Horst

Type plan:	wijzigingsplan
Naam van het plan:	Horst
Status:	ontwerp
Plan identificatie:	NL.IMRO.0225.BPWdruhorst-1702

Toelichting

1 Inleiding

1.1 Aanleiding

Initiatiefnemer is voornemens invulling te geven aan de wijzigingsbevoegdheid die is opgenomen in het geldende bestemmingsplan 'Kom Druten', vastgesteld op 16 mei 2013. Het betreft het realiseren van een woning in wijzigingsgebied 5. Voor deze invulling van de wijzigingsbevoegdheid is het opstellen van een wijzigingsplan noodzakelijk.

1.2 Ligging plangebied

Het plangebied van voorliggend wijzigingsplan bestaat uit een locatie in het noorden van de kern Druten, gemeente Druten. De locatie betreft de achterzijde van het perceel Hooistraat 16/16a. Op de volgende afbeelding is de globale begrenzing van het plangebied weergegeven.

^{Globale begrenzing plangebied}

1.3 Procedure

Voorliggend wijzigingsplan moet de bouw van een woning op een perceel aan de Horst in Druten mogelijk maken. Dit is mogelijk op basis van artikel 32.6 van de planregels van het geldende bestemmingsplan 'Kom Druten'. In dit artikel is aangegeven dat burgemeester en wethouders bevoegd zijn het bestemmingsplan te wijzigen ter plaatse van de aanduiding 'wro-zone - wijzigingsgebied 5'. Voorliggend wijzigingsplan voorziet in een toelichting, planregels en een verbeelding.

1.4 Leeswijzer

Na dit inleidende hoofdstuk wordt in hoofdstuk 2 het initiatief toegelicht. In hoofdstuk 3 wordt ingegaan op het relevante beleid. Hoofdstuk 4 licht de haalbaarheid van het wijzigingsplan toe aan de hand van de wijzigingsbevoegdheid conform de geldende bestemmingsplanregels. In hoofdstuk 5 wordt het project inhoudelijk op haalbaarheid getoetst aan de hand van het geldende beleid en milieuwetgeving. Tot slot bevatten hoofdstuk 6 de economische en hoofdstuk 7 de maatschappelijke uitvoerbaarheid van het plan.

2 Planbeschrijving

Tot enige tijd geleden was op dit perceel een oude opslagloods met bijbehorende verharding aanwezig. Deze loods is inmiddels gesloopt. Initiatiefnemer is nu voornemens op de locatie een vrijstaande woning met garage te realiseren. De volgende afbeelding toont de toekomstige situatie van het plangebied.

^{Toekomstige inrichting plangebied}

3 Beleidskader

In hoofdstuk 2 van het bestemmingsplan 'Kom Druten' is reeds een beschrijving gegeven van het rijks-, provinciaal, regionaal en gemeentelijk beleid dat op het gebied van toepassing is. De wijzigingsbevoegdheid uit het bestemmingsplan 'Kom Druten' is reeds getoetst aan dit beleid. Wanneer aan de voorwaarden van de wijzigingsbevoegdheid wordt voldaan kan gesteld worden dat het wijzigingsplan in overeenstemming is met het beleid zoals beschreven in het bestemmingsplan 'Kom Druten'. Gezien de recente vaststellingsdatum van dit bestemmingsplan is er ook geen recenter beleid waaraan het wijzigingsplan nog getoetst dient te worden.

4 Haalbaarheid van het wijzigingsplan

4.1 Wijzigingsbevoegdheid

Het plangebied ligt in het bestemmingsplan 'Kom Druten'. Dit bestemmingsplan is op 16 mei 2013 vastgesteld door de raad van de gemeente Druten. De volgende afbeelding toont een fragment van de verbeelding van dit bestemmingsplan.

^{Fragment verbeelding geldend bestemmingsplan}

Uit raadpleging van de verbeelding blijkt dat de locatie de bestemmingen 'Wonen' en 'Tuin' heeft. Daarnaast heeft de locatie de gebiedsaanduiding 'wro-zone - wijzigingsgebied 5'. Met betrekking tot deze wijzigingsbevoegdheid is in artikel 32.6 van de geldende bestemmingsplanregels opgenomen dat burgemeester en wethouders bevoegd zijn ter plaatste van de aanduiding 'wro-zone - wijzigingsgebied 5' het plan te wijzigen ten behoeve van maximaal 1 grondgebonden woning met bijbehorende groen- en verkeersvoorzieningen, indien voldaan wordt aan de volgende voorwaarden:

De goot- en bouwhoogte mag niet meer bedragen dan 7 m respectievelijk 10 m.
De loods die op het perceel aanwezig is, dient te worden verwijderd.
De woning heeft niet een zodanige verkeersaantrekkende werking, dat deze leidt tot een nadelige beïnvloeding van de normale afwikkeling van het verkeer.
Er dient te worden voldaan aan de parkeernormen zoals opgenomen in de Nota parkeernormen.
Er bestaan geen milieuhygiënische belemmeringen met betrekking tot het gebruik van de gronden voor woningen, waarbij rekening moet worden gehouden met de specifieke omstandigheden, die samenhangen met de betreffende locatie.
De woningbouw dient te passen binnen het gemeentelijke volkshuisvestingsbeleid.
De ontwikkeling dient inpasbaar te zijn vanuit stedenbouwkundig-ruimtelijk oogpunt.
Er dient rekening te worden gehouden met de gevolgen voor de waterhuishouding (waterkwaliteit en -kwantiteit).

4.2 Toetsing aan de wijzigingsbevoegdheid

Om de woning toe te staan dient te worden voldaan aan de voorwaarden zoals deze zijn opgenomen in artikel 32.6 van de planregels van het geldende bestemmingsplan 'Kom Druten'. Deze voorwaarden zijn verwoord in toelichting paragraaf 4.1. Onderstaand wordt per voorwaarde op welke wijze wordt voldaan aan de betreffende voorwaarde.

Voorwaarde a

Op de verbeelding behorende bij dit wijzigingsplan is een goothoogte van 7 meter en een bouwhoogte van 10 meter opgenomen. Er wordt daarmee voldaan aan de gestelde voorwaarde.

Voorwaarde b

De loods die op deze locatie aanwezig was, is inmiddels gesloopt.

Voorwaarde c

De woning wordt direct ontsloten op de Horst. Deze weg heeft een dusdanige capaciteit dat de toevoeging van één woning (en daarmee circa 8 verkeersbewegingen per etmaal) geen invloed zal hebben op een normale afwikkeling van het verkeer op de Horst.

Voorwaarde d

Volgens de Nota Parkeernormen van de gemeente Druten zullen, ten behoeve van de woning, 2 parkeerplaatsen op eigen terrein gerealiseerd moeten worden. In onderhavig geval is hier voldoende ruimte voor en zal derhalve geen beroep op de openbare ruimte gedaan worden voor het parkeren.

