bebouwd => bedrijfsbestemming: 3.716 X 25 = € 92.900,-- Waardedaling agrarisch onbebouwd => groen: 1.101 X 5 = € 5.505,-- Totale waardevermeerdering: € 87.395,-- Vereiste investering in ruimtelijke kwaliteit (20% van de waardevermeerdering) = € 17.479,-- Investering in ruimtelijke kwaliteit aanleg op basis van Stika-normen: € 14.016,-- (zie bijlage 2) Onderhoudskosten (10 jaar): € 2.893,-- Investering in ruimtelijke kwaliteit: € 16.909,-- Investeringstekort: € 570,--

Uit de bovenstaande berekeningen blijkt dat nagenoeg kan worden voldaan aan de benodigde investering in ruimtelijke kwaliteit. Er resteert nog een te investeren bedrag van € 570,--. Als onderdeel van de planontwikkeling wordt het bebouwde oppervlak teruggebracht. Daarnaast is recentelijk door de initiatiefnemer een agrarisch perceel tegenover de bedrijfslocatie aan de Heikantstraat 4-6 natuurlijk ingericht. Indien dit ook in ogenschouw wordt genomen is de gemeente Uden van oordeel dat voldoende wordt geïnvesteerd in ruimtelijke kwaliteit.

Hiermee past de ontwikkeling binnen de beleidsuitgangspunten uit de Verordening Ruimte van provincie Noord-Brabant.

3.2.3 Conclusie

De planlocatie is gelegen in een gebied dat volgens de Structuurvisie Ruimtelijke Ordening van provincie Noord-Brabant is aangemerkt als een gemengd agrarisch gebied, eveneens bestempeld als accentgebied voor agrarische ontwikkeling, zoekgebied voor stedelijke ontwikkeling en extensiveringsgebied. Binnen deze gebieden wordt ruimte geboden aan verbreding van ontwikkelingen. Het beleid is tevens gericht op het beëindigen van intensieve veehouderijen. Het (gedeeltelijk) beëindigen van een varkenshouderij en het ontwikkelen van een hoveniersbedrijf in de vrijkomende bebouwing behoort tot een van de mogelijkheden vanuit de structuurvisie. Hiermee past de voorgenomen ontwikkeling binnen de beleidsuitgangspunten van de Structuurvisie Ruimtelijke Ordening. Verdere toetsing vindt plaats aan de Verordening Ruimte.

De Verordening Ruimte van provincie Noord-Brabant kent specifieke regels voor de vestiging van agrarisch verwante bedrijven op vrijkomende agrarische bedrijfslocaties. De onderhavige ontwikkeling past binnen deze regels.

Gezien de voorgenomen ontwikkeling past binnen de beleidsuitgangspunten van zowel de Structuurvisie Ruimtelijke Ordening en de Verordening Ruimte van provincie Noord-Brabant, kan worden gesteld dat de voorgenomen ontwikkeling past binnen het provinciale beleid.

3.3.1 Vigerend bestemmingsplan

De planlocatie is opgenomen in het bestemmingsplan "Buitengebied" van gemeente Uden, vastgesteld door de gemeenteraad op 15 februari 2007. Op 16 oktober 2007 is dit bestemmingsplan goedgekeurd door Gedeputeerde Staten (GS) van provincie Noord Brabant. Daarbij is aan het grootste deel van het plangebied goedkeuring onthouden. Dit is weergegeven in figuur 8.

Figuur 8: Uitsnede verbeelding bestemmingsplan Buitengebied 2007
Bron: Gemeente Uden

In het bestemmingsplan is een wijzigingsbevoegdheid opgenomen voor het hergebruik van vrijkomende agrarische bedrijfsgebouwen voor agrarisch-verwante bedrijven. Alhoewel het bestemmingsplan niet geldt voor het plangebied kunnen de regels wel aangemerkt worden als beleid waaraan ook de voorliggende ontwikkeling kan worden getoetst. In de wijzigingsbevoegdheid zijn de volgende voorwaarden opgenomen:

• a. het hergebruik mag uitsluitend plaatsvinden op locaties die liggen in een 'nader begrensde bebouwingsconcentratie' of 'extensiveringsgebied-overig';
• b. het hergebruik mag de bedrijfsvoering en de onwikkelingsmogelijkheden van nabijgelegen agrarische bedrijven niet beperken;
• c. het hergebruik mag uitsluitend plaatsvinden op het geldende (voormalige agrarische) bouwblok zonder verder vergroting; in afwijking hiervan geldt voor hergebruik binnen 'Nader begrensde bebouwingsconcentraties' dat eventuele vergroting van het bouwblok daarbinnen is toegestaan tot de in de beleidsnotitie toelaatbaar geachte schaalgrootte;
• d. buitenopslag is niet toegestaan, tenzij dit rechtstreeks voortvloeit uit de aard van de bedrijsactiviteiten;
• e. een goede landschappelijke inpassing dient, op basis van een uitvoerbaar erfinrichtingsplan, verzekerd te zijn;
• f. hergebruik mag niet plaatsvinden op locaties waar eerder met toepassing van de Ruimte voor Ruimteregeling reeds gebouwen zijn gesloopt of op locaties in verwevingsgebied die tevens kunnen worden aangemerkt als een duurzamelocatie voor intensieve veehouderij;
• g. van de bovengenoemde voorwaarden mag worden afgeweken voorzover in de betreffende gemeetelijke 'Beleidsnotitie nader begrensde bebouwingsconcentraties in Uden' anders bepaald is.

