Herenweg 40 Aardenburg

2.1.1 Locatie plangebied

Het plangebied is gelegen in het buitengebied van de gemeente Sluis. Het staat plaatselijk bekend als Herenweg 40 te Aardenburg en kadastraal bekend als gemeente Aardenburg, sectie G nrs. 226,227 en 228. Het plangebied heeft een omvang van circa 2 ha.

2.1.2 Feitelijke beschrijving plangebied

Binnen het plangebied is op dit moment reeds een pluimveehouderij gevestigd, bestaande uit een pluimveestal, twee bedrijfsgebouwen en een agrarische bedrijfswoning. Een deel van de bebouwing wordt aan het oog onttrokken door landschappelijke inpassing. Op onderstaande figuren is de bestaande bebouwing te zien.

Figuur: 2 kippenstallen met de bedrijfsruimte en de bedrijfswoning.

De locatie van de nieuw te realiseren vleeskuikenstal en de verlenging van de bestaande stal is nu geheel onbebouwd en in agrarisch gebruik, zoals op onderstaande afbeelding is te zien.

Figuur: uitbreidingslocatie, nu nog onbebouwd.

 

Figuur: straatbeeld aan de overzijde van de bedrijfsuitbreiding

2.3.1 Stedenbouwkundige structuur, bebouwingstypologie en architectuur

Het buitengebied biedt een aantrekkelijk woonklimaat (aantrekkelijk en veilig wonen in een natuurlijke en rustige omgeving) voor bijzondere woningen met architectonische grandeur (landgoederen nieuwe stijl, alternatief gebruik van (voormalige) boerderijen).

2.3.2 Openbare ruimte en verkeer

In de gemeente Sluis zijn de verkeersveiligheid en de toegankelijkheid van kust en achterland lange tijd belangrijke aandachtspunten geweest. De oude wegenstructuur wordt gevormd door een weg langs de kust en wegen die de verschillende dorpen verbinden. Deze wegen gaan door het centrum van de dorpen heen en diverse verkeersstromen bewegen zich door elkaar.

De kern Aardenburg wordt ontsloten via de N251 en de N253 in de richting van Sluis en Oostburg. Oostburg is centraal gelegen binnen de gemeente en vormt daarmee het hart van de wegenstructuur.

2.3.3 Groen en water

Het buitengebied van Sluis herbergt een verscheidenheid aan natuurtypen en aan plant- en diersoorten. De natuur is te onderscheiden naar gebieden in de kustzone en gebieden in het poldergebied.

Het kustgebied bestaat uit een smalle duinstrook - met daarbij behorende karakteristieke duinvegetaties en broedvogels - en de twee slufters (een ver landinwaarts gelegen strandvlakte): Het Zwin en de Verdronken Zwarte Polder. De slufters zijn van internationaal natuurbelang door de bijzondere overgang van zoute schorvegetatie, slikken en platen naar zoete duinvegetaties.

Binnen het poldergebied zijn gebieden van vogelkundige, vegetatiekundige en faunistische betekenis te onderscheiden. Voorbeelden hiervan zijn:

• rustige, open en onbebouwde gebieden met grasland, akkers, ganzenopvanggebieden, water en riet als ideaal broedgebied voor weidevogels;
• hoogwatervluchtplaatsen nabij de Westerschelde waar vogels de lage waterstanden afwachten om te foerageren;
• kreekrestanten en zilte graslanden met een rijke vegetatie;
• reliëfrijke graslanden en bloemdijken voor insecten, broedvogels en hagedissen;
• vochtige weilanden, veedrinkputten en andere moerasachtige omstandigheden voor de boomkikker, kamsalamander en andere bijzondere amfibieën.

Het plangebied aan de Herenweg 40 is gelegen in het rustige, open gebied met akkers.

Binnen het plangebeid bevindt zich geen oppervlatewater. Echter, ten zuiden van het plangebied ligt een bezinksloot, welke aansluit op de greppels welke parallel langs de Herenweg zijn gelegen.

Ten noorden van het plangebied ligt, op een afstand van bijna 1,5 km de Bonte Kof, welk water deel uitmaakt van de Passageule. Deze voormalige getijdengeul loopt ten zuiden van Oostburg en Waterlandkerkje . Langs deze kreek zijn verschillende nieuwe natuurgebieden begrensd, die in de toekomst een nagenoeg aaneengesloten geheel gaan vormen. Door de inrichting van diverse deelgebieden zijn de oude getijdegeul, haar oevers en de liniedijken al weer duidelijk in het landschap aanwezig.

2.5.1 Flora en fauna

In april 2002 is de Flora- en faunawet (Ff) in werking getreden. In deze wet zijn de onderdelen uit de Europese Habitatrichtlijn en de Vogelrichtlijn die de bescherming van soorten betreft geïmplementeerd. Op basis van de Ff-wet moet bij alle geplande ruimtelijke ingrepen nagegaan worden of er schade wordt toegebracht aan beschermde dier- en plantensoorten. In de artikelen 8 t/m 12 van de Ff-wet is vastgelegd welke handelingen ten aanzien van beschermde soorten verboden zijn. Bij ontwikkelingen waarbij een schadelijk effect optreedt voor beschermde soorten is een ontheffing nodig op grond van artikel 75 Ff. Bij de ontheffingverlening geldt voor bepaalde soorten een lichte toets en voor andere soorten een uitgebreide toets.

De beschermde soorten kunnen worden verdeeld in:

• strengbeschermde soorten
• overige beschermde soorten
• algemeen beschermde soorten

Strengbeschermde soorten

Het betreft hier Rode lijst-soorten (bijlage IV Habitatrichtlijn), alle vogelsoorten in Nederland (behalve exoten) en inheemse plant-en diersoorten die genoemd zijn in bijlage 1 van het Besluit vrijstelling beschermde dier- en plantensoorten/tabel 3 van de Regeling vrijstelling beschermde dier- en plantensoorten Flora- en faunawet.Aantasting van strengbeschermde soorten is alleen mogelijk na ontheffing ex art. 75 Ff. Hiervoor geldt de zogenaamde uitgebreide toets. Dat wil zeggen dat ontheffing alleen wordt verleend als:

• er geen alternatief is voor de geplande activiteit
• er sprake is van een in of bij de wet genoemd belang
• activiteit niet leidt tot aantasting van de gunstige staat van instandhouding van de soort

Overige beschermde soorten

Het betreft hier de soorten die genoemd zijn in tabel 2 van de Regeling vrijstelling beschermde dier- en plantensoorten Flora- en faunawet. Aantasting van deze soorten is alleen mogelijk na ontheffing, doch hier geldt slechts een lichte toets. Ontheffing is mogelijk indien de activiteit niet leidt tot aantasting van de gunstige staat van instandhouding van de soort.

Algemeen beschermde soorten

Het betreft hier de soorten die genoemd zijn in tabel 1 van de Regeling vrijstelling beschermde dier- en plantensoorten Flora- en faunawet. Als een initiatiefnemer activiteiten onderneemt die zijn te kwalificeren als bestendig beheer en onderhoud, bestendig gebruik of een ruimtelijke ontwikkeling, geldt een algemene vrijstelling voor de soorten uit tabel 1. Wel blijft te allen tijde de algemene zorgplicht uit art. 2 Ff op de initiatiefnemer rusten. Voor andere activiteiten dan hierboven genoemd, blijft wel ontheffing noodzakelijk. Hiervoor geldt de lichte toets.