Voorwaarde e

In toelichting paragraaf 5.1 wordt op de milieuhygiënische haalbaarheid van het bestemmingsplan ingegaan. Algehele conclusie van deze paragraaf is dat er geen milieuhygiënische belemmeringen zijn voor de realisatie van de woning.

Voorwaarde f

In het ontwerp van de Structuurvisie Druten is ervoor gekozen om de woningbouwbehoefte vorm te geven door per kern de eigen behoefte te realiseren. Daarbij wordt zoveel mogelijk de voorkeur gegeven aan inbreidingslocaties in invulling van open plekken in lintbebouwing. De locatie aan de Horst vormt zo'n inbreidingslocatie. Tevens wordt in de Structuurvisie Druten ruimte geboden aan particulier opdrachtgeverschap. Met de ontwikkeling van de woning aan de Horst wordt hiervan gebruikt gemaakt. De ontwikkeling is derhalve passend binnen het volkshuisvestingsbeleid uit het ontwerp van de Structuurvisie Druten.

Voorwaarde g

De kavel is gelegen aan de westzijde van de Horst. De kavel vormt de ruimtelijke overgang tussen de woning op de hoek van de Hooistraat/de Horst en de dijkwoningen ten noorden van de kavel gelegen. Door de voorzijde van de woning te oriënteren op de Horst wordt het ruimtelijke beeld van deze straat ter plaatse sterk verbeterd. Bovendien wordt beter aangesloten bij de dijkwoningen door de voorgevelrooilijn meer naar de straat te leggen. De positie van de woning op de kavel vormt zo een beter geheel, waardoor tevens een aantrekkelijke achtertuin ontstaat dat het omgevingsbeeld ten goede komt. Bebouwingstypologisch wordt aangesloten bij de omgeving. Al met al is zowel stedenbouwkundig als ruimtelijk sprake van een zorgvuldige inpassing.

Voorwaarde h

In toelichting paragraaf 5.2 wordt op deze voorwaarde nader ingegaan. Conclusie van deze paragraaf is dat er geen nadelige gevolgen optreden voor de waterhuishouding ter plaatse.

4.3 Conclusie

Geconcludeerd kan worden dat het initiatief voldoet aan de voorwaarden van de wijzigingsbevoegdheid. Het college kan dan ook door middel van dit wijzigingsplan de bestemming wijzigen.

5 Omgevingsaspecten

In het kader van een 'goede' ruimtelijke ordening moet het aantoonbaar zijn dat een nieuwe ontwikkeling uitvoerbaar is. Hiervoor moeten de milieutechnische gevolgen in beeld gebracht worden. Omdat gebruik gemaakt wordt van de wijzigingsbevoegdheid, zoals deze in het geldende bestemmingsplan is opgenomen, kan verwezen worden naar de toelichting behorende bij het bestemmingsplan. Hierin is gemotiveerd dat de wijzigingsbevoegdheid voldoet aan een goede ruimtelijke ordening. In dit hoofdstuk worden per milieuaspect de gevolgen beschreven en de eventueel noodzakelijke onderliggende haalbaarheidsonderzoeken toegelicht.

5.1 Milieu

5.1.1 Bodem

In het kader van een wijzigingsplan dient aangetoond te worden dat de kwaliteit van de bodem en het grondwater in het plangebied in overeenstemming zijn met het beoogde gebruik. Dit is geregeld in de Wet Bodembescherming. De bodemkwaliteit kan namelijk van invloed zijn op de beoogde functie van het plangebied. Indien sprake is van een functiewijziging zal er in veel gevallen een bodemonderzoek moeten worden uitgevoerd op de planlocatie. Middels dit onderzoek kan in beeld worden gebracht of de bodemkwaliteit en de beoogde functie van het plangebied bij elkaar passen.

Planspecifiek

Voor het kadastrale perceelsnummer 3384, waar deze locatie onderdeel van uitmaakt, is in 2001 een verkennend en nader bodemonderzoek uitgevoerd, zie bijlage 1. Uit het veldonderzoek bleek dat op vrijwel de gehele locatie sprake is van een geroerde bodemlaag waarin een licht en lokaal matige bijmenging van puindeeltjes aanwezig is. Het laboratoriumonderzoek laat zien dat in de geroerde bovengrond (tot een diepte van 0,8 a 1,0 m) voor diverse zware metalen en PAK overschrijdingen van de streefwaarden zijn aangetoond. Op drie boorlocaties is sprake van interventiewaarde-overschrijdingen van de metalen zink, lood en koper. Daarnaast zijn voor lood en zink gehaltes aangetoond boven de toetsingscriteria voor de uitvoering van een nader bodemonderzoek. De verwachting is dat de verontreiniging met zware metalen, zoals in het onderzoek zijn aangetoond, puntverontreinigingen van geringe omvang (circa 5-10 m³) betreffen.

Ter plaatse van de voormalige standplaats van een lekkende vrachtauto is in de bodemlaag van 0,2 tot 0,9 m-mv een lichte oliegeur waargenomen. In het zintuiglijk meest verdacht grondmonster is voor minerale olie een gehalte aangetroffen boven het toetsingscriterium voor de uitvoering van een nader bodemonderzoek. Op basis van de zintuigelijke waarnemingen wordt verwacht dat de verontreiniging met minerale olie beperkt van omvang is (maximaal 5 m³).

In de kleiige ondergrond blijken overschrijdingen van de streefwaarden voor lood en zink. In het grondwater is voor chroom een licht verhoogde concentratie ten opzichte van de streefwaarde gemeten.

Op basis van de onderzoeksresultaten van het verkennend bodemonderzoek, dient de hypothese 'verdachte locatie' te worden gehandhaafd. Het nader onderzoek heeft uitgewezen dat de omvang van de verontreiniging boven de interventiewaarde voor één enkele parameter kleiner is dan 25 m³ zodat er geen sprake is van een geval van ernstige bodemverontreiniging. Op grond van de Wet bodembescherming is er derhalve geen sprake van een saneringsnoodzaak. Vanwege de herinrichting van de locatie is echter besloten tot de uitvoering van sanering van de verontreiniging met minerale olie. Deze sanering is op 18 februari 2014 uitgevoerd. Uit de evaluatie van de bodemsanering, zie bijlage 2, blijkt dat de verontreiniging met minerale olie volledig is verwijderd.