ad a. de locatie ligt zowel in een 'nader begrensde bebouwingsconcentratie' als in een 'extensiveringsgebied-overig';

ad b. uit de resultaten van 4.1 blijkt dat omliggende agrarische bedrijven niet worden beperkt in de ontwikkelingsmogelijkheden. Het beschermingsniveau van de bestaande woningen in het plangebied blijft ook na volledige beëindiging van de varkenshouderij in 2020 ongewijzigd. Daarnaast is de naastliggende pluimveehouderij gelegen in het extensiveringsgebied waardoor het bedrijf ook beleidsmatig geen uitbreidingsmogelijkheden heeft;

ad c. het hergebruik beperkt zich tot het bouwperceel zoals opgenomen in geldende bestemmingsplan met dien verstande dat de bestaande privétuin en de bestaande paardenbak zijn meegenomen in het bestemmingsvlak.

ad d. De buitenopslag blijft beperkt tot de opslag van zand, grind, compost, tuinafval en dergelijke. De overige materialen worden opgeslagen in de vrijkomende bedrijfsgebouwen. De buitenopslag vloeit rechtstreeks voort uit de aard van de bedrijfsactiviteiten. Het materiaal wordt gebruik voor de aanleg en het onderhoud van de tuinen. Gelet op de aard van het materiaal is binnenopslag redelijkerwijs niet mogelijk en ongewenst.

ad e. Door de initiatiefnemer is een plan opgesteld voor de landschappelijke inpassing. Deze is als 1 opgenomen bij deze toelichting. Uit het plan blijkt dat er sprake is van een goede landschappelijke inpassing. Daarbij dient opgemerkt te worden dat in de huidige situatie reeds veel beplanting op en rond het erf aanwezig is die hier aan bijdraagt. In de regels bij dit plan is een voorwaardelijke verplichting opgenomen die realisatie van het inpassingsplan verzekerd en koppeld aan het gebruik van de locatie als hoveniersbedrijf.

ad f. De locatie is niet gelegen in het verwevingsgebied. Ter plaatse is nooit gebruik gemaakt van de Ruimte voor Ruimteregeling.

ad g. Het is niet noodzakelijk om af te wijken van de bovengenoemde regels.

Doordat goedkeuring is onthouden is voor het plangebied nog steeds het bestemmingsplan Buitengebied dat op 30 juni 1983 is vastgesteld en goedgekeurd is op 7 mei 1985 van kracht. Op grond van dit bestemmingsplan heeft het plangebied de bestemming Agrarisch gebied, klasse B (AB). De gronden binnen deze bestemming zijn bestemd voor de agrarische bedrijfsvoering. Gebouwen mogen uitsluitend binnen een bouwvlak worden opgericht. Binnen de bestemming is geen regeling opgenomen voor het vestigen van een hoveniersbedrijf in vrijkomende agrarische bebouwing. In figuur 9 is een uitsnede van dit bestemmingsplan opgenomen.

Figuur 9: Uitsnede verbeelding bestemmingsplan Buitengebied 1983
Bron: Gemeente Uden

De voorgenomen ontwikkeling is in strijd met de regels uit het vigerend bestemmingsplan. Om de voorgenomen ontwikkeling alsnog mogelijk te maken dient het bestemmingsplan herzien te worden. Het voorliggende bestemmingsplan voorziet hierin.

3.3.2 Gemeentelijke structuurvisie

Met de komst van de nieuwe Wet ruimtelijke ordening (Wro) heeft de gemeente Uden er voor gekozen om een Interim Structuurvisie Uden op stellen met als tijdshorizon het jaar 2015. Speerpunten in de visie zijn onder andere aandacht startende ondernemers en economische activiteiten buitengebied.

Het gemeentelijk beleid voor vrijkomende agrarische bedrijfslocaties (VAB) sluit aan op de recente provinciale beleidskaders in dit verband. Dit zijn de beleidsnota ‘Buitengebied in Ontwikkeling’ en de ‘eerste partiële herziening van het streekplan Noord-Brabant 2002’ Om de leefbaarheid en ruimtelijke kwaliteit van het buitengebied te vergroten op basis van het gemeentelijk VAB-beleid, onder voorwaarden, mogelijkheden geboden voor passende vervolgfuncties op VAB’s.

In het gemeentelijk VAB-beleid wordt onderscheid gemaakt in de ‘nader aangewezen/begrensde bebouwingsconcentraties’ en het overig buitengebied. In de ‘nader aangewezen/begrensde bebouwingsconcentraties’ zijn de mogelijkheden voor vervolgfuncties ruimer dan in het overig buitengebied. Uitgangspunt voor het hergebruik van een voormalig agrarisch bedrijfsgebouw is de verbetering van de ruimtelijke kwaliteit in brede zin. Dit betekent onder andere dat gezorgd dient te worden voor een goede landschappelijke inpassing en dat overtollige voormalige bedrijfsbebouwing wordt gesloopt. Het VAB-beleid voor zowel de bebouwingsconcentraties als het overige buitengebied is vertaald naar de bestemmingsregels in het bestemmingsplan “Buitengebied 2006”.