Quickscan flora en fauna

Het plangebied is op dit moment bebouwd en in gebruik voor (intensieve) agrarische bedrijfsdoeleinden. De locatie waar de uitbreiding van het bouwvlak is gelegen, is echter nog geheel onbebouwd en in gebruik als akkerbouwgrond. Water is binnen het plangebied niet aanwezig. Direct ten zuiden van het plangebied bevindt zich wel een bezinksloot. Door het bestaande gebruik van het plangebied – en de verstoring die hierdoor plaatsvindt (verkeer, menselijke/bedrijfsmatige activiteiten) - alsmede door de aard en inrichting van het plangebied, vormt het plangebied geen geschikte biotoop voor vaatplanten, zoogdieren (waaronder vleermuizen, hoewel het gebied wel incidenteel als fourageergebied kan dienen), amfibieën en reptielen.

Voor de verkenning van de omgeving van het plangebied is gebruik gemaakt van gegevens afkomstig van “www.waarnemingen.nl”. De inventarisatiegegevens zijn afkomstig uit de periode november 2011-november 2012. In het gebied waar het plangebied is gelegen wordt geen melding gemaakt van soorten van de Rode lijst. De enige beschermenswaardige soorten zijn aangetroffen bij de Bonte Kof en de Isabellapolder.

Het merendeel van de geïnventariseerde flora en fauna behoren tot de algemeen beschermde soorten, waarvoor een algemene vrijstelling geldt en die daardoor geen belemmering voor ruimtelijke projecten oplevert.

2.5.2 Cultuurhistorie en archeologie

De Rijksdienst voor Archeologie, Cultuurlandschap en Monumenten (RACM) heeft de Indicatieve Kaart Archeologische Waarden (IKAW) van Nederland samengesteld. De IKAW is eveneens opgenomen op de archeologische waardenkaart van de provincie Zeeland, zoals deze is toegevoegd aan het Omgevingsplan Zeeland 2012-2018. Het plangebied heeft vcolgens deze kaart een lage archeologische waarde.

Uit onderstaande figuur blijkt dat er een lage archeologische verwachtingswaarde op of nabij de onderhavige locatie aanwezig is.

Ten aanzien van archeologie is het uitgangspunt dat het archeologisch erfgoed moet worden beschermd op de plaats waar het wordt aangetroffen. Gezien dit uitgangspunt mogen bekende archeologische monumenten niet aangetast worden en moet in geval van voorgenomen ruimtelijke ontwikkelingen in gebieden met een hoge of middelhoge archeologische verwachtingswaarde, in principe een nader onderzoek plaatsvinden in de vorm van een Aanvullende Archeologische Inventarisatie (AAI) of een archeologische begeleiding van de bouw.

Geconcludeerd kan worden dat er vanwege het ontbreken van (middel)hoge archeologische verwachtingswaarde geen archeologisch vooronderzoek hoeft plaats te vinden. Dit is ook zo bepaald in het Omgevingsplan Zeeland.

3.1.1 Projectbeschrijving

Initiatiefnemer heeft het voornemen de bestaande vleeskuikenstal te verlengen en een nieuwe vleeskuikenstal te realiseren aan de Herenweg 40 te Aardenburg. De bestaande stal zal tevens voorzien worden van een Groen Label systeem (BBT), zijnde het mixluchtventilatie systeem.

Het aantal dierplaatsen zal toenemen van 25.000 plaatsen voor vleeskuikens in de bestaande situatie tot 110.000 plaatsen voor vleeskuikens in de nieuwe situatie, verdeeld over twee stallen.

Het plangebied is gelegen in het buitengebied van de gemeente Sluis. Het staat plaatselijk bekend als Herenweg 40 te Aardenburg en kadastraal bekend als gemeente Aardenburg, sectie G nrs. 226,227 en 228. Het plangebied heeft een omvang van circa 2 ha.

Onderstaand is de situering van beide stallen weergegeven, alsmede de aanzichten, plattegronden en doorsneden van de gebouwen. Het volledige schetsplan is als bijlage bij de stukken gevoegd.

Figuur: situatieschets

Figuur: aanzichten langsgevels

Figuur: aanzichten kopgevels

Figuur: plattegronden

3.1.2 Overige projectonderdelen

Onderdelen van het onderhavige project waarop het onderhavige plan ook betrekking heeft betreffen het bouwrijp maken van het plangebied, de aanleg van tuinen, erven en andere verhardingen, parkeerplaatsen , waterinfiltratie- en waterbergende voorzieningen, de ten behoeve van het project noodzakelijke kabels en leidingen en groenvoorzieningen.

4.2.1 Omgevingsplan Zeeland

Voor een krachtig Zeeland zijn economische groei, ontwikkeling en innovatie nodig. De Provincie Zeeland draagt daar als regionaal bestuur met eigen taken en verantwoordelijkheden actief aan bij. De Provincie zet in op een sterke economie, een goed woon- en werkklimaat en kwaliteit van water en landelijk gebied. In het Omgevingsplan 2012-2018 beschrijft de Provincie wat zij de komende jaren zal doen om Zeeland op deze punten vooruit te helpen.

Ten aanzien van de intensieve veehouderij stelt de provincie Zeelang zich ten doel dat de grootschalige ontwikkeling van de intensieve veehouderij tegengehouden moet worden door het uitsluiten van nieuwvestiging. Het provinciaal beleid richt zich op de versterking van de grondgebonden landbouw. Grootschalige ontwikkeling van intensieve veehouderij is ongewenst. Nieuwvestiging van intensieve veehouderij en omschakeling van bestaande agrarische bedrijven naar intensieve veehouderij is om die reden uitgesloten.

Het strikte beleid is gebaseerd op de volgende aspecten en belangen:

• Het landelijk gebied van Zeeland wordt als landschappelijk waardevol aangemerkt. Het ontstaan van grootschalige, industrieel aandoende agrarische bedrijven doet afbreuk aan de landschappelijke kwaliteiten. Er bestaat bij het type industrieel aandoende bebouwing geen relatie tussen de mate van bebouwing en de beschikbare cultuurgrond. Intensieve veehouderijen oefenen hierdoor grotere invloed uit op het omringende landschap dan grondgebonden bedrijven.
• Het landelijk gebied maakt mede deel uit van het toeristisch product Zeeland; het recreatief medegebruik is een belangrijk bestanddeel van de dagrecreatieve voorzieningen in Zeeland. De aantrekkelijkheid van het gebied neemt door vestiging van intensieve veehouderij af.
• Vitale, grondgebonden landbouw is mede van belang voor het beheer en grondgebruik van het buitengebied. Intensieve veehouderij heeft deze functie niet, maar leidt eerder tot spanningen. Door de toenemende druk op de inkomenspositie van de vitale, grondgebonden landbouw wordt gezocht naar functies in het landelijk gebied die dit beheer en grondgebruik op adequate soortgelijke wijze kunnen overnemen, dan wel wordt gezocht naar functies die de grondgebonden landbouw kunnen ondersteunen haar rol hierin te behouden.
• Intensieve veehouderij leidt ten opzichte van akkerbouwbedrijven tot een forse toename van zwaar vrachtverkeer. Effect daarvan is schade aan plattelandswegen die niet geschikt zijn voor dergelijke transporten. Ook zal hierdoor de onveiligheid in het verkeer toenemen.

Bestaande hoofdtakken en verduurzaming

In de herziening van het Omgevingsplan 2006-2012 is voor bestaande hoofdtakken ingezet op verduurzaming. Door afname van het aantal bedrijven in de periode 2000 - 2009 en door het strikte beleid voor nieuwvestiging is daarvoor binnen de hiervoor geformuleerde doelstellingen ook ruimte aanwezig. De verduurzaming biedt kansen om de bestaande bedrijven met een hoofdtak intensieve veehouderij een kwaliteitsverbetering te laten maken die bijdraagt aan de provinciale doelstellingen. Daarbij wordt aangesloten bij een aantal wettelijke verplichtingen (Besluit Huisvesting en Eisen Dierenwelzijn) waar de individuele bedrijven aan moeten voldoen. Er kunnen op lokaal niveau oplossingen worden gevonden voor bijvoorbeeld geuroverlast en
landschappelijke inbedding.