Op locatie was ook puin aangetroffen met asbestresten. Gezien het feit dat het materiaal geen bodem betreft (>50% bodemvreemd materiaal) is de Wet bodembescherming hierop niet van toepassing. Ook is het Besluit Asbestwegen niet van toepassing omdat het geen toepassingen betreft die voor het rijverkeer bestemd zijn. In de kader van de verkoop van het perceel is het asbesthoudend puin gesaneerd. Door Envita is vervolgens een plan van aanpak opgesteld voor de sanering (kenmerk 203660-12/R02 d.d. 29-4-2014). Het plan van aanpak is voorgelegd aan gemeente Druten c.q. de omgevingsdienst ODRN. In een email d.d. 1 mei 2014 heeft de gemeente c.q. de omgevingsdienst te kennen gegeven zich te kunnen vinden in de voorgestelde aanpak. Vervolgens is de sanering uitgevoerd en gereed gemeld. Op 20 mei 2014 heeft het bevoegd gezag aangegeven dat de sanering volgens het plan van aanpak is uitgevoerd en daarmee de sanering is afgerond.

5.1.2 Luchtkwaliteit

In de Wet Milieubeheer gaat paragraaf 5.2 over luchtkwaliteit. Deze paragraaf vervangt het Besluit Luchtkwaliteit 2005 en staat ook wel bekend als de ‘Wet luchtkwaliteit’. De Wet luchtkwaliteit introduceert het onderscheid tussen 'kleine' en 'grote' projecten. Kleine projecten dragen 'niet in betekenende mate' (NIBM) bij aan de verslechtering van de luchtkwaliteit. Een paar honderd grote projecten dragen juist wel 'in betekenende mate' bij aan de verslechtering van de luchtkwaliteit. Het gaat hierbij vooral om bedrijventerreinen en infrastructuur (wegen).

Wat het begrip 'in betekenende mate' precies inhoudt, staat in een de algemene maatregel van bestuur ‘Niet in betekenende mate bijdragen’ (Besluit NIBM). Op hoofdlijnen komt het erop neer dat 'grote' projecten die jaarlijks meer dan 3 procent bijdragen aan de jaargemiddelde norm voor fijn stof en stikstofdioxide (1,2 microgram per m³) een 'betekenend' negatief effect hebben op de luchtkwaliteit. 'Kleine' projecten die minder dan 3 procent bijdragen, kunnen doorgaan zonder toetsing. Dat betekent bijvoorbeeld dat lokale overheden een woonwijk van minder dan 1.500 huizen of een kantoor van minder dan 100.000 m2 bvo niet hoeven te toetsen aan de normen voor luchtkwaliteit. Deze kwantitatieve vertaling naar verschillende functies is neergelegd in de Regeling 'niet in betekenende mate bijdragen'.

Een belangrijk onderdeel voor de verbetering van de luchtkwaliteit is het Nationale Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL). Binnen dit NSL, dat sinds 1 augustus 2009 in werking is, werken het Rijk, de provincies en gemeenten samen om de Europese eisen voor luchtkwaliteit te realiseren.

Besluit gevoelige bestemmingen

Op 16 januari 2009 is het Besluit gevoelige bestemmingen in werking getreden. Het Besluit gevoelige bestemmingen is gebaseerd op artikel 5.16a van de Wet milieubeheer. Met het Besluit wordt de vestiging van zogeheten 'gevoelige bestemmingen' in de nabijheid van provinciale- en rijkswegen beperkt. Dit heeft consequenties voor de ruimtelijke ordening.

Het Besluit is gericht op bescherming van mensen met een verhoogde gevoeligheid voor fijn stof (PM10) en stikstofdioxide (NO2), in het bijzonder kinderen, ouderen en zieken. Indien een project betrekking heeft op een gevoelige bestemming en geheel of gedeeltelijk is gelegen op een afstand van 300 meter aan weerszijden van rijkswegen en 50 meter langs provinciale wegen (gemeten vanaf de rand van de weg) mag het totaal aantal mensen dat hoort bij een gevoelige bestemming niet toenemen als overschrijding van de grenswaarden voor PM10 of NO2 dreigt/plaatsvindt.

De volgende gebouwen met de bijbehorende terreinen zijn aangemerkt als gevoelige bestemming:

scholen;
kinderdagverblijven;
verzorgings-, verpleeg- en bejaardentehuizen.

Het gaat hierbij niet om bestemmingen in de meest enge zin van het woord, maar om alle vergelijkbare functies, ongeacht de exacte aanduiding ervan in bestemmingsplannen en andere besluiten.

In het kader van het opstellen van een bestemmingsplan moeten er twee aspecten in beeld gebracht worden. Ten eerste of de luchtkwaliteit de nieuwe functie toelaat. Ten tweede moet bekeken worden of het plan de luchtkwaliteit ‘niet in betekenende mate’ verslechtert. Indien het plan wel ‘in betekenende mate’ bijdraagt aan verslechtering van de luchtkwaliteit, is het van belang om te toetsen of de grenswaarden niet overschreden worden. Indien geen overschrijding van de grenswaarden plaatsvindt, kan het plan alsnog gerealiseerd worden.

Planspecifiek

Wonen wordt in het Besluit gevoelige bestemmingen niet gezien als een gevoelige bestemming. Daarnaast kan de realisatie van een woning, gezien de zeer beperkte omvang, aangemerkt worden als een project van 'niet in betekenende mate bijdragen'. Toetsing van het aspect luchtkwaliteit is daardoor, op grond van artikel 4 van de Regling NIBM niet noodzakelijk. Het project heeft 'niet in betekenende mate' invloed op de luchtkwaliteit ter plaatse.

5.1.3 Geluid

De mate waarin het geluid, het woonmilieu mag belasten, is geregeld in de Wet geluidhinder (Wgh). De kern van de wet is dat geluidsgevoelige objecten worden beschermd tegen geluidhinder uit de omgeving. In de Wgh worden de volgende objecten beschermd (artikel 1 Wgh):

woningen;
geluidsgevoelige terreinen (terreinen die behoren bij andere gezondheidszorggebouwen dan categorale en academische ziekenhuizen, verpleeghuizen, woonwagenstandplaatsen);
andere geluidsgevoelige gebouwen, waaronder onderwijsgebouwen, ziekenhuizen en verpleeghuizen, andere gezondheidszorggebouwen dan ziekenhuizen en verpleeghuizen die zijn aangegeven in artikel 1.2 van het Besluit geluidhinder (Bgh):
- verzorgingstehuizen;
- psychiatrische inrichtingen;
- medisch centra;
- poliklinieken;
- medische kleuterdagverblijven.

Het beschermen van deze geluidsgevoelige objecten gebeurt aan de hand van vastgestelde zoneringen. De belangrijkste geluidsbronnen die in de Wet geluidhinder worden geregeld zijn: industrielawaai, wegverkeerslawaai en spoorweglawaai. Verder gaat deze wet onder meer ook in op geluidwerende voorzieningen en geluidbelastingkaarten en actieplannen.

Planspecifiek

In het kader van het geldende (moeder)bestemmingsplan is voor de wijzigingslocatie geen ontheffing hogere grenswaarde aangevraagd. Doordat een dergelijke ontheffing niet is aangevraagd kan gesteld worden dat ter plaatse van de wijzigingslocatie voldaan wordt aan de voorkeursgrenswaarde.