3.3.3 Nader begrensde bebouwingsconcentraties in buitengebied van Uden

De gemeente Uden heeft een 14-tal bebouwingsconcentraties aangewezen in de beleidsnotitie ‘Nader begrensde bebouwingsconcentraties in het buitengebied van Uden’. Voor elk van deze concentraties zijn een ruimtelijk structuur- en wensbeeld beschreven en zijn tevens de ontwikkelingsmogelijkheden in beeld gebracht. In de bebouwingsconcentraties is hergebruik van voormalige agrarische bedrijfslocaties voor nietagrarische functies en de toevoeging van nieuw bouwvolume (in de vorm van RvR-verbreed-woningen of passende bedrijfsbebouwing) onder voorwaarden mogelijk. Ondermeer de ligging en de draagkracht van het gebied bepalen de mogelijkheden voor hergebruik en/of de toevoeging van nieuwe bebouwing.

De bedrijfslocatie maakt deel uit van de bebouwingsconcentratie Heikant. Op grond van de beleidsnotitie zijn er binnen deze bebouwingsconcentratie mogelijkheden om kleinschalige verkeersaantrekkende bedrijvigheid en recreatieve voorzieningen te huisvesten. Functies die zonder veel wijzigingen van de bestaande bebouwing zich kunnen vestigen kunnen ook een plaats krijgen. Ook ambachtelijke bedrijvigheid is toelaatbaar. Middelschalige agrarische-verwante bedrijven zijn blijkens de tabel in de beleidsnotitie ook mogelijk.

3.3.4 Conclusie

In het plangebied is op dit moment nog een varkenshouderij gevestigd. Ontwikkeling van de intensieve veehouderij is op grond van het gemeentelijk beleid niet mogelijk. De gemeente heeft beleid geformuleerd voor vrijkomende agrarische bedrijfslocaties in het buitengebied. Voor enkele nader begrensde bebouwingsconcentraties is nog aanvullend beleid geformuleerd. De ontwikkeling van een hoveniersbedrijf past binnen dit beleid. In de voorgaande paragrafen is aangetoond dat aan de diverse randvoorwaarden die voortvloeien uit het gemeentelijk beleid wordt voldaan. De gladheidsbestrijding kan worden aangemerkt als een nevenactiviteit. De activiteit vindt slechts incidenteel plaats. Gelet op het ondergeschikte karakter wordt deze functie ook aanvaardbaar geacht. De agrarische bedrijfsactiviteiten worden uiterlijk in 2020 volledig beëindigd. Dit valt binnen de geldig

4.1.1 Bodem

De bodemkwaliteit is in het kader van de Wet ruimtelijke ordening (Wro) van belang indien er sprake is van functieveranderingen en/of een ander gebruik van de gronden. De bodem moet geschikt zijn voor de functie. Mocht er een verontreiniging te verwachten zijn dan wel mocht deze feitelijk aanwezig zijn, dan dient inzichtelijk gemaakt te worden dat na vaststelling van het plan de beoogde oplossing om dit probleem aan te pakken (milieu)technisch haalbaar is en dat er voldoende budget beschikbaar is.Voor vaststelling moet inzichtelijk zijn of bodemverontreiniging de voorgenomen bestemmingswijziging in de weg staat. Een bodemverontreiniging kan financiële consequenties hebben en een reden zijn om van het plan af te zien

Om dit aan te tonen dient bij ontwikkelingen op verontreinigde locaties een bodemonderzoek uitgevoerd te worden conform de wettelijke norm NEN 5740. Een dergelijk onderzoek moet aantonen of de bodemkwaliteit ter plaatse van de ontwikkeling gevolgen heeft op de gewenste activiteiten ter plaatse. Dit is echter vooral van belang bij inrichtingen waarbij gedurende een deel van de dag mensen aanwezig zullen zijn. Vanuit artikel 8 van de Woningwet wordt voor elke inrichting waarin meer dan 2 uur per dag mensen aanwezig zullen zijn en bodemonderzoek geëist om aan te tonen of de bodem ter plaatse dusdanig verontreinigd is dat dit risico's voor de gezondheid met zich meebrengt.

De gronden waarop de voorgenomen ontwikkeling plaatsvindt zijn in gebruik ten behoeve van een agrarisch bedrijf en een hoveniersbedrijf. In onderhavig geval is sprake van een hoveniersbedrijf. Ten behoeve van dit bedrijf wordt geen nieuwe bebouwing opgericht waarin langer dan twee uur op een dag mensen aanwezig zijn. Artikel 8 van de Woningwet in acht genomen, dient voor een dergelijke inrichting een bodemonderzoek te worden uitgevoerd. De gebouwen zijn met name bedoeld voor opslag van materialen en voertuigen, een werkplaats voor incidenteel onderhoud en een kantine. Het is niet te verwachten dat mensen langer dan twee uur per dag in deze gebouwen verblijven.