Onder een duurzame ontwikkeling wordt verstaan een ontwikkeling die een belangrijke kwaliteitsimpuls voor de omgeving oplevert. Het gaat om een ontwikkeling die meer betekent dan het voldoen aan wettelijke verplichtingen. Daarbij wordt in ieder geval aandacht besteed aan dierenwelzijn, milieuwinst (waaronder het terugdringen van geuroverlast), het versterken van omgevingskwaliteiten (door een verantwoord stalontwerp en een adequate landschappelijke inpassing), maatschappelijk verantwoord ondernemen, een goede invulling van het vereveningsprincipe en een vanuit een oogpunt van bedrijfsvoering verantwoord bedrijfsperspectief.

Het beleid vraagt om maatwerk per bedrijf. Gemeenten kunnen aan bestaande intensieve veehouderijbedrijven ontwikkelingsruimte bieden voor het verduurzamen van die bedrijven wanneer dit voor het behoud van een reëel perspectief op continuiteit van de bedrijfsvoering
noodzakelijk is, wanneer geen andere zwaarwegende belangen vanuit het omgevingsbeleid zich daartegen verzetten en het bedrijfsvloeroppervlak de omvang van 5000 m2  niet overschrijdt.

De ruimte om te verduurzamen wordt ingezet voor bedrijven met een hoofdtak intensieve veehouderij met een bedrijfsvloeroppervlakte van maximaal 5000 m2.

Voor de bedrijven met een bedrijfsvloeroppervlak van meer dan 5000 m2 is een eenmalige maximale uitbreiding van 10% toelaatbaar voor verduurzaming. Als wettelijke eisen voor dierenwelzijn een verruiming van deze maatvoeringen nodig maken, kan daar door gemeenten ruimte voor worden geboden.

Het beleid ten aanzien van intensieve veehouderij met inbegrip van de ruimtelijk relevante aspecten van verduurzaming wordt vastgelegd in de Provinciale Ruimtelijke Verordening.

4.2.2 Verordening Ruimte provincie Zeeland

Bij de vaststelling van het Omgevingsplan is besloten een select aantal provinciale belangen (onderdelen uit het Omgevingsplan) te regelen in de Verordening Ruimte. Het betreft een aantal concreet geformuleerde provinciale beleidsdoelen waarvoor, met het oog op het gewicht dat vanuit het provinciaal belang daaraan wordt toegekend en met het oog op een goede ruimtelijke ordening, regeling bij verordening noodzakelijk wordt geacht. Tevens wordt beoogd ten aanzien van de in de verordening geregelde onderwerpen een bepaalde mate van rechtszekerheid te bieden. Dit kan worden bereikt door in de verordening een norm te stellen of door het stellen van regels omtrent de toelichting of de ruimtelijke onderbouwing. Bij het stellen van regels omtrent de toelichting c.q. de onderbouwing wordt een zorgvuldige afweging nagestreefd voorafgaand aan het op gemeentelijk niveau toelaten van een bepaalde ruimtelijke ontwikkeling.

De Verordening Ruimte van de provincie Zeeland is vastgesteld door provinciale staten op 28 september 2012.

Ten aanzien van de intensieve veehouderij bepaalt de Verordening Ruimte het volgende (artikel 2.9):

• 1. In een bestemmingsplan wordt de nieuwvestiging van intensieve veehouderij, de omschakeling van een bestaand bedrijf naar intensieve veehouderij alsmede het toevoegen van een neventak intensieve veehouderij niet toegelaten.
• 2. Het eerste lid is niet van toepassing indien, op het tijdstip van inwerkingtreding van deze verordening, krachtens een bestemmingsplan, de nieuwvestiging van, de omschakeling naar intensieve veehouderij of het toevoegen van een neventak reeds is toegelaten met dien verstande dat de afwijking van de bepalingen van deze verordening niet mag worden vergroot.
• 3. Het eerste lid is niet van toepassing indien sprake is van een knelgeval.
• 4. Het aanwijzen van bestemmingen of het geven van regels in verband met de vestiging van knelgevallen is toegelaten indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat omgevingskwaliteiten zich daartegen niet verzetten en een significante bijdrage wordt geleverd aan de verduurzaming van het bedrijf.
• 5. Het bedrijfsvloeroppervlak van een bestaande intensieve veehouderij met een bedrijfsvloeroppervlak kleiner dan 5000 m², die wordt aangemerkt als knelgeval, bedraagt ten hoogste 5000 m².
• 6. Het aanwijzen van bestemmingen of het geven van regels in verband met de uitbreiding van een bestaande intensieve veehouderij tot ten hoogste 5000 m² bedrijfsvloeroppervlak is toegelaten indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat het een uitbreiding betreft
  • a. waarmee een significante bijdrage wordt geleverd aan de verduurzaming van het bedrijf en
  • b. die noodzakelijk is voor de continuïteit van het bedrijf en
  • c. waartegen omgevingskwaliteiten zich niet verzetten.
• 7. Het aanwijzen van bestemmingen of het geven van regels in verband met de uitbreiding van een intensieve veehouderij met een bedrijfsvloeroppervlak groter dan 5000 m² is éénmalig toegelaten met ten hoogste 10% van het bestaande bedrijfsvloeroppervlak indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat de uitbreiding noodzakelijk is voor de continuïteit van het bedrijf en omgevingskwaliteiten zich daartegen niet verzetten.
• 8. Het aanwijzen van bestemmingen of het geven van regels in verband met de uitbreiding van een bestaande neventak intensieve veehouderij tot ten hoogste 2100 m² bedrijfsvloeroppervlak is toegelaten indien in de toelichting bij het bestemmingsplan aannemelijk wordt gemaakt dat de uitbreiding noodzakelijk is voor de continuïteit van het bedrijf en omgevingskwaliteiten zich daartegen niet verzetten.
• 9. Indien wettelijke eisen ten aanzien van dierenwelzijn een groter bedrijfsvloeroppervlak vergen is het bepaalde omtrent het bedrijfsvloeroppervlak in het vijfde tot en met het achtste lid niet van toepassing.

In casu heeft de uitbreiding betrekking op het uitbreiding van een bestaande intensieve veehouderij tot ten hoogste 5000 m² bedrijfsvloeroppervlak (artikel 2.9 lid 6 van de Verordening Ruimte). Onder bedrijfsvloeroppervlak wordt verstaan: de gezamenlijke oppervlakte van vaste vloeren in gebouwen – mestdoorlatende vloeren daaronder begrepen – die worden of kunnen worden gebruikt voor de huisvesting van dieren ten behoeve van intensieve veehouderij, waaronder begrepen de hok- of stalruimten, inclusief scheidingswanden en gangpaden.

Beide pluimveestallen tezamen beslaan een oppervlakte van circa 4700 m2.

Deze uitbreiding is volgens de verordening toegestaan mits het een uitbreiding betreft

• a. waarmee een significante bijdrage wordt geleverd aan de verduurzaming van het bedrijf en
• b. die noodzakelijk is voor de continuïteit van het bedrijf en
• c. waartegen omgevingskwaliteiten zich niet verzetten.

Verduurzaming (a):

• Dierenwelzijn

Bezettingsgraad in de stallen bedraagt na uitvoering van het voornemen 39 kg/m2. De wettelijke maximale bezettingsgraad bedraagt 42 kg/m2. Naast een lagere bezettingsgraad dan wettelijk noodzakelijk zullen er aanvullende managementmaatregelen genomen worden. Deze managementmaatregelen hebben betrekking op het ventilatiesysteem, warmtewisselaar en het bijhouden en verzamelen van gegevens met betrekking tot de stal (technische details, uitrusting stal, ventilatieschema's etc.), met als doel om meer te doen voor dierenwelzijn dan wettelijk verplicht is gesteld.