5.1.4 Bedrijven en milieuzonering

Het aspect bedrijven en milieuzonering gaat in op de invloed die bedrijven kunnen hebben op hun omgeving. Deze invloed is afhankelijk van de afstand tussen een gevoelige bestemming en de bedrijvigheid. Milieugevoelige bestemmingen zijn gebouwen en terreinen die naar hun aard bestemd zijn voor het verblijf van personen gedurende de dag of nacht of een gedeelte daarvan (bijvoorbeeld woningen). Daarnaast kunnen ook landelijke gebieden en/of andere landschappen belangrijk zijn bij een zonering tot andere, minder gevoelige, functies zoals bedrijven.

Bij een ruimtelijke ontwikkeling kan sprake zijn van reeds aanwezige bedrijvigheid en van nieuwe bedrijvigheid. Milieuzonering zorgt er voor dat nieuwe bedrijven een juiste plek in de nabijheid van de gevoelige functie krijgen en dat de (nieuwe) gevoelige functie op een verantwoorde afstand van bedrijven komen te staan. Doel hiervan is het waarborgen van de veiligheid en het garanderen van de continuïteit van de bedrijven als ook een goed klimaat voor de gevoelige functie.

Milieuzonering beperkt zich tot milieuaspecten met een ruimtelijke dimensie zoals: geluid, geur, gevaar en stof. De mate waarin de milieuaspecten gelden en waaraan de milieucontour wordt vastgesteld, is voor elk type bedrijvigheid verschillend. De 'Vereniging van Nederlandse Gemeenten' (VNG) geeft sinds 1986 de publicatie 'Bedrijven en Milieuzonering' uit. In deze publicatie is een lijst opgenomen, met daarin de minimale richtafstanden tussen een gevoelige bestemming en bedrijven. Indien van deze richtafstanden afgeweken wordt dient een nadere motivatie gegeven te worden waarom dat wordt gedaan.

Het belang van milieuzonering wordt steeds groter aangezien functiemenging steeds vaker voorkomt. Hierbij is het motto: 'scheiden waar het moet, mengen waar het kan'. Het scheiden van milieubelastende en milieugevoelige bestemmingen dient twee doelen:

het reeds in het ruimtelijk spoor voorkomen of zoveel mogelijk beperken van hinder en gevaar bij gevoelige bestemmingen;
het bieden van voldoende zekerheid aan de milieubelastende activiteiten (bijvoorbeeld bedrijven) zodat zij de activiteiten duurzaam, en binnen aanvaardbare voorwaarden, kunnen uitoefenen.

Planspecifiek

In het kader van het geldende (moeder)bestemmingsplan is onderzoek gedaan naar de aanwezigheid van hinderlijke bedrijven in de omgeving van de wijzingslocaties. Hieruit blijkt dat op de wijzingslocaties voor woningen geen sprake is van hinder van bedrijvigheid in de omgeving van de locaties. Desalniettemin wordt het plangebied nader onderzocht.

^{Uitsnede vigerend bestemmingsplan 'Kom Druten', plangebied binnen rode kader}

Zoals zichtbaar op voorgaande afbeelding is het plangebied omgeven door gronden met de bestemmingen 'Gemengd', 'Wonen', 'Bedrijf' en 'Maatschappelijk'. Vanwege de diversiteit aan bestemmingen rond het plangebied kan de omgeving worden aangemerkt als 'gemengd gebied'. Zoals in de VNG publicatie staat vermeld, kan bij het type gemengd gebied de richtafstand met één afstandsstap worden verlaagd. De dichtstbijzijnde bedrijven/inrichtingen zijn:

Adres	Inrichting	SBI-2008	Milieu catergorisering	Richtafstand gemengd gebied	Afstand tot plangebied
Horst 1	Kringloopwinkel	4724	1	0 m	10 m
Hooistraat 22	Restaurant	561	1	0 m	10 m
Hooistraat 32	Clubhuis	94991	2	10 m	160 m

In onderhavig plan gaat het om de ontwikkeling van een woonfunctie. De verwachting is dat deze bestemming geen belemmering vormt voor de omliggende functies en vice versa. Het aspect milieuzonering vormt geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van de voorgenomen ontwikkeling.

5.1.5 Externe veiligheid

Sommige activiteiten brengen risico's op zware ongevallen met mogelijk grote gevolgen voor de omgeving met zich mee. Externe veiligheid richt zich op het beheersen van deze risico's. Het gaat daarbij om onder meer de productie, opslag, transport en het gebruik van gevaarlijke stoffen. Dergelijke activiteiten kunnen een beperking opleggen aan de omgeving. Door voldoende afstand tot de risicovolle activiteiten aan te houden kan voldaan worden aan de normen. Aan de andere kant is de ruimte schaars en het rijksbeleid erop gericht de schaarse ruimte zo efficiënt mogelijk te benutten. Het ruimtelijk beleid en het externe veiligheidsbeleid moeten dus goed worden afgestemd. De wetgeving rond externe veiligheid richt zich op de volgende risico’s:

risicovolle (Bevi-)inrichtingen;
vervoer gevaarlijke stoffen door buisleidingen;
vervoer gevaarlijke stoffen over weg, water of spoor.

Daarnaast wordt er in de wetgeving onderscheid gemaakt tussen de begrippen kwetsbaar en beperkt kwetsbaar en plaatsgebonden risico en groepsrisico.

Kwetsbaar en beperkt kwetsbaar

Kwetsbaar zijn onder meer woningen, onderwijs- en gezondheidsinstellingen, kinderopvang- en dagverblijven en grote kantoorgebouwen (>1.500 m²). Beperkt kwetsbaar zijn onder meer kleine kantoren, winkels en horeca. De volledige lijst wat onder (beperkt) kwetsbaar wordt verstaan is in het Besluit externe veiligheid inrichtingen (Bevi) opgenomen.

Plaatsgebonden risico en groepsrisico

Het plaatsgebonden risico wordt uitgedrukt in een contour van 10-6 als grenswaarde. Het realiseren van kwetsbare objecten binnen deze contour is niet toegestaan. Het realiseren van beperkt kwetsbare objecten binnen deze contour is in principe ook niet toegestaan. Echter, voor beperkte kwetsbare objecten is deze 10-6 contour een richtwaarde. Mits goed gemotiveerd kan worden afgeweken van deze waarde tot de 10-5 contour.