Het kantoor wordt ondergebracht in de huidige bedrijfswoning. Deze heeft in de huidige situatie ook al een verblijfsfunctie. Het gebruik wordt in die zin niet geïntensiveerd. Gelet op het voorgaande zijn er ten aanzien van bodemkwaliteit geen belemmeringen te verwachten voor de uitvoering van dit bestemmingsplan.

4.1.2 Luchtkwaliteit

De Eerste Kamer heeft op 9 oktober 2007 het wetsvoorstel voor de wijziging van de Wet milieubeheer goedgekeurd (Stb. 2007, 414) en vervolgens is de wijziging op 15 november 2007 in werking getreden. De wet vervangt het Besluit Luchtkwaliteit 2005. Met name paragraaf 5.2 uit genoemde wet is veranderd. Omdat 5.2 handelt over luchtkwaliteit staat de nieuwe 5.2 bekend als de 'Wet luchtkwaliteit'. De Wet luchtkwaliteit introduceert het onderscheid tussen 'kleine' en 'grote' projecten. Kleine projecten dragen 'niet in betekende mate' (NIBM) bij aan de luchtkwaliteit. Een paar honderd grote projecten dragen juist wel 'in betekende mate' bij aan de verslechtering van de luchtkwaliteit. Het gaat hierbij vooral om bedrijventerreinen en infrastructuur (wegen).

De Eerste Kamer is op 9 oktober 2007 akkoord gegaan met het wetsvoorstel over luchtkwaliteitseisen. Projecten die 'niet in betekenende mate bijdragen' (NIBM) aan de luchtverontreiniging, hoeven volgens het wetsvoorstel niet meer afzonderlijk getoetst te worden aan de grenswaarden voor de buitenlucht. Het Besluit NIBM omschrijft het begrip nader: een project dat minder dan 3% van de grenswaarden bijdraagt is NIBM. Dit komt overeen met 1,2 microgram per m3 (µg/m3) voor fijn stof en stikstofoxiden (NO2).

Projecten die wel 'in betekenende mate' bijdragen, zijn vaak al opgenomen in het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL). Het NSL is erop gericht om overal de Europese grenswaarden te halen. Daarom is ook een pakket aan maatregelen opgenomen: zowel (generieke) rijksmaatregelen als locatiespecifieke maatregelen van gemeenten en provincies. Dit pakket aan maatregelen zorgt ervoor dat alle negatieve effecten van de geplande ruimtelijke ontwikkelingen ruim worden gecompenseerd. Bovendien worden alle huidige overschrijdingen tijdig opgelost. In het NSL worden de effecten van alle NIBM-projecten verdisconteerd in de autonome ontwikkeling. Het NSL omvat dus alle cumulatieve effecten van (ruimtelijke) activiteiten op de luchtkwaliteit.

4.1.3 Geluid

De mate waarin het geluid, bijvoorbeeld veroorzaakt door het wegverkeer, het woonmilieu mag belasten, is geregeld in de Wet geluidhinder en het Besluit geluidhinder (Wgh en Bgh). De kern van de wet is dat geluidsgevoelige bestemmingen, worden beschermd tegen geluidhinder uit de omgeving ten gevolge van wegverkeer, spoorweg en industrie. De Wet geluidhinder kent de volgende geluidsgevoelige bestemmingen:

• 1. woningen;
• 2. onderwijsgebouwen (behoudens voorzieningen zoals een gymnastieklokaal);
• 3. ziekenhuizen en verpleeghuizen en daarmee gelijk te stellen voorzieningen zoals verzorgingstehuizen, psychiatrische inrichtingen, medische centra, poliklinieken, medische kleuterdagverblijven, etc..

Het beschermen van bijvoorbeeld het woonmilieu gebeurd aan de hand van vastgestelde zoneringen. De belangrijkste geluidsbronnen die in de Wet geluidhinder worden geregeld zijn industrielawaai, wegverkeerslawaai en spoorweglawaai. Verder gaat deze wet onder meer ook in op geluidwerende voorzieningen en geluidbelastingkaarten en actieplannen.

Om te onderzoeken of de geluidbelasting op de gevels van de geluidgevoelige objecten op de omgeving binnen de wettelijk gestelde norm blijft en het bedrijf conform provinicaal beleid kan worden aangemerkt als een categorie 2-inrichting conform de uitgave “Bedrijven en milieuzonering” is een akoestisch onderzoek uitgevoerd. Hieruit blijkt dat na het treffen van maatregelen is de inrichting akoestisch gezien vergelijkbaar met een categorie 2-inrichting . Dit geldt voor zowel het langtijdgemiddelde beoordelingsniveau als het maximale geluidsniveau. Het toetsingskader voor de ruimtelijke procedure is strenger dan de geluidsnormen van het activiteitenbesluit. De inrichting kan zodoende ook voldoen aan de normen uit het activiteitenbesluit.