• Milieu

Er wordt verder geïnvesteerd in de Best Beschikbare Technieken (BBT) dan wettelijk voorgeschreven. Het voorgestelde stalsysteem heeft een ruimschoots lagere emissiefactor dan de maximale emissiefactor zoals voorgeschreven in het Besluit huisvesting. Het voorgestelde huisvestingsysteem is energiezuiniger (door gebruikmaking van een warmtewisselaar) dan andere wettelijke toegestane emissiearme systemen en voorts leidt de toepassing van dit systeem tot een lagere ammoniakdepositie op de omliggende Natura-2000 gebieden dan wanneer gekozen wordt voor een stalsysteem die exact voldoet aan de wettelijke eisen.

Het voornemen voldoet ruimschoots aan de verschillende wettelijke milieunormen.

Door de aanmeldnotitie milieueffectrapportage krijgen de milieuaspecten een volwaardige plaats in besluitvorming.

Noodzaak voor de continuïteit van het bedrijf (b):

De voorgenomen activiteit heeft tot doel het realiseren van een akkerbouwbedrijf annex vleeskuikenhouderij welke voldoet aan alle verplichtingen uit de Wet milieubeheer en de IPPC-richtlijn met voldoende bedrijfseconomisch perspectief voor de toekomst. Om voldoende bedrijfseconomisch perspectief voor de toekomst te behouden is schaalvergroting in het aantal stuks pluimvee noodzakelijk. De voorgenomen bedrijfsomvang is een bedrijfseconomische eenheid die op een verantwoorde wijze lastenverzwaring van investeringen in milieu en welzijn beoogd. Om te kunnen produceren tegen een lagere kostprijs met behoud van kwaliteit van het eindproduct wordt op het bedrijf geproduceerd met een hoge gezondheidsstatus.

Omgevingskwaliteiten (c):

Met het toe te passen stalontwerp wordt zoveel mogelijk rekening gehouden met de omgeving. Bij de bouwkundige uitvoering wordt een middenweg gezocht tussen de inbreuk op het open agrarische gebied en de noodzakelijke uitbreiding om te komen tot een efficiëntere werkwijze. Het agrarische bedrijf zal worden voorzien van een landschappelijke inpassing, waarvan de uitvoering als zodanig ook afdwingbaar is.

In paragraaf 2.5 van deze plantoelichting is geconstateerd dat het plangebied geen specifieke, te beschermen waarden heeft, zodat hieruit geconcludeerd mag worden dat de omgevingskwaliteiten zich niet tegen de uitbreiding van de pluimveehouderij verzetten.

Verder kent de provincie Zeeland nog het vereveningsprincipe. Met het principe van verevening heeft de provincie een regeling waarin (extra) ontwikkelingsruimte wordt geboden en tegelijkertijd wordt geïnvesteerd in het versterken van de kwaliteit van de omgeving. De uitgangspunten voor deze regeling zijn vastgelegd in een provinciale handreiking en het convenant met alle Zeeuwse gemeenten. In 2013 worden in samenspraak met de gemeenten de handreiking verevening en, indien noodzakelijk, het convenant geactualiseerd. De provincie benadrukt dat bij toepassing van het vereveningsprincipe altijd sprake moet zijn van een duidelijke relatie tussen het initiatief en de te leveren investering in de omgevingskwaliteit. Dit moet in principe rechtstreeks worden vormgegeven in het project of in de directe nabijheid.

Volgens de zogenaamde vereveningstabel behorende bij de Handreiking Verevening 2010 dient bij uitbreiding van een intensieve veehouderij rekening gehouden te worden met een bedrag van € 8000,- per 250 m2 aan uitbreiding van de gerealiseerde bedrijfsvloeroppervlakte. De uitbreiding behelst een oppervlakte van 3594 m².

De maximale bezettingsgraad binnen de stallen daalt van 45 kg/m2 (feitelijke situatie) naar 39 kg/m2. De uitbreiding tbv dierenwelzijn bedraagt daarmee 13%. Dit komt overeen met 150 m2 vloeroppervlak tbv dierenwelzijn.

Dit komt overeen met een vereveningsbijdrage van € 110.208 ,- (3594 - 150=3444 : 250 x € 8000,-).

Bij de vereveningsbijdrage kan gedacht worden aan investeringen in natuur of landschap, in waterkwaliteit- of kwantiteit, in de milieukwaliteiten of de instandhouding van cultuurhistorische elementen en in de toegankelijkheid van het landelijk gebied (door aanleg van wandel- en fietspaden). Voor investeringen in de milieukwaliteit geldt dat maximaal 5% van de betreffende investering kan worden opgevoerd als onderdeel van de vereveningsbijdrage (tot een maximum van 50% van de noodzakelijke vereveningsbijdrage).

Het aanbrengen van reguliere landschappelijke inpassing wordt los gezien van de vereveningsbijdrage; beiden vullen elkaar aan.

De volgende maatregelen worden genomen om invulling te geven aan de vereveningsopgave:

• Extra investeringen in beplanting (bovenop eis landschappelijke inpassing)
• Extra investeringen waterberging (bovenop eis waterschap)
• Realisatie natuurzone langs kreekrestant
• Beheerkosten groen
• Grondkosten (aan landbouwkundig gebruik onttrekken van grond met inkostenderving als gevolg)
• Realisatie openbaar toegankelijke zit-/rustplek met toegangspad.

Deze investeringen leveren een vereveningsbijdage op van ruim € 52.000,-. Daarnaast mag de investering in klimaatbeheersing (warmtewisselaar) voor 50% worden meegenomen in de verevening waarmee de totale vereveningsinvestering op bijna € € 101.535 ,-uit komt.

De grondkosten van 0.3 hectare landschappelijke inpassing (boven op de vereiste landschappelijke inpassing) worden als sluitpost meegenomen in de berekening. Deze worden geraamd op € 10.200,- (0,3 hectare * € 34.000,-), waardoor voldaan wordt aan de voorgeschreven vereveningsbijdrage op grond van het provinciale beleid en er zelfs een klein overschot aan bijdrage is.

In de tabel welke onderdeel uitmaakt van het bijgevoegde landschappelijk inpassingsplan is een en ander nader uitgewerkt.

4.3.1 Bestemmingsplan 'buitengebied'

Het plangebied is gelegen binnen het bestemmingsplan buitengebied van de gemeente Sluis. Het bestemmingsplan is vastgesteld door de gemeenteraad op 23 juni 2011 . De onderstaande afbeelding bevat een uitsnede uit de verbeelding.

Het hele plangebied is hierin bestemd als Agrarisch (deels voorzien van agrarisch bouwvlak en functie-aanduiding intensieve veehouderij) en heeft de gebiedsaanduiding Wro-zone wijzigingsgebied 2 gekregen.

Agrarische bedrijfsgebouwen dienen binnen het bouwvlak gerealiseerd te worden. Nu het grootste deel van de te bouwen pluimveestallen buiten het bouwvlak gesitueerd worden, is er sprake van strijdigheid met het bestemmingsplan.