Het groepsrisico is gedefinieerd als de cumulatieve kansen per jaar dat ten minste 10, 100 of 1.000 personen overlijden als rechtstreeks gevolg van hun aanwezigheid in het invloedsgebied van een inrichting en een ongewoon voorval binnen die inrichting waarbij een gevaarlijke stof betrokken is. Het groepsrisico wordt niet in contouren vertaald, maar wordt weergegeven in een grafiek. In de grafiek wordt de groepsgrootte van aantallen slachtoffers (x-as) uitgezet tegen de cumulatieve kans dat een dergelijke groep slachtoffer wordt van een ongeval (y-as). Voor het groepsrisico geldt geen grenswaarde, maar een zogenaamde oriëntatiewaarde. Daarnaast geldt voor het groepsrisico een verantwoordingsplicht. Het bevoegd gezag moet aangeven welke mogelijkheden er zijn om het groepsrisico in de nabije toekomst te beperken, het moet aangeven op welke manier hulpverlening, zelfredzaamheid en bestrijdbaarheid zijn ingevuld. Het bevoegd gezag moet tevens aangeven waarom de risico's verantwoord zijn, en de veiligheidsregio moet in de gelegenheid zijn gesteld een brandweeradvies te geven. Hierbij geldt hoe hoger het groepsrisico, hoe groter het belang van een goede groepsrisicoverantwoording.

Risicovolle (Bevi-)inrichtingen

Voor (de omgeving van) de meest risicovolle bedrijven is het Besluit externe veiligheid inrichtingen (Bevi) van belang. Het Bevi legt veiligheidsnormen op aan bedrijven die een risico vormen voor mensen buiten de inrichting. Het Bevi is opgesteld om de risico's, waaraan burgers in hun leefomgeving worden blootgesteld vanwege risicovolle bedrijven, te beperken. Het besluit heeft tot doel zowel individuele als groepen burgers een minimaal (aanvaard) beschermingsniveau te bieden. Via een bijhorende ministeriële regeling (Revi) worden diverse veiligheidsafstanden tot kwetsbare en beperkt kwetsbare objecten gegeven. Aanvullend op het Bevi zijn in het Vuurwerkbesluit en het Activiteitenbesluit (Besluit algemene regels inrichtingen milieubeheer) veiligheidsafstanden genoemd die rond minder risicovolle inrichtingen moeten worden aangehouden.

Vervoer gevaarlijke stoffen door buisleidingen

Met betrekking tot het beleid en de regelgeving voor het vervoer van gevaarlijke stoffen door buisleidingen zijn er de afgelopen jaren verschillende ontwikkelingen geweest. Zo is er een nieuw Besluit externe veiligheid buisleidingen (Bevb) en een Structuurvisie buisleidingen. Deze structuurvisie bevat een lange termijnvisie op het buisleidingentransport van gevaarlijke stoffen.

Het Bevb en de bijbehorende Regeling externe veiligheid buisleidingen (Revb) zijn op 1 januari 2011 in werking getreden. Het Bevb regelt onder andere welke veiligheidsafstanden moeten worden aangehouden rond buisleidingen met gevaarlijke stoffen. Op basis van het Bevb wordt het voor gemeenten verplicht om bij de vaststelling van een ruimtelijk plan, op basis waarvan de aanleg van een buisleiding of een kwetsbaar object of een risicoverhogend object mogelijk is, de grenswaarde voor het plaatsgebonden risico in acht te nemen en het groepsrisico te verantwoorden.

Vervoer gevaarlijke stoffen over weg, water en spoor

Het Besluit externe veiligheid transportroutes (Bevt) stelt regels aan transportroutes en de omgeving daarvan. Zo moet een basisveiligheidsniveau rond transportassen (plaatsgebonden risico) en een transparante afweging van het groepsrisico worden gewaarborgd.

Als onderdeel van het Bevt is op 1 april 2015 tevens het basisnet in werking getreden. Het basisnet verhoogt de veiligheid van mensen die wonen of werken in de buurt van rijksinfrastructuur (auto-, spoor- en vaarwegen) waarover gevaarlijke stoffen worden vervoerd. In de regeling ligt vast wat de maximale risico’s voor omwonenden mogen zijn. Die begrenzing was er tot nu toe niet. Bovendien zorgt het basisnet ervoor dat gevaarlijke stoffen tussen de belangrijkste industriële locaties in Nederland en het buitenland vervoerd kunnen blijven worden.

Indien een ruimtelijk plan betrekking heeft op een gebied dat geheel of gedeeltelijk gelegen is binnen 200 m van een (basisnet)transportroute voor gevaarlijke stoffen, moet in de toelichting ingegaan worden op de dichtheid van personen in het invloedsgebied van de transportroute op het tijdstip waarop het plan wordt vastgesteld. Hierbij moet rekening worden gehouden met de personen die a) in dat gebied reeds aanwezig zijn, b) in dat gebied op grond van het geldende bestemmingsplan redelijkerwijs te verwachten zijn en c) de redelijkerwijs te verwachten verandering van de dichtheid van personen in het gebied waarop dat plan betrekking heeft.

Planspecifiek

De volgende afbeelding toont een fragment van de risicokaart.

^{Fragment risicokaart}

Uit raadpleging van de risicokaart blijkt dat in de directe omgeving van het plangebied een risicovolle inrichting aanwezig is. Het gaat om het bedrijf Van Mulekom met een opslag voor explosieve stoffen. In mei 2014 is dit bedrijf verplaatst naar de Nijverheidsweg 13B te Druten. De risicokaart is hierop nog niet aangepast.

Omdat het bedrijf verplaatst is is er ook geen belemmering meer voor de nieuwbouw van de beoogde woning.

5.2 Water

5.2.1 Generiek beleid

Op Rijksniveau en Europees niveau zijn de laatste jaren veel plannen en wetten gemaakt met betrekking tot water. De belangrijkste hiervan zijn het Waterbeleid voor de 21^e eeuw, de Waterwet en het Nationaal Waterplan.

Waterbeleid voor de 21^e eeuw

De Commissie Waterbeheer 21^ste eeuw heeft in augustus 2000 advies uitgebracht over het toekomstige waterbeleid in Nederland. De adviezen van de commissie staan in het rapport ‘Anders omgaan met water, Waterbeleid voor de 21^ste eeuw’ (WB21). De kern van het rapport WB21 is dat water de ruimte moet krijgen, voordat het die ruimte zelf neemt. In het Waterbeleid voor de 21^e eeuw worden twee principes (drietrapsstrategieën) voor duurzaam waterbeheer geïntroduceerd:

vasthouden, bergen en afvoeren: dit houdt in dat overtollig water zoveel mogelijk bovenstrooms wordt vastgehouden in de bodem en in het oppervlaktewater. Vervolgens wordt zo nodig het water tijdelijk geborgen in bergingsgebieden en pas als vasthouden en bergen te weinig opleveren wordt het water afgevoerd.
schoonhouden, scheiden en zuiveren: hier gaat het erom dat het water zoveel mogelijk schoon wordt gehouden. Vervolgens worden schoon en vuil water zoveel mogelijk gescheiden en als laatste komt het zuiveren van verontreinigd water aan het bod.