Het langtijdgemiddeld geluidsniveau en het maximale geluidsniveau zijn in de avond- en nachtperiode tijdens gladheidsbestrijding hoger dan in de representatieve bedrijfssituatie. De geluidsbelasting voldoet tijdens deze situatie niet aan het toetsingskader en geluidsreducerende maatregelen zijn niet mogelijk. De gladheidsbestrijding heeft een maatschappelijke functie met een calamiteus karakter. Gelet hierop is besloten om deze activiteit op deze locatie wel toe te staan.

Voor het gehele akoestisch onderzoek wordt verwezen naar 3.

Tot 2020 blijft een klein deel van het perceel (één stal) in gebruik voor de varkenshouderij. De akoestische effecten zijn ten opzichte van de huidig vergunde varkenshouderij minimaal. Het aantal verkeersbewegingen is ten opzichte van het hoveniersbedrijf zeer beperkt, slechts enkele per week (1 X aanvoer dieren, 1 X afvoer dieren. 1 X afvoer mest, 1X voer). Bovendien is de ontsluiting van de varkensstal, in tegenstelling tot de huidige situatie, niet gelegen aan de Korte Heikantstraat maar wordt gebruik gemaakt van de rechtstreekste ontsluiting op de Zeelandsedijk. Het is niet te verwachten dat hiermee de geluidsnormen worden overschreden.

De locatie ligt ten aanzien van vliegtuiglawaai tussen de 45 en 50 Ke-contour van vliegbasis Volkel. In dit plan wordt geen nieuw geluidgevoelig object mogelijk gemaakt. Derhalve is vliegtuiglawaai net als verkeerslawaai en industrielawaai (van buiten inrichting) niet relevant.

4.1.4 Externe veiligheid

Externe veiligheid gaat over de beheersing van activiteiten met gevaarlijke stoffen. Die activiteiten kunnen bestaan uit het opslaan, verwerken of transporteren van gevaarlijke stoffen. Deze activiteiten kunnen een risico veroorzaken voor de leefomgeving. Daarnaast worden de risico's van het opstijgen en landen op vliegvelden ook onder het thema externe veiligheid gevangen. De risico's worden uitgedrukt in twee risicomaten; het plaatsgebonden (hierna: PR) en het groepsrisico (hierna: GR).

Voor de beoordeling van een ruimtelijk plan moet voor externe veiligheid worden vastgesteld of dit plan is gelegen binnen het invloedsgebied van een inrichting die valt onder het Besluit externe veiligheid inrichtingen (Bevi). Daarnaast wordt gekeken of het plan ligt binnen het invloedsgebied van de transportroute (weg, spoor, water of buisleiding) waarover gevaarlijke stoffen (o.a. LPG en benzine) worden vervoerd.

Het Bevi is gericht aan het bevoegd gezag inzake de Wet milieubeheer en de Wet ruimtelijke ordening en heeft onder meer tot doel om bij nieuwe situaties toetsing aan de risiconormen te waarborgen. In de Regeling externe veiligheid inrichtingen (Revi) zijn standaard afstanden opgenomen waarbij wordt voldaan aan de grenswaarden van het plaatsgebonden risico. Het Bevi is van toepassing op vergunningplichtige risicovolle bedrijven en nabij gelegen, al dan niet geprojecteerde, (beperkt) kwetsbare objecten. In artikel 2 lid 1 van het Bevi is opgesond wat wordt verstaan onder risicovolle bedrijven. Voor toepassing van het Bevi wordt een nieuw ruimtelijk besluit gezien als een nieuwe situatie.

4.1.5 Milieuzonering

Milieuzonering beperkt zich tot milieuaspecten met een ruimtelijke dimensie, te weten: geluid, geur, gevaar en stof. De mate waarin de milieuaspecten gelden en waaraan de milieucontour wordt vastgesteld, is voor elk type bedrijvigheid verschillend. De 'Vereniging van Nederlandse Gemeenten' (VNG) geeft sinds 1986 de publicatie 'Bedrijven en Milieuzonering' uit. In deze publicatie is een lijst opgenomen met daarin de aan te houden richtafstanden tussen een gevoelige bestemming en bedrijven. Indien van deze richtafstand afgeweken wordt dient een nadere motivatie gegeven te worden waarom dat wordt gedaan. Het zo scheiden van milieubelastende en –gevoelige functies dient twee doelen:

• 1. het reeds in het ruimtelijk spoor voorkomen of zoveel mogelijk beperken van hinder en gevaar bij gevoelige functies (bijvoorbeeld woningen);
• 2. het bieden van voldoende zekerheid aan de milieubelastende activiteiten (bijvoorbeeld bedrijven) zodat zij de activiteiten duurzaam, en binnen aanvaardbare voorwaarden, kunnen uitoefenen.

4.1.6 Conclusie

In de voorgaande paragrafen is aangetoond dat het aspect geen milieu geen belemmering vormt voor de uitvoering van dit bestemmingsplan. Wel dienen er enkele maatregelen worden genomen om te kunnen voldoen aan de eisen ten aanzien van geluid op de omliggende woningen. Ook dienen bedrijfsonderdelen die geurhinder kunnen veroorzaken op de omliggende woningen op voldoende afstand van woningen van derden worden gesitueerd. Tenslotte dient het kantoor van het hoveniersbedrijf op voldoende afstand van de aangrenzende intensieve veehouderij worden gerealiseerd en onderdeel uit te maken van de woning.