Burgemeester en wethouders kunnen het bestemmingsplan echter wijzigen ten behoeve van de vergroting van een bouwvlak ten behoeve van een intensieve veehouderij, met inachtneming van het volgende:

• a. wijziging leidt niet tot een toename van de maximaal toelaatbare bedrijfsvloeroppervlakte intensieve veehouderij zoals genoemd in bijlage 1 (zijnde 5000 m2 );
• b. het bouwvlak mag worden vergroot;
  • 1. tot een oppervlakte van ten hoogste 1,5 ha;
  • 2. of tot een oppervlakte van ten hoogste 2 ha waarbij het bouwvlak met ten hoogste 70 % mag worden bebouwd;
• c. wijziging wordt slechts toegepast voor een reëel of volwaardig agrarisch bedrijf en indien dit voor een doelmatige agrarische bedrijfsvoering noodzakelijk is; alvorens wijziging toe te passen vragen burgemeester en wethouders hierover schriftelijk advies van de agrarisch deskundige;
• d. ter plaatse wordt voorzien in een adequate landschappelijke inpassing die bestaat uit een beplantingsstrook met een dichte struik- en boomlaag van voornamelijk streekeigen soorten, met een gemiddelde breedte van tenminste 10 m; op basis van een landschapsplan, opgesteld door een gecertificeerde landschapsarchitect of goedgekeurd door de landschaps- en natuurdeskundige, kan volstaan worden met een landschappelijke inpassing met een gemiddelde breedte van 5 m;
• e. medewerking wordt slechts verleend als een privaatrechtelijke overeenkomst wordt gesloten over de aanleg, het beheer en het onderhoud van de landschappelijke inpassing;
• f. wijziging leidt niet tot onevenredige aantasting van de omgevingskwaliteit en van de gebruiks- en ontwikkelingsmogelijkheden van naastgelegen percelen;
• g. indien de afstand tot gronden met de bestemming Natuur minder dan 100 m bedraagt wordt medewerking uitsluitend verleend indien geen onevenredige aantasting van de landschaps- of natuurwaarden van het natuurgebied plaatsvindt;
• h. wijziging leidt niet tot onevenredige gevolgen voor het waterbeheer; burgemeester en wethouders vragen hierover schriftelijk advies van de waterbeheerder alvorens de wijziging toe te passen.

Ad a.

Onder bedrijfsvloeroppervlak wordt verstaan: de gezamenlijke oppervlakte van vaste vloeren in gebouwen – mestdoorlatende vloeren daaronder begrepen – die worden of kunnen worden gebruikt voor de huisvesting van dieren ten behoeve van intensieve veehouderij, waaronder begrepen de hok- of stalruimten, inclusief scheidingswanden en gangpaden.

Beide pluimveestallen tezamen beslaan een oppervlakte van circa 4700 m2. Hiermee wordt voldaan aan de wijzigingsvoorwaarde.

Ad b.

Het bouwvlak zal circa 2 ha gaan beslaan, waarbij ruimschoots minder dan 70% zal worden bebouwd, waardoor voldaan wordt aan deze wijzigingsvoorwaarde.

Ad c.

De voorgenomen activiteit heeft tot doel het realiseren van een akkerbouwbedrijf annex vleeskuikenhouderij welke voldoet aan alle verplichtingen uit de Wet milieubeheer en de IPPC-richtlijn met voldoende bedrijfseconomisch perspectief voor de toekomst. Om voldoende bedrijfseconomisch perspectief voor de toekomst te behouden is schaalvergroting in het aantal stuks pluimvee noodzakelijk. De voorgenomen bedrijfsomvang is een bedrijfseconomische eenheid die op een verantwoorde wijze lastenverzwaring van investeringen in milieu en welzijn beoogd. Om te kunnen produceren tegen een lagere kostprijs met behoud van kwaliteit van het eindproduct wordt op het bedrijf geproduceerd met een hoge gezondheidsstatus.

De agrarische adviescommissie heeft een positief advies afgegeven.

Ad d.

voor de landschappelijke inpassing wordt verwezen naar het landschappelijk inpassingsplan zoals opgesteld door de Stichting Landschapsbeheer Zeeland en als bijlage bij de planstukken is gevoegd.

Ad e.

Er zal een privaatrechtelijke overeenkomst wordt gesloten over de aanleg, het beheer en het onderhoud van de landschappelijke inpassing. Tevens zal een gebruiksbepaling worden opgenomen in de planregels, om het belang van de omgevingskwaliteit meer kracht bij te zetten

Ad f.

De omgevingskwaliteit zal, zoals beschreven in paragraaf 2.5 van deze plantoelichting, niet onevenredig worden aangetasting. Ook zullen de gebruiks- en ontwikkelingsmogelijkheden van naastgelegen percelen niet negatief beïnvloed worden door de uitbreiding van de pluimveehouderij. In paragraaf 5.7 (milieuzonering) zal dit nader worden gemotiveerd.

Ad g.

Niet van toepassing.

Ad h.

Voor de watertoets wordt verwezen naar hoofdstuk 6 van de plantoelichting. Hierin wordt omschreven op welke wijze de hemelwaterproblematiek wordt opgelost.

5.2.1 Wegverkeerslawaai

De Wet geluidhinder (Wgh) is van toepassing op woningen, andere geluidsgevoelige gebouwen (onder meer onderwijsgebouwen, ziekenhuizen, verpleeghuizen en andere gezondheidszorggebouwen) en geluidsgevoelige terreinen (onder meer woonwagenstandplaatsen). Uit art. 74 Wgh vloeit voort dat in principe alle wegen voorzien zijn van een geluidzone, met uitzondering van wegen die zijn gelegen binnen een als woonerf aangeduid gebied of wegen waarvoor een maximum snelheid van 30 km/uur geldt. De zonebreedte is afhankelijk van het gebied (stedelijk of buitenstedelijk) en het aantal rijstroken. Binnen de zones moet een akoestisch onderzoek worden verricht. De maximaal toelaatbare geluidsbelasting voor woningen en andere geluidsgevoelige gebouwen en terreinen bedraagt in die zone 48 dB (art. 82 Wgh).

Gelet op het feit dat op een pluimveestal de Wet geluidhinder niet van toepassing is omdat het geen geluidgevoelig object is, is het uitvoeren van een akoestisch onderzoek naar wegverkeerslawaai derhalve niet noodzakelijk.

De geluidsemissie zal ter plaatse toenemen en wordt veroorzaakt door ventilatoren, laad- en losactiviteiten en transportbewegingen. Gelet op de grote afstand van het onderhavige bedrijf tot woningen van derden is er geen enkele aanleiding te veronderstellen dat niet kan worden voldaan aan de landelijke richtwaarden.

5.2.2 Railverkeer en industrielawaai

In de omgeving van het plangebied is in het geheel geen spoorweg gelegen, noch een gezoneerd industrieterrein.

5.4.1 Wetgeving

Tot 15 november 2007 was in Nederland het Besluit luchtkwaliteit (BLK 2005) van kracht. Het BLK 2005 bood overheden de mogelijkheid om projecten doorgang te laten vinden in gebieden waar de grenswaarden worden overschreden, op voorwaarde dat de luchtkwaliteit door het project per saldo niet slechter wordt. Het BLK 2005 eiste dat een verslechtering gecompenseerd moest worden door voldoende maatregelen om de luchtkwaliteit te verbeteren. Dit noemen we projectsaldering. In de opvolger van het BLK 2005, de Wijziging van de Wet milieubeheer (hoofdstuk 5.2 van de Wet milieubeheer; “Wet Luchtkwaliteit”), wordt de programma-aanpak geïntroduceerd. Alle projecten binnen een programmagebied kunnen hierdoor doorgang vinden mits de Nederlandse overheden voldoende maatregelen nemen om overal in het gebied aan de grenswaarden te voldoen.

De programma-aanpak is gekoppeld aan inwerkingtreding van de nieuwe Europese richtlijn voor luchtkwaliteit. De programma-aanpak uit de Wet krijgt vorm in gebieden waar de luchtkwaliteit de Europese normen overschrijdt (overschrijdingsgebieden). Gezamenlijk wordt gewerkt door gemeenten, WGR+-regio's, provincies en Rijk, aan dit Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit. In dit 5-jarige programma inventariseren alle overheden alle grote ruimtelijke ontwikkelingen en brengen ze alle uitvoerbare en kosteneffectieve maatregelen in kaart om de luchtkwaliteit te verbeteren. Het resultaat hiervan is een positieve balans van enerzijds projecten die de luchtkwaliteit verslechteren en anderzijds een groot pakket maatregelen die ervoor zorgen dat overal aan de normen voor luchtkwaliteit wordt voldaan.