Waterwet

Centraal in de Waterwet staat een integraal waterbeheer op basis van de ‘watersysteembenadering’. Deze benadering gaat uit van het geheel van relaties binnen watersystemen. Denk hierbij aan de relaties tussen waterkwaliteit, -kwantiteit, oppervlakte- en grondwater, maar ook aan de samenhang tussen water, grondgebruik en watergebruikers. Het doel van de waterwet is het integreren van acht bestaande wetten voor waterbeheer. Door middel van één watervergunning regelt de wet het beheer van oppervlaktewater en grondwater en de juridische implementatie van Europese richtlijnen, waaronder de Kaderrichtlijn Water. Via de Waterwet gelden verschillende algemene regels. Niet alles is onder algemene regels te vangen en daarom is er de integrale watervergunning. In de integrale watervergunning gaan zes vergunningen uit eerdere wetten (inclusief keurvergunning) op in één aparte watervergunning.

Nationaal Waterplan

Op basis van de Waterwet is het Nationaal Waterplan vastgesteld door het kabinet. Het Nationaal Waterplan geeft op hoofdlijnen aan welk beleid het Rijk in de periode 2009 - 2015 voert om te komen tot een duurzaam waterbeheer. Het Nationaal Waterplan richt zich op bescherming tegen overstromingen, beschikbaarheid van voldoende en schoon water en de diverse vormen van gebruik van water. Het geeft maatregelen die in de periode 2009-2015 genomen moeten worden om Nederland ook voor toekomstige generaties veilig en leefbaar te houden en de kansen die water biedt te benutten.

5.2.2 Beleid Waterschap Rivierenland

Het speerpunt van het beleid van het Waterschap Rivierenland is 'duurzaam en klimaatbewust'. Om een duurzaam en klimaatbewust waterbeheer te kunnen realiseren, beschikt het waterschap over een klimaatneutraal kantoor, koopt men duurzaam materiaal in, levert het duurzaam terreinbeheer en duurzame energiemaatregelen. Het Waterschap Rivierenland is het eerste waterschap in Nederland dat is toe getreden tot het klimaatverbond. Dit instituut verenigt Nederlandse overheidsorganisaties die daadkrachtig werken aan het verankeren van een beter klimaatbeleid en de uitvoering ervan op lokaal niveau. Het lidmaatschap moet zorgen voor nieuwe inspiratie voor de ingeslagen weg van duurzaamheid.

In het kader van de speerpunten van het beleid is het waterschap verantwoordelijk voor, en werkt het voortvarend aan, een duurzaam waterbeheer voor een veilig en leefbaar Rivierenland. Hierbij heeft het een visie die bestaat uit een missie, een aantal kernwaarden en een toekomstbeeld. De kerntaak is het waterbeheer in Rivierenland. Wederom is het aspect veiligheid een belangrijk onderdeel. Het uitvoeren van de taken doet het waterschap door middel van het inzetten van technische middelen en bijzondere capaciteiten, te weten: dijkbeheer, muskusrattenbestrijding, beheer van watersystemen, waterzuivering, vaarwegenbeheer en grondwaterbeheer. Het waterschap draagt de verantwoordelijkheid bij het inzetten van de middelen en beschikt over de noodzakelijke kennis om tot een juiste inzet te komen.

Waterbeheerplan 2010-2015

Vanaf 22 december 2009 is het Waterbeheerplan 2010-2015 van kracht. Het beheerplan gaat in op het waterbeheer in het hele plangebied en omvat alle watertaken van het waterschap: waterkwantiteit, waterkwaliteit, waterkering en waterketen. Het nieuwe plan bouwt voort op het bestaande beleid uit de voorgaande waterbeheerplannen. In het plan worden ook nieuwe onderwerpen aangehaald, te weten:

Maatregelen voor zwemwater;
Maatregelen voor de natuur:
- in Natura-2000 gebieden, beschermd vanuit de Vogelrichtlijn of de Habitatrichtlijn;
- in TOP-lijstgebieden, waar verdroging met voorrang aangepakt wordt;
- in waterparels, door de provincie aangewezen beschermde natte natuur;
Normen studies aan de hand van de nieuwe klimaatscenario's;
Actualisatie van de 36 stedelijke waterplannen en de uitvoering daarvan.

De nieuwe doelstellingen sluiten aan bij de opgave waar het waterschap de komende planperiode voor staat. Zo wil het waterschap het beheergebied in 2015 klimaatbestendig hebben. Om dit te bereiken moeten de primaire waterkeringen worden aangepakt en het bergend vermogen van het watersysteem van het landelijk gebied worden vergroot. Een andere doelstelling en onderdeel van de opgave, is om in 2027 de KRW-doelstellingen voor waterkwaliteit te halen. Hiertoe zullen er in de planperiode een groot aantal maatregelen worden getroffen om vooral de ecologische waterkwaliteit te verbeteren. Daarnaast zal ook binnen het stedelijk gebied het waterbergend vermogen worden vergroot en de waterkwaliteit worden verbeterd. Als laatste heeft het waterschap de ambitie om de watercondities en de waterkwaliteit voor de natte natuur te verbeteren.

Waterplan Druten

Het Waterplan Druten is opgesteld door de gemeente Druten en het Waterschap Rivierenland (februari 2007). Het doel van dit plan is het vormen van beleid rondom het thema water, dat gezamenlijk gedragen wordt en bruikbaar is. Het waterplan kent geen wettelijk kader, maar is een functioneel beleidsdocument. Het is een beleidsdocument dat door de integrale benadering van water een basis vormt voor het streven naar een duurzaam beheer van het gemeentelijk watersysteem. Het waterplan is een sectoraal plan dat integraal is opgesteld. Het biedt het beleidskader bij sectorale plannen en bij nieuwe stedelijke ontwikkelingen. Doel van het waterplan is het vormen van een beleid rondom het thema water dat:

gezamenlijk gedragen wordt,
en bruikbaar is.

In het waterplan zijn knelpunten en aandachtspunten benoemd binnen het watersysteem van Druten. Zo is er sprake van kwelwater bij hoge rivierstanden. Dit heeft hoge grondwaterstanden tot gevolg, waardoor er wateroverlast kan ontstaan. Binnen het stedelijk gebied is er een tekort aan berging voor water bij hevige regenval. Dit wordt vooral veroorzaakt door de afwezigheid van oppervlaktewater binnen deze gebieden. Het laatste punt is de verbetering van de waterkwaliteit. Probleem hierbij zijn de gemengde rioleringsstelsels.

5.2.3 Watertoets

De ‘watertoets’ is een instrument dat waterhuishoudkundige belangen expliciet en op evenwichtige wijze laat meewegen bij het opstellen van ruimtelijke plannen en besluiten. Het is geen technische toets maar een proces dat de initiatiefnemer van een ruimtelijk plan en de waterbeheerder met elkaar in gesprek brengt in een zo vroeg mogelijk stadium.

In het kader van voorliggend wijzigingsplan is de digitale watertoets doorlopen. Voor de locatie aan de Horst adviseert het waterschap positief, onder de voorwaarde dat de buitenbeschermingszone van de waterkering opgenomen wordt in het plan. In het (moeder)bestemmingsplan 'Kom Druten' is er echter voor gekozen deze buitenbeschermmingszone niet op te nemen omdat deze planologisch niet relevant is (er geldt geen beperking voor bouwactiviteiten). Omdat een wijzigingsplan geen nieuwe bestemmingen mag bevatten is de buitenbeschermingszone ook niet in dit wijzigingsplan opgenomen. In het kader van de Keur van het waterschap is de buitenbeschermingszone nog wel relevant. Voor bepaalde activiteiten in deze zone is namelijk een ontheffing van de Keur noodzakelijk.

Watercompensatie

Het waterbergend vermogen van de bodem mag bij nieuwe planontwikkelingen niet verloren gaan. In de brochure 'Partners in water' van het waterschap wordt hiervoor een grens gehanteerd. Voor plannen met minder dan 500 m² extra verharding in stedelijk gebied en minder dan 1500 m² in landelijk gebied is geen compenserende waterberging vereist. Dergelijke plannen hebben een verwaarloosbaar effect op de waterhuishouding van het gehele systeem.

Bij de berekening van de watercompensatie is uitgegaan van een verhardingsgraad van 50% van de kavel (hoofdgebouw, aan- en bijgebouwen en bijbehorende erfontsluitingen en terrassen). In de volgende tabel is weergegeven hoe dit er voor de wijzigingslocatie uit ziet.

	Oppervlakte plangebied	Verharding (50% van de kavel)
Locatie Horst	425 m²	213 m²

Uit voorgaande tabel blijkt dat de norm van 500 m² op de wijzigingslocatie niet overschreden wordt. Volgens de regels van het waterschap is compensatie in de vorm van open water niet vereist.

Waterafvoer

Wat betreft de waterafvoer dient in ieder geval rekening te worden gehouden met:

dat de afvoer op het perceel in ieder geval via een gescheiden afvoer tot de perceelgrens moet plaatsvinden;
de inrichting van de kavel dient dusdanig te zijn, dat het regenwater niet naar derden kan afstromen (naar de openbare ruimte mag wel).

Voor het plan is hierbij aansluiting gezocht doordat de vuilwaterafvoer van het plan aangesloten zal worden op het openbaar riool grenzend aan de locatie. Het regenwater vanaf de bestrating zal 'gewoon' via de berm/tuin infiltreren in de bodem.

5.3 Ecologie

Bij ruimtelijke ingrepen dient rekening te worden gehouden met de natuurwaarden ter plaatse. Daarbij wordt onderscheid gemaakt tussen gebiedsbescherming en soortenbescherming. Gebiedsbescherming kan volgen uit de aanwijzing van een gebied. Wat betreft soortenbescherming is de Flora- en Faunawet van toepassing. Hier wordt onder andere de bescherming van plant- en diersoorten geregeld. Bij ruimtelijke ontwikkelingen dient te worden getoetst of er sprake is van negatieve effecten op de aanwezige natuurwaarden. Indien hiervan sprake is, moet ontheffing of vrijstelling worden aangevraagd.

Gebiedsbescherming

De Natuurbeschermingswet richt zich op de bescherming van gebieden. In de Natuurbeschermingswet zijn de volgende gronden aangewezen en beschermd:

Natura 2000-gebieden (Habitat- en Vogelrichtlijngebieden);
beschermde Natuurmonumenten;
wetlands.

Naast deze drie soorten gebieden is de Ecologische Hoofdstructuur (EHS) in het kader van de gebiedsbescherming van belang. De EHS is een samenhangend netwerk van belangrijke natuurgebieden in Nederland en omvat bestaande natuurgebieden, nieuwe natuurgebieden en ecologische verbindingszones. De EHS draagt bij aan het bereiken van de hoofddoelstelling van het Nederlandse natuurbeleid, namelijk: 'Natuur en landschap behouden, versterken en ontwikkelen, als bijdrage aan een leefbaar Nederland en een duurzame samenleving'. Hiertoe zijn de volgende uitgangspunten van belang:

vergroten: het areaal natuur uitbreiden en zorgen voor grotere aaneengesloten gebieden;
verbinden: natuurgebieden zoveel mogelijk met elkaar verbinden;
verbeteren: de omgeving zo beïnvloeden dat in natuurgebieden een zo hoog mogelijke natuurkwaliteit haalbaar is.

Soortenbescherming

De Flora- en faunawet regelt de bescherming van de in het wild voorkomende inheemse planten en dieren: de soortenbescherming. De wet richt zich vooral op het in stand houden van populaties van soorten die bescherming behoeven. In de wet zijn algemene en specifieke verboden vastgelegd ten aanzien van beschermde dier- en plantensoorten. Naast een aantal in de wet (en daarop gebaseerde besluiten) vermelde specifieke mogelijkheden om ontheffing te verlenen van in de wet genoemde verboden, geeft de wet een algemene ontheffingsbevoegdheid aan de minister van LNV (artikel 75, lid 3). Bekeken moet worden in hoeverre ruimtelijke plannen negatieve gevolgen hebben op beschermde dier- en plantensoorten en of er compenserende of mitigerende maatregelen genomen moeten worden.

Daarnaast geldt voor iedereen in Nederland altijd, dus ook los van het voorliggende beoogde ruimtelijke project, dat de zorgplicht nageleefd moet worden bij het verrichten van werkzaamheden. Voor menig soort geldt dat indien deze zorgplicht nagekomen wordt een bepaald beoogd project uitvoerbaar is.

Planspecifiek

Ten behoeve van de voorgenomen ontwikkeling is een quickscan flora en fauna uitgevoerd, zie bijlage 3. De conclusie van de quickscan is dat de geplande maatregelen kunnen worden uitgevoerd zonder in strijd te zijn met de Flora- en Faunawet of gebiedsbescherming. Het is echter wel aan te bevelen om het struweel wat aan de noord- westzijde naast de loods staat te rooien buiten het broedseizoen. Het is namelijke mogelijk dat er alsnog algemene vogels gaan broeden.

Daarnaast blijkt uit beide quickscans dat de ontwikkelingen geen (negatieve) gevolgen hebben voor het Natura 2000-gebied 'Uiterwaarden Waal'. Er wordt echter geen uitspraken gedaan over de EHS, enkel dat de uiterwaarden zowel Natura 2000-gebied zijn als EHS. Omdat er echter geen gevolgen zijn voor het Natura 2000-gebied, kan de conclusie zijn dat er ook geen gevolgen zijn voor de EHS, te meer omdat, anders dan voor het Natura 2000-gebied, externe werking voor de EHS niet hoeft te worden beoordeelt.

5.4 Archeologie

Het archeologisch erfgoed is in Nederland beschermd door de wet- en regelgeving. In 1992 is in Valletta (Malta) het Europees Verdrag inzake de bescherming van het archeologisch erfgoed (Verdrag van Malta) ondertekend. Het Verdrag van Malta voorziet in bescherming van het Europees archeologisch erfgoed onder meer door de risico's op aantasting van dit erfgoed te beperken. Deze bescherming is in Nederland wettelijk verankerd in de Monumentenwet 1988.

In het kader van een goede ruimtelijke ordening in relatie tot de Monumentenwet kan onderzoek naar mogelijke waarden als voorwaarde worden gesteld zodat waar nodig die waarden veiliggesteld kunnen worden en/of het initiatief aangepast kan worden. De bescherming van de archeologische waarden is vastgelegd in het bestemmingsplan 'Kom Druten'. Voor het plangebied geldt binnen het bestemmingsplan de dubbelbestemming 'Waarde - Archeologie 1', waarvoor geldt dat archeologisch onderzoek als voorwaarde gesteld kan worden bij bodemverstorende activiteiten met een oppervlak vanaf 100 m2 en een diepte vanaf 50 cm onder maaiveld. Tevens blijkt uit raadpleging van de Archeologische beleidskaart Druten, zoals zichtbaar op navolgende afbeelding, dat het plangebied binnen een AMK (Archeologische Monumentenkaart) gebied valt.

^{Uitsnede Archeologische beleidskaart Druten, plangebied binnen gele cirkel}

Planspecifiek

Ten behoeve van de voorgenomen ontwikkeling is ter plaatse van het plangebied een bureau- en booronderzoek uitgevoerd, zie bijlage 4. Uit het bureauonderzoek blijkt dat archeologische resten aanwezig kunnen zijn uit de Laat Romeinse tijd en recenter in of op de oeverafzettingen van de Waal. De resten manifesteren zich als archeologische laag, de zogenaamde oude woongronden. Uit het booronderzoek blijkt dat aan de oostzijde van het plangebied in de ondergrond een zandige kleilaag aanwezig is. Deze kan vermoedelijk worden geïnterpreteerd als de oude woongrond. Dateerbare archeologische indicatoren ontbreken echter. De top van deze laag bevindt zich op 90 cm -mv of dieper. Omdat bij de beoogde ontwikkeling deze laag niet wordt vergraven is nader onderzoek niet noodzakelijk. In de westelijke helft van het plangebied ontbreken aanwijzingen voor de aanwezigheid van archeologische waarden.

Geadviseerd wordt om het plangebied vrij te geven voor de voorgenomen ontwikkeling. Dit advies kan worden overgenomen door het bevoegd gezag, zolang bij de beoogde ontwikkeling niet dieper wordt gegraven dan 75 cm –mv voor het peil van de fundering, en er daaronder gebruik wordt gemaakt van palenfundering die niet meer dan 5% van het totale te bebouwen oppervlak beslaat.

Ondanks het onderzoek is het echter nooit uit te sluiten dat toch archeologische resten worden aangetroffen bij de graafwerkzaamheden. In dat geval is de meldingsplicht uit artikel 53 van de Monumentenwet uit 1988 van toepassing: degene die anders dan bij het doen van opgravingen een zaak vindt waarvan hij weet dan wel redelijkerwijs moet vermoeden dat het een monument is (in roerende of onroerende zin), meldt die zaak zo spoedig mogelijk bij Onze minister. Deze aangifte dient te gebeuren bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Het verdient de aanbeveling ook de gemeente Druten en zijn archeologisch adviseur hiervan zo spoedig mogelijk in kennis te stellen.

6 Economische uitvoerbaarheid

Bij de voorbereiding van een ruimtelijk plan dient, op grond van artikel 3.1.6 lid 1, sub f van het Bro, onderzoek plaats te vinden naar de (economische) uitvoerbaarheid van het plan. In principe dient bij vaststelling van een ruimtelijk besluit tevens een exploitatieplan vastgesteld te worden om verhaal van plankosten zeker te stellen. Op basis van ‘afdeling 6.4 grondexploitatie', artikel 6.12, lid 2 van de Wro kan de gemeenteraad bij het besluit tot vaststelling van het bestemmingsplan echter besluiten geen exploitatieplan vast te stellen indien:

het verhaal van kosten van de grondexploitatie over de in het plan of besluit begrepen gronden anderszins verzekerd is;
het bepalen van een tijdvak of fasering als bedoeld in artikel 6.13, eerste lid, onder c, 4°, onderscheidenlijk 5°, niet noodzakelijk is;
het stellen van eisen, regels, of een uitwerking van regels als bedoeld in artikel 6.13, tweede lid, onderscheidenlijk b, c of d, niet noodzakelijk is.

Planspecifiek

Het project wordt op particulier initiatief gerealiseerd. De kosten in verband met de realisatie van het plan zijn dan ook voor rekening van de initiatiefnemers. De kosten voor het volgen van de procedure zullen via de gemeentelijke legesverordening aan de initiatiefnemer worden doorberekend. Het project wordt op verzoek van en gefinancierd uit eigen middelen van de initiatiefnemer. Voor de gemeente zijn er verder geen kosten aan de ontwikkeling verbonden. Hiermee kan afgezien worden van het vaststellen van een exploitatieplan. De economische uitvoerbaarheid van het plan zal met het afsluiten van de anterieure overeenkomst worden aangetoond. In deze overeenkomst zal ook het verhaal van planschade geregeld worden.

7 Maatschappelijke uitvoerbaarheid

7.1 Algemeen

Het ontwerpwijzigingsplan zal conform afdeling 3.4 Awb gedurende 6 weken ter inzage gelegd worden. Hierbij is er de mogelijkheid van zienswijzen voor een ieder, ook voor overlegpartners. Na vaststelling door het college van Burgemeester en Wethouders zal het vaststellingsbesluit bekend gemaakt worden. Het wijzigingsplan ligt na bekendmaking dan 6 weken ter inzage. Gedurende deze termijn is er de mogelijkheid van beroep bij de Afdeling bestuursrechtspraak Raad van State.

7.2 Verslag zienswijzen

In deze paragraaf, of in een separate bijlage, worden te zijner tijd de zienswijzen op het ontwerpwijzigingsplan en de gemeentelijke reactie hierop opgenomen.

1. Verkennend en nader bodemonderzoek Hooistraat 16, EnviroPlan, Kenmerk: P-012609/R01, 16 juni 2001
2. Evaluatie bodemsanering Hooistraat 16 - Druten, Envita, Kenmerk: 203660-10/B04, 25-02-2014
3. Quickscan flora en fauna De Horst Druten, Bureau van Nierop, Project: 1495, 20 november 2013
4. De Horst ong. - Druten - gemeente Druten: een bureau- en booronderzoek, Bureau voor Archeologie, Rapport 2013.39, 12 december 2013