4.2.1 Gebiedsbescherming

In het kader van de Natuurbeschermingswet (NB-wet) en de Ecologische Hoofdstructuur (EHS) dient er getoetst te worden of de beoogde ontwikkelingen een negatieve invloed hebben de beschermde gebieden. Het plangebied te Volkel ligt niet in of nabij een gebied dat is aangewezen als speciale beschermingszone als bedoeld in de NB-wet. De ammoniakdepositie op gebieden die op afstand zijn gelegen zal afnemen door de afname van het aantal dieren dat ter plaatse wordt gehouden. Gebiedsbescherming in het kader van de NB-wet is op deze locatie dan ook niet aan de orde. Het plangebied ligt bovendien niet in de EHS, maar wel op ruim 300 meter van de EHS. Door het intensieve beheer en gebruik van het plangebied en het bebouwde karakter (aaneenschakeling van erven) van de omgeving, ontbreekt een relatie met de EHS. Negatieve effecten op de EHS worden niet verwacht.

4.2.2 Soortbescherming

In het kader van de Flora- en faunawet moet worden getoetst of er ter plaatse van de ruimtelijke ingrepen sprake is of kan zijn van negatieve effecten op beschermde planten en dieren. De beoogde ontwikkelingen kunnen biotoopverlies of verstoring (indirect biotoopverlies) tot gevolg hebben. De meeste van de mogelijk in het plangebied voorkomende soorten zoals bruine kikker, gewone pad, kleine marterachtige, egel, (spits)muizen en mol zijn beschermd volgens het lichte beschermingsregime van de Flora- en faunawet. Voor deze soorten geldt dat aantasting van vaste rust- en verblijfplaatsen op basis van een vrijstelling mogelijk is, zonder dat er sprake is van procedurele consequenties.

Op basis van de verspreidingsgegevens, de aanwezige habitattypen en biotoopeisen van de mogelijk in de omgeving voorkomende soorten worden er geen meer strikt beschermde planten- en/of diersoorten verwacht. Nader onderzoek naar eventueel binnen het plangebied voorkomende meer strikt beschermde soorten is dan ook niet nodig.

4.2.3 Conclusie

De ontwikkelingen in het plangebied hebben geen negatief effect op beschermde natuurgebieden of beschermde soorten. Het aspect ecologie vormt geen belemmering voor de uitvoering van dit bestemmingsplan.

4.4.1 Archeologie

Op 16 januari 1992 is in Valletta (Malta) het Europees Verdrag inzake de bescherming van het archeologisch erfgoed (Verdrag van Malta) ondertekend. Het Nederlandse parlement heeft dit verdrag in 1998 goedgekeurd. Het Verdrag van Malta voorziet in bescherming van het Europees archeologisch erfgoed onder meer door de risico's op aantasting van dit erfgoed te beperken. Deze bescherming is in Nederland wettelijk verankerd in de Monumentenwet. Op basis van deze wet zijn mogelijke (toevals)vondsten bij het verrichten van werkzaamheden in de bodem altijd beschermd. Er geldt een meldingsplicht bij het vinden van (mogelijke) waardevolle zaken. Dat melden dient terstond te gebeuren. In het kader van een goede ruimtelijke ordening in relatie tot de Monumentenwet kan vooronderzoek naar mogelijke waarden nodig zijn zodat, waar nodig, die waarden veilig gesteld kunnen worden en/of het initiatief aangepast kan worden. De kans op het aantreffen van mogelijk archeologische resten is weergegeven op de Indicatieve Kaart Archeologische Waarden (IKAW).

Op of in de directe omgeving van de bedoelde planlocatie zijn geen archeologische vindplaatsen of monumenten bekend. Op de IKAW, zoals is weergegeven in figuur 12, is het noordelijke deel van de planlocatie gelegen in een gebied met een hoge verwachtingswaarde op het aantreffen van mogelijk archeologische resten in de bodem. Het zuidelijk deel van het plangebied heeft een lage archeologische verwachting. In het plandeel met een hoge verwachting vinden geen grootschalige bodemingrepen plaats. De werkzaamheden blijven beperkt tot de sloop van een deel van een bestaande varkensstal en de aanleg van een parkeervoorziening. Mogelijke waarden ter plaatse van de bestaande varkensstal zullen al verstoord zijn bij realisatie van de stal. Bij de aanleg van de parkeer- en retentievoorziening blijven bodemingrepen tot een minimum beperkt. Een onderzoek naar archeologie wordt niet nodig geacht.

Figuur 12: IKAW.
Bron: www.kich.nl

Overeenkomstig het in voorbereiding zijnde bestemmingsplan Buitengebied wordt wel een archeologische dubbelbestemming opgenomen.

4.4.2 Cultuurhistorie

Het cultuurhistorisch erfgoed van Nederland bestaat uit monumentale panden, historische zichtlijnen, kenmerkende landschappen en waardevolle lijn- en/of vlakelementen. Het cultuurhistorisch erfgoed geeft een beeld van de geschiedenis van het landschap. Daarom is bescherming van deze elementen van belang. Om de cultuurhistorisch waardevolle elementen in beeld te brengen is de Cultuurhistorische Waardenkaart (CHW) opgesteld.