Het Rijk coördineert de ontwikkeling van het NSL. Het NSL is op 1 augustus 2009 in werking getreden en heeft een looptijd tot 1 augustus 2014.

De Wet Luchtkwaliteit wordt verder uitgewerkt in nadere regelgeving zoals een Algemene Maatregel van Bestuur (Besluit “ Niet in betekenende mate bijdragen (luchtkwaliteitseisen)”) en Ministeriële Regelingen (Regeling “Niet in betekende mate bijdragen (luchtkwaliteitseisen)”). Op 16 januari 2009 is verder het Besluit “gevoelige bestemmingen (luchtkwaliteitseisen)” in werking getreden. Dit besluit is gericht op het voorkomen van de bouw van zogenoemde 'gevoelige bestemmingen', zoals kinderdagverblijven en scholen, binnen een bepaalde afstand van (snel)wegen in gebieden die (nog) niet voldoen aan de luchtkwaliteitseisen. Zo wil het Rijk de gezondheid van kwetsbare bevolkingsgroepen beschermen tegen een relatief verhoogd gezondheidsrisico.

5.4.2 Kleine en grote projecten

De Wet luchtkwaliteit introduceert het onderscheid tussen 'kleine' en grote' projecten. Kleine projecten dragen niet in betekenende mate bij aan de luchtkwaliteit. Een paar honderd grote projecten dragen juist wel 'in betekenende mate' bij aan de verslechtering van de luchtkwaliteit. Het gaat vooral om bedrijventerreinen en infrastructuur (wegen). Wat het begrip 'in betekenende mate' precies inhoudt, staat in het Besluit “Niet in betekenende mate bijdragen (luchtkwaliteitseisen)”.

Op hoofdlijnen komt het erop neer dat 'grote' projecten - die jaarlijks meer dan 3 procent van de grenswaarde voor de jaargemiddelde concentratie van PM10 en NO2 bijdragen- een 'betekenend' negatief effect hebben op de luchtkwaliteit. 'Kleine' projecten die minder dan 3 procent bijdragen, kunnen doorgaan zonder toetsing.

5.4.3 Regeling niet in betekenende mate bijdragen (luchtkwaliteitseisen)

Dit is een Regeling van de Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer van 31 oktober 2007, nr. DJZ2007004707, houdende regels omtrent de aanwijzing van categorieën van gevallen die in ieder geval niet in betekenende mate bijdragen als bedoeld in artikel 5.16, eerste lid, onder c, van de Wet milieubeheer (Regeling niet in betekenende mate bijdragen (luchtkwaliteitseisen)).

Het gaat hierbij om de volgende categorieën:

• a. inrichtingen
• b. infrastructuur
• c. kantoorlocaties
• d. woningbouwlocaties

De uitbreiding van een pluimveehouderij valt niet onder de reikwijdte van deze regeling.

De aangevraagde activiteiten hebben betrekking op het houden van dieren en met alle bijkomende voorzieningen (zoals de opslag van mest en veevoer) en de daaraan gerelateerde voertuigbewegingen (aan- en afvoer van dieren, mest, veevoer, hooi en stro etc.). Van de onder het toetsingskader genoemde luchtverontreinigende stoffen zijn alleen de zwevende deeltjes voor de onderhavige inrichting relevant. Uitgangspunt voor de aangevraagde situatie staat weergegeven in het bedrijfsontwikkelingsplan. In onderstaande tabel staat de opbouw weergegeven van de totale emissie per emissiepunt vanuit de stallen binnen de onderhavige inrichting.

nummer stal	emissiepunt	RAVcode	diersoort	aantal dieren	fijnstof (gr / dier / jaar)	emissie (gr/ jaar)	emissie (gr/sec)
1	1	e 5.6	vleeskuikens	46000	22	1012000	0,03209
2	2	e 5.6	vleeskuikens	64000	22	1408000	0,04465
Eind- totaal							0,07674

Met deze gegevens is een berekening gemaakt met het verspreidingsmodel Isl3a. Hieruit blijkt dat de voorgenomen activiteit op de maatgevende punten de grenswaarde voor jaargemiddelde concentratie (40 µ g/m3 ) niet overschrijdt. Voorts blijkt dat het aantal dagen dat het 24-uursgemiddelde van 50 µ g/m3 de grenswaarde van 35 keer (gecorrigeerd met zeezoutcorrectie) niet overschrijdt. De Wet luchtkwaliteit staat daarmee de voorgenomen activiteit niet in de weg.

5.5.1 Risicovolle inrichtingen (Bevi)

De veiligheid rond bedrijven wordt gereguleerd in de vigerende milieuvergunning (of een geldende Algemene Maatregel van Bestuur) en het Besluit externe veiligheid inrichtingen van 21 oktober 2004 (Bevi). In het Bevi worden specifieke regels opgenomen voor specifieke risicovoIle inrichtingen. Het gaat hierbij onder meer om inrichtingen in het kader van het Besluit risico's zware ongevallen 1999, LPG-tankstations, inrichtingen waar gevaarlijke (afval)stoffen of bestrijdingsmiddelen in emballage van meer dan 10.000 kg worden opgeslagen, inrichtingen met een koel-of vriesinstallatie met meer dan 400 kg ammoniak. In het Bevi heeft iedere risicovolle inrichting een veiligheidszone gekregen. Dit heet de plaatsgebonden risicocontour (PR-contour). Binnen deze contour mogen nieuwe kwetsbare objecten (zoals woningen, scholen, ziekenhuizen, grootschalige kantoren, hotels, winkelcentra, campings) of beperkt kwetsbare objecten (zoals verspreid liggende woningen, bedrijfswoningen dan wel bedrijfsgebouwen van derden, kleinere kantoren, hotels en winkels, sporthallen, zwembaden) niet of niet zonder meer worden opgericht. Het Bevi gaat uit van een PR-contour 10-6 /jr.

Het kan gaan om inrichtingen waarbij door middel van een vaste afstand wordt voldaan aan deze contour (zogenaamde “categoriale inrichtingen”) en inrichtingen waarbij deze contour individueel moet worden berekend (Quantitative Risk Assement (QRA)). Dit is geregeld in Regeling externe veiligheid inrichtingen (Revi).

Bij het nemen van een planologische besluit (zoals de vaststelling van een bestemmingsplan of een omgevingsvergunning voor het afwijken van het bestemmingsplan) moet het bevoegd gezag deze contour in acht nemen voor kwetsbare objecten. Hierbij geldt de PR-contour 10-6/jr. als grenswaarde. Voor beperkt kwetsbare objecten geldt de contour als richtwaarde, d.w.z. in principe moet PR 10-6/jr. aangehouden worden, maar er mag gemotiveerd van worden afgeweken. Indien een kwetsbaar object wordt gerealiseerd binnen de PR-contour 10-6/jr. is dat alleen acceptabel indien aan de planologische maatregel of de omgevingsvergunning zodanige voorwaarden worden verbonden dat binnen 3 jaar de PR-contour 10-6/jr. gehaald wordt. Tot die tijd geldt dan de PR-contour 10-5/jr. als grenswaarde.

