In 1992 is in Valletta (Malta) het Europees Verdrag inzake de bescherming van het archeologisch erfgoed (Verdrag van Malta) ondertekend. Het Verdrag van Malta voorziet in bescherming van het Europees archeologisch erfgoed onder meer door de risico's op aantasting van dit erfgoed te beperken. Deze bescherming is in Nederland wettelijk verankerd in de Monumentenwet. Op basis van deze wet zijn mogelijke (toevals)vondsten bij het verrichten van werkzaamheden in de bodem altijd beschermd. Er geldt een meldingsplicht bij het vinden van (mogelijke) waardevolle zaken. Dat melden dient terstond te gebeuren. In het kader van een goede ruimtelijke ordening in relatie tot de Monumentenwet kan vooronderzoek naar mogelijke waarden nodig zijn zodat waar nodig die waarden veiliggesteld kunnen worden en/of het initiatief aangepast kan worden.
Planspecifiek
Ten behoeve van de herontwikkeling van de locatie is een archeologisch bureau- en booronderzoek uitgevoerd, zie bijlage
1. Uit dit onderzoek volgt dat de bodemopbouw in het grootste gedeelte van het onderzoeksgebied intact is. Tijdens de boringen zijn verschillende archeologische indicatoren aangetroffen. Deze archeologische indicatoren bevinden zich op een diepte tussen de 1,0 en 1,80 m-mv. Op basis van de onderzoeksresultaten waaruit blijkt dat de bovengrond van 0,60 tot 1,35 m-mv verstoord is, is de aanbeveling geen bodemingrepen dieper dan 50 cm -mv uit te voeren. Wanneer hiervan wel sprake is zal er een vervolgonderzoek uitgevoerd moeten worden.
De onderkant van de fundering van de nieuw te realiseren woningen zal op 80 cm -mv zitten. In principe zou dus een vervolgonderzoek uitgevoerd moeten. Initiatiefnemer heeft echter besloten de gronden met 30 cm op te hogen, waardoor er geen bodemingrepen dieper dan 50 cm -mv uitgevoerd zullen worden. Een vervolgonderzoek is derhalve niet noodzakelijk. Wel is op de verbeelding een archeologische dubbelbestemming opgenomen.