Volgens de CHW, zoals weergegeven in figuur 13, is de planlocatie niet in een gebied met cultuurhistorisch waardevolle elementen gelegen.

Figuur 13: CHW.
Bron: Provincie Noord Brabant

De Zeelandsedijk is een Historisch Geografische lijn van hoge waarde. Vanaf de Zeelandsedijk wordt de zicht op het plangebied gedomineerd door de bestaande varkensstal. Door de aanleg van een landschappelijke inpassing wordt de aanblik vanaf de Zeelandsedijk verbeterd.

Op circa 500 meter van het plangebied is een molen gelegen. Dit betreft een grondzeiler. Om een goede windvang van deze molen te waarborgen is de maximale bouwhoogte binnen het plangebied met biotoopformule berekend, zie hieronder. Daarbij is uitgegaan van een besloten gebied.

Uit de resultaten blijkt dat gebouwen tot een hoogte van 12,8 meter mogelijk zijn. De maximaal toegestane hoogte in het plangebied bedraagt echter slechts 10 meter.

De planlocatie is gelet op het bovenstaande op voldoende afstand van cultuurhistorisch waardevolle elementen gelegen. Hierdoor zullen met de voorgenomen ontwikkeling geen cultuurhistorische waarden worden aangetast. De bestaande boerderij heeft een streekeigenkarakter. Dit gebouw blijft echter volledig behouden.

4.4.3 Conclusie

Door de uitvoering van dit plan worden geen cultuurhistorische waarden aangetast.

4.5.1 Waterparagraaf

Met ingang van 3 juli 2003 is een watertoets in de vorm van een waterparagraaf en de toelichting hierop een verplicht onderdeel voor ruimtelijke plannen van provincies, regionale openbare lichamen en gemeenten. Met dit besluit wordt de zogenaamde watertoets verankerd in het Besluit van ruimtelijke ordening 1985. Dit houdt in dat de toelichting bij het ruimtelijk plan een beschrijving dient te bevatten van de wijze waarop rekening is gehouden met de gevolgen voor de waterhuishouding. Dit beleid is voortgezet in het huidige Besluit ruimtelijke ordening.

In dit besluit wordt het begrip “waterhuishouding” breed opgevat. Aangesloten wordt bij de definitie zoals die is opgenomen in de Wet waterhuishouding (art. 1Wwh). Zowel het oppervlaktewater als het grondwater valt onder de zorg voor de waterhuishouding. Bij de voorbereiding van een waterparagraaf dienen alle van belang zijnde waterhuishoudkundige aspecten beoordeeld te worden. Naast veiligheid en wateroverlast (waterkwantiteit) zullen ook de gevolgen van het ruimtelijk plan voor de waterkwaliteit en verdroging bezien worden.

4.5.2 Watertoets

De locatie valt binnen waterschap Aa en Maas. Gebruik is gemaakt van de digitatle watertoets. De resultaten van deze toets zijn hieronder weergegeven.
Ruimte maken voor water: dat is de kern van het waterbeleid voor de 21e eeuw. Met de ondertekening van de Startovereenkomst Waterbeheer op 14 februari 2001 door rijk, provincies, gemeenten en waterschappen, werd de watertoets van toepassing verklaard op ruimtelijke plannen. Vanaf 1 november 2003 is deze juridisch verankerd in het Besluit op de ruimtelijke ordening (Bro). Provincie Noord-Brabant heeft de watertoets opgenomen in haar Interim structuurvisie en de Paraplunota.
De toets omvat het gehele proces van vroegtijdig informeren, adviseren, afwegen en uiteindelijk beoordelen van de in ruimtelijke plannen voorkomende waterhuishoudkundige aspecten. Het doel van de watertoets is dat de waterbelangen evenwichtig worden meegewogen in het planvormingsproces. Hierbij wordt een veilig, gezond en duurzaam watersysteem nagestreefd. Zowel waterkwantiteits- als waterkwaliteitsaspecten zijn daarbij belangrijk.

4.5.3 Conclusie

Er vindt slechts een geringe toename plaats van verhard oppervlak. Het plan voorziet voldoende in bergingsvoorzieningen.

6.2.1 De toelichting

De toelichting wordt opgesteld volgens artikel 3.1.6 van het Besluit ruimtelijke ordening (Bro). Hier staat, in het kort, dat in de toelichting verslag gedaan moet worden van de gemaakte keuzes in het plan. Voor een ontwikkelingsgericht plan vraagt dat een andere motivatie dan voor op beheer gerichte plannen (een plan kan ook zowel ontwikkelingsgericht zijn voor het ene deel en voor een ander deel beheergericht). Ook moet ingegaan worden op het aspect water, de afstemming met andere overheden (indien nodig), het onderzoek voor zover nodig voor de uitvoerbaarheid, de wijze waarop inspraak is verricht (indien nodig). Als er bij het bestemmingsplan een milieu-effect rapport is gemaakt hoeft niet ingegaan te worden op monumentale en/of andere waarden in het plangebied noch de milieukwaliteit in het gebied, want dat gebeurt in dat geval in het milieu-effect rapport. Via de toelichting wordt zo inzicht gegeven in de twee eisen uit artikel 3.1 van de Wet ruimtelijke ordening (Wro).