Naast het plaatsgebonden risico kent het Bevi ook het groepsgebonden risico (GR). Het groepsgebonden risico geeft aan wat de kans is op een ongeval met ten minste 10, 100 of 1000 dodelijke slachtoffers in de omgeving van de beschouwde bron. Het aantal personen dat in de omgeving van de bron verblijft bepaalt daardoor mede de hoogte van het groepsrisico. Voor het GR geldt geen harde juridische norm (zoals de PR-contour 10-6/jr. wel is) maar een zogenaamde oriënterende waarde. Het berekende groepsrisico wordt weergegeven in een curve, waarbij de kans op een ongeval wordt uitgezet tegen het aantal mensen dat daarbij omkomt. In dezelfde grafiek wordt de oriënterende waarde uitgezet. Als die wordt overschreden door een ruimtelijke ontwikkeling moet dat worden verantwoord. Hiermee wordt in beeld gebracht of en in welke mate het bevoegd gezag het GR wel of niet aanvaardbaar vindt, al dan niet na het nemen van maatregelen.

Primair is er in casu geen sprake van realisatie van een (beperkt) kwetsbaar object. Volgens de Risicokaart Zeeland en informatie van de gemeente Sluis ligt in de directe omgeving van het plangebied (binnen een straal van 1 kilometer) één risicovolle inrichting is gelegen, te weten een akker-/tuinbouwbedrijf aan de Herenweg 3. Bij deze inrichting staat een bovengrondse propaantank met een capaciteit van 5 m3; bijbehorende PR-contour 10-6/jr. bedraagt 10 meter. De feitelijke afstand tot de nieuw te realiseren pluimveestallen bedraagt circa 350 meter.

Het plangebied ligt derhalve niet in binnen PR-contouren 10-6/jr. en GR-invloedsgebieden van risicovolle (Bevi)inrichtingen.

5.5.2 Vervoer gevaarlijke stoffen

Vervoer van gevaarlijke stoffen over de weg, het spoor of binnenwateren is geregeld in de Wet vervoer gevaarlijke stoffen (WVGS) en de daarop gebaseerde Circulaire Risiconormering vervoer gevaarlijke stoffen. Op basis van deze circulaire kunnen langs wegen, spoorwegen en vaarwegen PR-contouren 10-6 en 10-5 en het GR bepaald worden. De juridische binding van deze contouren voor bestaande en nieuwe (beperkt) kwetsbare objecten is grotendeels gelijk aan het Bevi. Dat geldt ook voor de rol van het GR.

Het rijk heeft in begin 2003 risicoatlassen uitgebracht voor het transport van gevaarlijke stoffen over rijkswegen, spoorwegen en vaarwegen. De atlassen geven gerelateerd aan het aantal/de hoeveelheid vervoerde gevaarlijke stoffen, inzicht in (bijna) knelpunten ten aanzien van in voorbereiding zijnde risiconormering.

Voor het transport van gevaarlijke stoffen zal binnenkort het Besluit Transportroutes Externe Veiligheid (BTEV) in werking treden. Tot de inwerkingtreding van BTEV is de circulaire Risiconormering vervoer gevaarlijke stoffen van toepassing.

In de directe nabijheid van het plangebied is vervoer van gevaarlijke stoffen toegestaan. Voor zover het gaat om het vervoer van gevaarlijke stoffen zijn met name de rijks-, provinciale- en spoorwegen van belang. Dit zijn de N251 en de N253. Voor deze wegen is de PR-contour 10 -6 niet berekenbaar geweest.

De vuistregels Externe Veiligheid van de VNG toepassend op onderhavig project dient geconstateerd te worden dat via de N251 en de N253 niet zodanig veel transportbewegingen met gevaarlijke stoffen het plangebied passeren dat de grens van 2300 LPG-tankwagens per jaar dan wel 7500 tankwagens met andere gevaarlijke stoffen wordt overschreden. Dit is ook de reden geweest voor Rijkswaterstaat om deze wegvakken (nog) niet te onderzoeken; het aantal vervoersbewegingen met gevaarlijke stoffen is te beperkt.

Dit houdt in dat voor dit aspect geen knelpunt aanwezig is. Ook de oriënterende waarde van het groepsrisico wordt niet overschreden.

5.6.1 Inleiding

Voor het realiseren van een aanvaardbare woon- en leefklimaat en om te voorkomen dat agrarische bedrijven in hun ontwikkeling belemmerd worden, is het bepaalde in de Wet geurhinder en veehouderij van belang. De Wet geurhinder en veehouderij (Wgv) vormt vanaf 1 januari 2007 het toetsingskader voor de milieuvergunning, als het gaat om geurhinder vanwege dierenverblijven van veehouderijen. De Wgv vervangt de Wet stankemissie veehouderijen die van toepassing was in reconstructiegebieden en de drie 'stankrichtlijnen' die van toepassing waren in de rest van Nederland: de Richtlijn Veehouderij en Stankhinder 1996, de Brochure Veehouderij en Hinderwet 1985 en het Cumulatierapport.

5.6.2 Geuremissie

De geuremissie van de pluimveehouderij is bepaald middels het aantal te houden dieren, het toegepaste stalsysteem, de toegepaste zuiveringstechniek en de bijhorende emissiefactoren. De totale geuremissie vanuit de stallen na realisatie van de aangevraagde situatie zal 26.400 Oue/sec bedragen. De geurbelasting is berekend met het verspreidingsmodel V-stacks vergunningen. Hiervoor zijn de geureenheden per emissiepunt ingevoerd en is het ventilatiesysteem (hoogte emissiepunt, diameter van het emissiepunt etc.) ingevoerd. De resultaten van de verspreidingsberekening zijn weergegeven in onderstaande tabel. Hierin is opgenomen welke geurnormen bij deze locaties van toepassing zijn en de bijbehorende berekende geurbelasting op deze locaties.

Gelet op bovenstaande berekening blijkt dat met de voorgenomen activiteit voldaan kan worden aan de Wet geurhinder en veehouderij en dat de geurnormen niet zullen worden overschreden.

5.7.1 Bedrijven en Milieuzonering; Staat van bedrijfsactiviteiten

De indeling van de bedrijven c.q. bedrijfsactiviteiten is vastgelegd een Staat van bedrijfsactiviteiten die is opgenomen in de VNG brochure 'Bedrijven en milieuzonering', van maart 2009. In deze Staat worden bedrijfsactiviteiten ingedeeld in een zestal categorieën met toenemende potentiële milieuemissies. Op grond van deze Staat kan een beleidsmatige selectie worden gemaakt van de op het plangebied toe te laten bedrijfsactiviteiten. De bedrijven zijn op basis van de Standaard Bedrijfs Indeling (SBI-codes) in deze Staat gerangschikt. Per bedrijfsactiviteit is voor elk ruimtelijk relevante milieucomponent (geur, stof, geluid en gevaar) een richtafstand aangegeven die in beginsel moet worden aangehouden tussen een bedrijf en milieugevoelige objecten (woningen) om hinder en schade aan mensen binnen aanvaardbare normen te houden. Bij het bepalen van deze richtafstanden zijn de volgende uitgangspunten gehanteerd:

• het betreft 'gemiddelde' moderne bedrijfsactiviteiten met gebruikelijke productieprocessen en voorzieningen;
• de richtafstanden hebben betrekking op de omgevingstype 'rustige woonwijk' , 'rustig buitengebied' of vergelijkbare omgevingstypen;
• de richtafstanden bieden in beginsel ruimte voor normale groei van de bedrijfsactiviteiten.

De grootste afstand van de milieucomponenten vormt de indicatie voor de aan te houden afstand van de bedrijfsactiviteit tot een milieugevoelig object. Elk bedrijf c.q. bedrijfsactiviteit wordt in een bepaalde milieucategorie ingedeeld. De milieucategorie is direct afgeleid van de grootste afstand:

• categorie 1: grootste afstand 10 meter;
• categorie 2: grootste afstand 30 meter;
• categorie 3.1: grootste afstand 50 meter;
• categorie 3.2: grootste afstand 100 meter;
• categorie 4.1: grootste afstand 200 meter;
• categorie 4.2: grootste afstand 300 meter;
• categorie 5.1: grootste afstand 500 meter;
• categorie 5.2: grootste afstand 700 meter;
• categorie 5.3: grootste afstand 1.000 meter;
• categorie 6: grootste afstand 1.500 meter.

Indien de aard van de omgeving dit rechtvaardigt, kunnen gemotiveerd kortere richtafstanden worden aangehouden bij het omgevingstype 'gemengd gebied', dat gezien de aanwezige functiemenging of ligging nabij drukke wegen al een hogere milieubelasting kent. In zo'n geval is het ruimtelijk aanvaardbaar dat de richtafstanden met één afstandsstap worden verlaagd.

5.7.2 Invloed milieuhinder op het plangebied

Het pluimveebedrijf is een bedrijf dat ongevoelig is voor van buiten komende hinder. Milieuzonering vormt in casu derhalve geen belemmering voor het plan.

5.7.3 Milieuhinder als gevolg van plan

Bij de beoordeling of de realisatie van de nieuwe pluimveestallen vanuit planologisch oogpunt aanvaardbaar is, dient ook bekeken te worden of er bedrijven in de omgeving van het plangebied zijn gelegen welke in hun bedrijfsvoering belemmerd kunnen worden door het project, dan wel of er functies in de omgeving zijn welke negatieve invloed zouden kunnen hebben op het project.

Het betreft de uitbreiding van een reeds bestaande pluimveehouderij.

Volgens de Handreiking Bedrijven en Milieuzonering (VNG) vallen pluimveebedrijven binnen milieucategorie 4; hierbij geldt een richtafstand van 200 meter tot een rustige woonwijk in een nieuwe situatie, in verband met mogelijke geurhinder. Qua stofhinder dient een richtafstand van 30 meter gehanteerd te worden, in verband met geluidhinder 50 meter en in verband met gevaarzetting bedraagt deze richtafstand 0 meter. Woningen van derden zijn slechts gelegen binnen de richtafstand in verband met geurhinder. Het betreft de woningen aan de Herenweg 36 (circa 180 m vanaf de nieuwe pluimveestallen) en 38 (circa 140 m vanaf de nieuwe pluimveestallen). Overige hinder als genoemd in de Handreiking is derhalve niet te verwachten.

In casu is er geen sprake van een nieuwe situatie waarvan de Handreiking uitgaat, omdat het een bestaand pluimveebedrijf betreft.

Tevens zijn de woningen welke zijn gelegen binnen de richtafstand van 200 meter geen burgerwoningen doch bedrijfswoningen behorend bij een agrarische bedrijf.

Van de richtafstand van 200 meter kan gemotiveerd worden afgeweken. Voor het behoud van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat is het bepaalde in de Wet geurhinder en veehouderij van belang. Uit de geurberekeningen van paragraaf 5.6 is gebleken dat voldaan kan worden aan de Wet geurhinder en veehouderij en dat de geurnormen niet zullen worden overschreden. De geurhinder zal derhalve niet zodanig van omvang zijn dat deze een onaanvaardbaar woon- en leefklimaat tot gevolg heeft.

6.1.1 Vierde Nota Waterhuishouding en Waterbeleid voor de 21e eeuw (WB21)

De Vierde Nota Waterhuishouding beschrijft de hoofdlijnen van het rijksbeleid voor de waterhuishouding. Hoofddoelstelling van beleid is 'het hebben en houden van een veilig en bewoonbaar land en het instandhouden en versterken van gezonde en veerkrachtige watersystemen, waarmee een duurzaam gebruik blijft gegarandeerd'. Voor de verschillende watersystemen is specifiek beleid ontwikkeld.

Naar aanleiding van de wateroverlast in het afgelopen decennium heeft de Commissie Waterbeheer 21e eeuw een advies geschreven over de toekomstige inrichting van het watersysteem in Nederland, inclusief de relatie met de ruimtelijke inrichting. Op basis van de principes: 'anders omgaan met waterbeheer', 'ruimte voor water' en 'meervoudig ruimtegebruik' heeft de commissie een aantal aanbevelingen gedaan, waarvan de belangrijkste zijn:

• introductie van de trits 'vasthouden-bergen-(gedoseerd) afvoeren;
• watertoets;
• stroomgebiedsbenadering.

6.1.2 Waterbeheerplan 2010-2015

De Wet op de waterhuishouding en in 2009 de Waterwet schrijven voor dat het waterschap een Waterbeheerplan opstelt. Het beleid moet aansluiten op andere beleidsvelden, zoals ruimtelijke ordening en milieu. Het waterschap Zeeuws-Vlaanderen (inmiddels met andere waterschappen gefuseerd tot het waterschap Scheldestromen) heeft op 15 oktober 2009 het Waterbeheerplan 2010 – 2015 opgesteld, welk plan op 19 januari 2010 is goedgekeurd door gedeputeerde staten.

Het waterschap Scheldestromen beheert een uitgestrekt gebied dat een landelijk karakter heeft. Het takenpakket is divers. Primair gaat het om integraal waterbeheer: waterzuiveringsbeheer en watersysteembeheer. Het waterschap is verantwoordelijk voor het regionale watersysteem, kwalitatief en kwantitatief (zorgen voor voldoende water in waterlopen en sloten). Bovendien wordt het afvalwater van de burger gezuiverd, worden de waterkeringen (beschermen tegen water of transporteren van water) beheert en wordt bijgedragen aan zorg voor de wegen in het buitengebied. Met beleid, beheer en onderhoud wordt gestreefd naar een optimale status en aanwezigheid van oppervlaktewater en grondwater, dat van geschikte kwaliteit is voor mens en omgeving. Dit wordt bereikt met veilige en duurzame systemen voor wateraanvoer, -afvoer en -berging. Het waterschap draagt zorg voor een veilig en goed bewoonbaar gebied met gezonde en duurzame watersystemen. Recreatief medegebruik en beleving van het water hebben daarbij aandacht.

In het kader van het beleid van zowel de gemeente als het waterschap dient binnen het plangebied een duurzaam waterhuishoudkundig systeem gerealiseerd te worden. Concreet betekent dit dat er sprake moet zijn van gescheiden schoon- en vuilwaterstromen die afzonderlijk worden verwerkt. Vanuit het waterschap Peel en Maasvallei gelden daarbij de volgende uitgangspunten:

• afkoppelen van 100% van het verhard oppervlak, waarbij de beslisboom verantwoord afkoppelen van toepassing is;
• de trits vasthouden-bergen-afvoeren is van toepassing, waarbij hergebruik dan wel infiltratie van schoon regenwater de voorkeur heeft;
• verontreiniging van het water dient door bronmaatregelen voorkomen te worden. Dat betekent in ieder geval dat het gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen en strooizout binnen het plan niet toegestaan is;
• waterhuishoudkundige voorzieningen met de mogelijkheid tot overloop op openwater of vrijvervalriolering (dynamisch) dienen gedimensioneerd te worden op 30 mm berging, waarbij de overloop bij voorkeur bovengronds wordt gerealiseerd. Tevens moet gegarandeerd zijn dat een bui met 63 mm in 16,2 uur (T=100) geen wateroverlast voor derden mag veroorzaken;
• waterhuishoudkundige voorzieningen zonder de mogelijkheid tot overloop op openwater of vrijvervalriolering (dynamisch) dienen gedimensioneerd te worden op 50 mm berging (T=10). Tevens moet gegarandeerd zijn dat een bui met 84 mm met een duur van twee dagen waarbij er niets kan infiltreren (T=100) geen wateroverlast voor derden mag veroorzaken;
• er dient een waakhoogte van 50 cm te worden aangehouden;
• grondwateroverlast dient voorkomen te worden.