Centraal in de toelichting moet staan waarom de functies als opgenomen op de plankaart, met de bijhorende regels, de mogelijkheden bieden en waarom dit past op die locatie.

Bijlagen bij de toelichting:

Bij de toelichting kunnen bijlagen opgenomen zijn. Die bijlagen maken een onlosmakelijk onderdeel uit van het bestemmingsplan zelf. Omdat ze een onlosmakelijk onderdeel zijn van het bestemmingsplan kan de toelichting zelf kort van tekst blijven omtrent het desbetreffende onderwerp. Hierdoor blijft de toelichting zelf kort en daarmee leesbaar. Algemene beleidsdocumenten hoeven vanwege het algemeen geldende karakter niet als bijlage opgenomen te worden bij het bestemmingsplan. Denk aan verschillende sectorale beleidsdocumenten als ook structuurvisies. Een toelichting moet, voor zover het beleidsstuk relevant is voor het plan, aangeven wat de relatie is tussen het bestemmingsplan en dat beleidsdocument.

6.2.2 De planregels

De planregels zijn verdeeld over 4 hoofdstukken:

• 1. Inleidende regels: 
  In dit hoofdstuk worden begrippen verklaard die in de planregels worden gebruikt (artikel 1). Dit gebeurt om een eenduidige uitleg en toepassing van de planregels te waarborgen. Deze begrippen zijn soms erg belangrijk voor een goed inzicht in de gebruiksmogelijkheden. Ook is de wijze waarop gemeten moet worden bij het toepassen van de regels (artikel 2) bepaald;
• 2. Bestemmingsregels:
  In dit hoofdstuk zijn de bepalingen van de bestemmingen opgenomen. Dit gebeurt in alfabetische volgorde. Als er voorlopige bestemmingen, nog uit te werken bestemmingen en/of dubbelbestemmingen zijn, worden die ook in alfabetische volgorde, achter de bestemmingsregels opgenomen. Ieder artikel kent een vaste opzet. Eerst wordt het toegestane gebruik geformuleerd in de bestemmingsomschrijving, vervolgens zijn bouwregels opgenomen. Aansluitend volgen de (mogelijke) afwijkingsmogelijkheden met betrekking tot de bouw en/of het gebruik. Ten slotte zijn (eventuele) omgevingsvergunningen voor het uitvoeren van een werk, geen bouwwerk zijnde of van werkzaamheden opgenomen aangevuld met mogelijke wijzigingsbevoegdheden. Belangrijk om te vermelden is dat naast de bestemmingsregels ook in andere regels relevante informatie staat die mede gelezen en geïnterpreteerd moeten worden. Alleen zo ontstaat een volledig beeld van hetgeen is geregeld;
• 3. Algemene regels: 
  In dit hoofdstuk zijn regels opgenomen met een algemeen karakter die gelden voor het hele plan. Deze moeten daarom altijd goed gelezen worden voordat op basis van de bestemmingregels interpretaties worden verricht. Voorbeelden van algemene regels zijn de anti-dubbeltelregel, algemene procedurebepalingen maar ook regels met betrekking tot mogelijke binnenplanse afwijkingen (een binnenplanse afwijking is, zoals het woord het al zegt, een afwijkingsmogelijkheid van de regels in het bestemmingsplan zelf, dit in tegenstelling tot 'buitenplanse' afwijkingen). In de algemene regels kunnen erg belangrijke bepalingen zijn opgenomen;
• 4. Overgangs- en slotregels: 
  In het laatste hoofdstuk wordt het overgangsrecht geregeld en wordt bepaald hoe het bestemmingsplan heet (de slotregel).

Bijlagen bij de regels:

Bij de regels kunnen bijlagen opgenomen zijn. Die bijlagen maken een onlosmakelijk onderdeel uit van de regels.

6.2.3 De verbeelding

Op de verbeelding worden de bestemmingen weergegeven met daarbij andere bepalingen zoals gebiedsaanduidingen, bouwaanduidingen, bouwvlakken, etc.. Via de bijhorende regels in de planregels wordt bepaald wat hier wel en niet is toegestaan.

*: de verbeelding wordt ook wel plankaart genoemd. Dan wordt hetzelfde bedoeld. Belangrijk te weten is dat een digitaal bestand (een '.gml-bestand') leidend is. Dat digitaal bestand bepaald waar welke bestemming ligt en waar welke aanduidingen etc.. Een afgeleide van dat digitale bestand is bijvoorbeeld een '.pdf-bestand' of een papieren (analoge) verbeelding. Bij twijfel over een '.pdf-bestand' of een papieren versie van de verbeelding geeft het digitale bestand de juridische doorslag.

6.3.1 Bijzonderheden in dit bestemmingsplan

Voorliggend bestemmingsplan bevat de bestemmingen: